Hallo iedereen!

Het is ondertussen al weer mijn 16e dag in Beijing. Ik zit net 2 nachten in mijn nieuwe appartement, dat mij uitstekend bevalt. Het is wel wat duur, maar ik zit op een toplocatie - met een metrostation, discotheken en studentenbarretjes om de hoek, en de universiteit op loopafstand. Morgen moet ik mij aanmelden aan de Guanghua School of Management, Peking University (GSM-PKU), dus mijn luilekkerleven hier in Beijing is voorbij en ik moet binnenkort echt aan de slag! De hoogste tijd voor een verslag van wat ik de laatste 2 weken heb uitgespookt!

Dinsdag 1 februari, aan het einde van de ochtend (voor julllie 7 uur eerder), ben ik geland in Beijing. Na een taxirit van ongeveer 1 uur kwam ik aan bij mijn hostel. Het eerste wat mij (uiteraard) opviel was hoe enorm immens Beijing was. Overal gebouwen, gebouwen, gebouwen. En allemaal hoog de lucht in. Aangekomen in mijn hotel bleek dat het personeel alleen maar Chinees (zoals overigens het gros van de Chinezen) sprak, dus mijn taalvaardigheid werd al meteen op de proef gesteld. Dat bleek natuurlijk niet makkelijk te zijn, maar we kwamen er wel uit. Diezelfde dag heb ik voor 30 yuan (1 euro is zo'n 8.5-9 yuan, dus het ging om minder dan 3 euro 50), 10 rode stempels, 5 handtekeningen en ruim 1 uur van mijn tijd een Chinese simkaart gekocht. Uitgeput van bijna 2 dagen geen slaap ben ik in mijn bedje gaan liggen, maar vanwege het tijdsverschil (ik had om 1 uur 's nachts enorm honger) kon ik - mij afvragend waar ik terecht was gekomen - maar niet in slaap komen. Omdat ik geen raam had, en er 's ochtends dus geen zonlicht in mijn kamer kwam werd ik om half 2 wakker. Toen snel naar het Plein van de Hemelse Vrede gegaan om toch nog iets te doen met mijn dag. Daar liep ik Marc Thorup, een backpacker uit Canada, tegen het lijf. Vanaf toen werd het van een tot dan toe nog wat onwerkelijke ervaring echt een geweldig avontuur!

Na met Marc door de hútongs van Beijing te hebben gedwaald (het oude Beijing, dat gelukkig nog niet door 'the party' (de regering) is vervangen door appartementen of mega-shopping malls) hebben we afgesproken in het hostel van Marc - 'Leo Courtyard' - Chinees Nieuwjaar te gaan vieren. Daar ging het 's avonds helemaal los. Via de buitendeur konden we op het dak van het hostel 360 graden om ons heen genieten van de geweldige vuurwerkshow. China - het land waar het vuurwerk vandaan komt - heeft zijn naam waargemaakt. Het gros van wat ze hier afsteken zou in Nederland illegaal zijn. Je status als Chinees hangt af van hoe hard je vuurwerkt knalt, hoe mooi het is, hoe hoog het is en uiteraard hoe veel je hebt. Zelfs de armste Chinezen geven hier kapitalen aan uit. De rest van hun inkomen geven ze uit aan de beste baijiu - 'witte drank', oftwel rijstewijn.

Vanwege de gezelligheid in het hostel ben ik 2 dagen later met mijn spullen die kant opgegaan. Voor geïnteresseerden; het kost 35 yuan per bed per nacht, en het beste hostel dat ik hier heb gezien - echt een aanrader.

De dagen erna heb ik gedaan wat iedere toerist doet in Beijing - de Verboden Stad, Temple of Heaven, Tempel of Earth, Lamatempel, Confuciustempel, Zomerpaleis, Tiananmen Square, nog meer rondgelopen in de hútongs, lokale markten afgegaan (Waar je na afdingen jeans kunt kopen voor 2-3 euro, of een paar leren schoenen voor 18 euro). Ik zal jullie de beschrijvingen van al die tempels, paleizen, tuinen, markten enzo besparen (dat moet je meemaken denk ik - en anders kan je mijn foto's bekijken) - behalve dat je je hier - voor die mensen die hier nog een keer naartoe willen gaan - gemakkelijk 2 weken kunt vermaken.

Ik heb in deze tijd veel mensen uit Europa, Amerika en China leren kennen binnen en buiten het hostel. Veel mensen komen hier om Chinees te leren of om taalles te geven, of beiden. Ik vind het erg boeiend om te horen wat al die mensen hier brengt. Taaldocenten van buiten China verdien hier - naar Chinese standaarden - echt een fortuin! Als docent verdien je hier tussen de 7000 en de 12000 yuan per maand en daarnaast wordt huisvesting voor je geregeld. Omdat je hier voor zo'n 50-100 yuan per dag gemakkelijk rondkomt (Afhankelijk van waar in China, kan je al naar de Chinees gaan kan al vanaf 50 eurocent geweldig lekker eten - dan krijg je noodles, spicy groente en vlees naar keuze), kunnen zij hier veel geld sparen en vervolgens weer een half jaar rondreizen en hun studie betalen. Als ik hoor hoe sommige van deze 'laowai's' (buitenlanders) Chinees spreken sta ik echt versteld!

De lokale mensen zijn hier trouwens enorm behulpzaam en geïnteresseerd in je. Je kunt ze vertrouwen met veel dingen en je hebt hier weinig last van criminaliteit. Ze proberen alleen maar geld aan je te verdienen door veel te hoge prijzen vragen voor alles, maar als je afdingt heb je daar geen last van.

Mijn eigen Chinees gaat met de dag vooruit. Overal waar ik kom zie ik karakters, hoor ik gesprekken en moet ik ook zelf mijn mond opendoen - dus het kan ook niet anders. Daarnaast oefen ik in verloren uurtjes mijn Chinees met bijvoorbeeld chinesepod.com (probeer maar eens een beginnerslesje, het is best grappig en de methode is erg prettig =P).

Ik ga zo weer verder - ik moet nog een goedkoop laken en een handdoek op de kop tikken. Morgen begint deel 2 van mijn avontuur - zoals gezegd in de collegebanken. Bedankt voor het lezen en ik houd jullie op de hoogte!

~Jan Wouter