Mocht iemand van jullie ooit overwegen naar China te reizen/verhuizen, dan heb ik hier wat tips:

1. Vergeet nooit je telefoon en sleutel mee te nemen als je gaat stappen. Vooral niet als je dan besluit eerder naar huis te gaan dan je huisgenoten, en er pas voor de deur achterkomt dat je je sleutel niet bij je hebt. Dat werkt niet in China. Als je geluk hebt (zoals in mijn geval) zit er dan een spa om de hoek die 's nachts nog open is, waar er 1 persoon Engels spreekt, terwijl je het nummer van je huisgenoot op je mail hebt staan en ook nog even je mail mag checken en vervolgens mag bellen naar je huisgenoot. Als je wat meer geluk hebt dan ik, dan neemt die huisgenoot ook nog op en hoef je niet twee uur in de lobby te wachten terwijl er 8 nieuwsgierige Chinezen om je heen staan.

2. Als je besluit wat rond te reizen, vergeet dan niet het nieuws af en toe te checken. Op die manier ben je op de hoogte van mogelijke tyfonen die er voor zorgen dat al het trein, bus en vlieg verkeer stil ligt, en hoef je je niet drie dagen te vervelen in een bergplaatsje met mensen die nog nooit een Westerling hebben gezien terwijl je wacht tot je een dertien uur durende busrit naar huis mag maken (en die busrit is echt geen pretje, met 40 Chinezen in 1 bus, terwijl de buschauffeurs herhaaldelijk de weg kwijt raken en af en toe even gaan slapen in het bagageruim).

3. Mocht je naar een appartement willen verhuizen, dat er prima uitziet maar wel erg vies is, vertrouw dan NOOIT maar dan ook nooit op de schoonmaakkunsten van de gemiddelde Chinees. Er werd ons beloofd dat het appartement van voor tot achter schoongemaakt zou worden. In werkelijkheid kwam er een oud Chinees mannetje langs - op zo'n oude, verroeste bakfiets uit de prehistorie - met een blokje handzeep en een smerig lapje. Tot zijn verbazing gingen we hier niet mee akkoord en na een hoop geschreeuw in verschillende talen heen en weer is hij vertrokken. De hieropvolgende schoonmakers waren niet veel beter en uiteindelijk zijn we zelf 5 dagen bezig geweest met poetsen.

4. Als mensen zeggen "hoe hoger de verdieping waarop je woont, hoe minder kakkerlakken" geloof ze dan niet. Niet in China in elk geval. Dankzij de hulp van een bijzonder effectief insecten bestrijd middel lijkt ons appartement redelijk huisdier-vrij, en toch vinden we elke dag nieuwe vrienden op de vloer die het "helaas" niet gehaald hebben.

Met deze tips moet je een aardig eind komen. Ik heb er al weer zes weken China opzitten, en tot nu toe gaat de tijd veels te snel. Bovenstaande dingen zijn maar een fractie van wat ons iedere dag overkomt, meestal is het hilarisch, soms is het bloed irritant, maar saai is het in elk geval niet.

Afgelopen week was de national holiday, wat betekende dat we 8 dagen vrij van school waren en dus de mogelijkheid hadden om eens wat meer van China te zien. Op zaterdag hebben we de trein gepakt naar Beijing. Mensen hadden ons al wel vaker verteld dat Shanghai niet het "echte" China is, en ik dacht altijd dat dat onzin was, want ik vind het hier toch behoorlijk Chinees. Maar als je dan in Beijing komt, waar het nog viezer, luidruchtiger en drukker is, dan snap je wat ze bedoelen. Maar het is ook ontzettend sfeervol en gezellig. Af en toe is de neiging om je ellebogen te gebruiken bijna niet te onderdrukken (heel handig, het hoofd van de gemiddelde chinees zit namelijk op ellebooghoogte) door de massa's mensen, maar aan alles kun je wennen.

Na vijf ontzettend leuke en drukke dagen in Beijing zijn we iets meer richting het zuiden gegaan, naar Taishan, een erg toeristisch (wel enkel Chinese toeristen) dorpje in de buurt van de kust, gelegen onder een heilige berg. Hier heb ik het punt bereikt dat ik echt gestoord werd van alle foto's, want hier kregen we aandacht op een heel ander niveau - bijna eng. Maar serieus, als je op een bankje aan het uitrusten bent van een klimtocht en even een broodje eet, dan zit je ECHT niet te wachten op 5 Chinezen die een camera onder je neus duwen. Het was niet zeldzaam dat er groepen mensen om ons heen verzamelden die stuk voor stuk met ons op de foto moesten (waarbij ik het minst populair ben, want de andere twee meisjes zijn blond en daardoor natuurlijk nog interessanter, dus soms als ik geluk had negeerden ze me even). Het ergste is als auto's spontaan stoppen op de weg om foto's te maken, raampjes open te draaien en te roepen, lachen, wijzen.. Ik kan er niet aan wennen. Wat ga ik me saai voelen in Nederland straks. Toen we er helemaal klaar mee waren konden we dus niet terug naar Shanghai, vanwege het openbaar vervoer dat plat was gelegd in verband met de tyfoon, en gelukkig zijn we eergister teruggekomen in regenachtig Shanghai. Van die tyfoon hebben we trouwens - behalve ontzettend veel regen en overstroomde straten - niet veel gemerkt. Shanghai voelt niet eens meer als China eigenlijk, en nu we verhuisd zijn naar een appartement op de 17e verdieping voel ik me hier helemaal thuis. Er is hier zo veel te doen dat ik bang ben dat de 2,5 maand die ik nog heb in China lang niet genoeg is.

Op de universiteit gaat het inmiddels stukken beter. Het hoogtepunt van de week is voor mij altijd de Chinese les, omdat ik zo ontzettend graag Chinees wil leren en me een beetje verstaanbaar wil kunnen maken. Het schiet alleen nog niet echt op, onze lerares spreekt namelijk heel slecht engels (grappig hoe die Chinezen de R en de L altijd omwisselen, gister had ze het over een "hole" in the ground, maar ze sprake het uit als "w****" dus eigenlijk ging ze maar door over een hoer in de grond). Tot nu toe zijn we niet verder gekomen dan het proberen uit te spreken van heel veel woorden en klanken, wat heel moeilijk is omdat ze hun mond en tong op een totaal andere manier gebruiken die wij niet beheersen. Dan hebben ze ook nog 4 verschillende toonhoogtes, en elke toonhoogte betekend een ander woord, dus eindeloos veel mogelijkheden en ook eindeloos veel mogelijkheden om gigantische blunders te maken. Morgen gaan we eindelijk beginnen met zinnen maken (echt, ik ben zo blij als een kind).

Ik ben trouwens wel een beetje teleurgesteld in het aantal roddels en nieuwtjes dat ik hier van jullie ontvang, dus kom maar op met die e-mails en berichtjes.

Heel veel liefs uit Shanghai! X