Profile
Blog
Photos
Videos
Beetje uitgeslapen en we zijn weer op weg..! Met een Westers ontbijt achter de kiezen gaan we op zoek naar een toko waar ze fietsen verhuren, zodat we wat verder kunnen kijken dan de toch wel toeristische oude binnenstad lang (en breed) is. In een hostel met de aankondiging 'bicycle renting' worden we met grote ogen aangekeken. Fietsen huren..? No, haha! Even verderop hebben we meer geluk, maar Karin en Janneke slaan na een proefrit de mountainbike-tandem af.
Wat later staan we na een aardige uitputtingsslag (3000m hoogte, brakke fietsen en redelijke conditie) bij een meer. Is dit het Napa Lake? Geen idee, maar met de uitlopers van de Himalaya op de achtergrond zijn wij best tevreden. Al survivallend komen we vervolgens in de achterwijken van het nieuwe Shangri-la terecht, waar nieuw en groot tegen klein en oud is aangebouwd. Leven de mensen echt in die vervallen hutjes?
We stappen af bij een Snackshop waar we letterlijk van de vloer kunnen eten. Een lief meisje komt ons in het Engels wat gerechten aanraden. Chill, want ook Tibetaans was niet ons sterkste vak op school. Hoewel de tofu smaakt naar dierenwinkel is de rest zeer prima. Jamie is er niks bij (zeker niet voor een totaalbedrag van 64 yuan).
We cruisen door voor een tussenstop in het hostel en vallen spontaan in slaap. Tommy weet inmiddels de weg naar het klooster en op onze vervolgtocht komen we daarom aan in de rare buitenwijken van de stad. Een geluk bij een ongeluk: ze verkopen snijbonenthee!
Anders dan in Beijing worden we niet raar aangekeken (de mensen zijn echt heel vriendelijk), maar omdat niemand achterop springt leveren we de fietsen aan het einde van de middag in. Uitgeblust maar voldaan komen we aan in het hostel. Kan iemand onze innerlijke fietsband even oppompen?
- comments
Mieke van den Brand/ moeder van Karin Wel erg leuk voor jullie daar ook gewoon op de fiets kunnen stappen, altijd beter als alles te voet. Klinkt allemaal erg leuk wat jullie doen. Veel succes met de verdere reis. Wij volgen alles vanuit Nederland
henk Wel grappig om jullie, vervolg te lezen. Veel plezier en vooral genieten. Wij zijn weer veilig thuis in een kil en koud Nederland. Wo Ai Nie... Henk (die van Hengzhoe...)
Jolijn Wat betreft die innerlijke fietsband? Misschien gewoon maar een aantal keren heel diep ademhalen? En geen mensen achterop nemen, want dat trekt die band misschien ook niet. Maar er wilde ook niemand mee................. gelukkig maar.