Profile
Blog
Photos
Videos
Ken je die filmpjes uit Tokyo waarin Japanners door personeel de metro ingeduwd worden omdat het zo druk is? Geen betere manier om je dag te beginnen heb ik vanochtend ontdekt. Vol goede moed om 8 uur 's ochtends stond ik te wachten op de metro. 1, 2, 3 treinen reden voorbij, want: geen plek. Op een klein binnenpretje na toen ik de bos haren van een Chinees meisje aan de buitenkant van de deur zag wapperen (serieus, ik wil niet eens weten hoe ongemakkelijk zij zich gevoeld moet hebben), was ik toen al chagrijnig. En veel beter werd het niet. Bij trein nummer 4 werd ik met veel pijn en moeite (vooral pijn) naar binnen geduwd door een meneer achter mij, en binnen in de coupé werd het er niet leuker op kan ik je vertellen. Zodra de metro begint te rijden verschuiven de mensen die er de volgende halte uit moeten, maar dat kan eigenlijk niet, dus valt bijna iedereen op. En net op het moment dat ik bezig was mezelf staande te houden, haalt zo'n Chinees die ongeveer met zijn neus tegen mijn schouder aangedrukt staat, zijn telefoon tevoorschijn om een foto IN MIJN GEZICHT te maken. Toen kon ik dus 3 dingen doen. 1, doen alsof ik het niet doorhad. 2, hem in zijn gezicht stompen. 3, hem eens laten zien dat het echt niet leuk is als mensen doen alsof je een aapje in de dierentuin bent. Dus terwijl hij mij met een zelfingenomen lachje aankeek, haalde ik mijn telefoon uit mijn zak. Maakte 5 foto's van hem, riep ondertussen "Smile!!" en het lachen was hem snel vergaan. En ik was niet meer chagrijnig.
Dit soort gezellige metro momenten zullen vanaf nu nog wel vaker voorkomen want na 4 maanden vakantie vieren wordt het tijd om echt te gaan studeren. Ineens hebben we twee keer zoveel les, toetsen en verslagen. De stof in de lessen is eigenlijk veels te moeilijk voor mij, want alles gaat over formules en scheikundige dingen, en scheikunde is niet mijn sterkste punt. Zeg maar gerust zwakste punt. Dus voor de toets van aanstaande woensdag ben ik druk aan het studeren en ik knijp hem nu al.
Goed dus maar dat we vorige week nog op vakantie zijn geweest. China is immens groot, met ontzettend veel mooie plekken, dus toen we een week vrij bleken te zijn was het nog best lastig om te beslissen waar we heen gingen. Uiteindelijk werd het Guilin, een "stadje" met 800.000 inwoners in Guanxi, een provincie in Zuid-China. Het was 2,5 uur vliegen en weer heel anders dan wat we tot nu toe hebben gezien, maar ik ben verliefd. We hebben 3 dagen doorgebracht in the middle of nowhere, tussen de rijstvelden en de houten hutjes, en eindelijk hebben we wat échte natuur gezien hier. Misschien kan Martijn Kuipers me helpen zo'n houten hutje te bouwen? Dan ga ik daar eventueel wonen. Vanuit Guilin een paar uur met de bus en een beetje klimmen later lijk je in een compleet andere wereld te zijn, zonder grote wegen, enkel kleine stenen paadjes, de berg op en af. De bevolking leeft er in houten huisjes. Qua vervoer heb je twee opties: te voet of met paard. Alsof je jaren terug in de tijd gaat. Het beste van alles is dat het tussen de rijstvelden in ligt, en jeetje, wat is dat mooi. Op dag 2 zijn we op pad gegaan vanuit dorpje 1 naar dorpje 3, dwars door de jungle en berg op - berg af. In dorpje 2 kwamen we een stel Duitsers tegen die ons vertelden dat we nog een uurtje moesten, dus dat was prima. Een uur later waren we echter nog steeds nergens. Twee uur later ook niet. Toen het begon te schemeren waren we ondertussen redelijk in paniek, en toen het hostel ons belde om te vragen of we nog kwamen, kwamen we erachter dat we helemaal aan de verkeerde kant van de berg waren. Maar omdat niemand Engels praatte kon je ook niemand de weg vragen. Uiteindelijk zijn we opgepikt door mensen van het hostel, net voordat het donker werd. Onderweg waren we op een paar slangen na niemand tegen gekomen, en 's nachts was het ijskoud, dus we waren op z'n zachtst gezegd erg blij dat we niet in de bergen hoefden te slapen. Oja, en we hadden ook geen water of voedsel meer, dus het was bijna zo'n soort van overlevingsdocumentaire zonder camera's geworden. In het album heb ik wat foto's gezet van Guilin, Yangshuo en de rijstvelden, dan kunnen jullie zelf een beetje zien hoe ontzettend mooi het was. (Het ultieme geluksmoment was misschien wel toen we op 1 november in korte broek liepen, wat een luxe).
- comments