Eigenlijk is op Pakali Ba Base Camp alles goed geregeld. De 4 kleine Filippijnen spelen elke avond een potje basketbal of badminton, en daar sluit ik me graag bij aan. Bij nader inzien voel ik me toch een beetje opgelaten om hier buiten te gaan hardlopen, vooral omdat de locals je niet met rust kunnen laten.

Zo was ik zaterdag een stukje wandelen toen er een vrouw van mijn leeftijd op me af kwam. Waar ik woonde, wat ik deed. En of ze mijn oorbellen mocht hebben, of mijn kleren want ja, ik zag toch zeker zelf ook wel dat ze nieuwe nodig had. En dat is niet de eerste keer dat me zoiets wordt gevraagd. De Gambianen zijn op een bepaalde manier gewend om veel dingen te krijgen, en generen zich absoluut niet om je direct te zeggen "give me 100 Dalasi". Ook al ben ik inmiddels voorbereid op dit soort verzoekjes, het stoort me wel een beetje.

Terug naar Pakali Ba. Mijn kamer, nummer 32, is ruim. Het tweepersoonsbed slaapt erg goed en elke dag wordt er keurig opgeruimd door de meiden van de schoonmaak. Op BVN, het Beste Van Nederland (en Vlaanderen) kijk ik vaak even een stukje van De Wereld Draait Door, en op de tientallen digitale zenders is nog veel meer te zien, bijvoorbeeld Grey's Anatomy!

Voor het avondeten dus sporten, klarinet spelen of even naar buiten. Het eten is goed en gevarieerd; er wordt voor ons gekookt. Gisteren tijdens de lunch heerlijke Unox erwtensoep met rookworst gehad!

Na het avondeten, rond 20 uur, een drankje aan de bar (thee, fris, een biertje, een Bacardi; you name it, we've got it) en dan vaak een beetje op tijd slapen. Want hoewel het begint te wennen vind ik de wekker om 6:15 uur nog steeds best vroeg.

Afgelopen zaterdag hebben we met een handjevol mensen een bescheiden feestje van de avond gemaakt. Helaas was ik daardoor zondag niet echt ergens toe in staat (zacht uitgedrukt). Wil aanstaande zondag heel graag iets ondernemen, zoals een vogel- of bosrit, om iets meer te zien van Gambia. Eens kijken wie er mee wil!