Profile
Blog
Photos
Videos
Hallo Vlaanderen, mijn land…
Ik moet dringend weer in de pen kruipen, t.t.z. op de PC tokkelen. Met mijn verhalen ben ik nog maar in Mongolië en we zitten reeds 12 dagen in China.
De laatste dag en nacht met de Trans Mongolië Express van Ulaan Baatar naar Datong in China waren rap voorbij, maar best ook, want we zaten met 4 in die kleerkast en dan wordt het wel erg benepen.
Een belevenis tijdens deze trip is wel dat de trein moet verwisselen van wielen, nee ik ben niet aan het fantaseren, iedere wagon wordt opgetild en voorzien van smallere wielen, een karwei van een kleine drie uur. De oorsprong van dit fenomeen is te zoeken in de historie, China zag het als een verdedigingssysteem door een andere spoorwegbreedte te nemen dan de andere landen. Zodoende konden vreemde legertreinen niet zomaar op het Chinese spoorwegnet.
De paspoortcontrole is een grondige bezigheid, alhoewel onze bagage met rust wordt gelaten, maar alle hoekjes en kantjes en zelfs valse plafonds worden open gevezen op zoek naar verstekelingen.
Het zicht buiten in het laatste stuk Mongolië varieert van woestijn tot woestijn en nog eens woestijn, dus alles dor en nog eens dor met een zeldzaam huisje of een ger , tijd om een beetje slaap in te halen. Wanneer we echter China binnen rijden zie je plots hoe de huizen toenemen tot we steden groot en klein zien met torenhoge gebouwen. China doet ook grote inspanningen om de woestijn te lijf te gaan, men plant er bomen aan dat het geen naam heeft en overal zie je waterslangen en kanaaltjes om water te geven. Het contrast met Mongolië is groot, hier is er leven in de brouwerij, hier bruist het van bezigheden. China het mierennest met helpers, werksters, soldaten, en bazen en bazen boven bazen.
Wij wagen ons daar in… het voelt aan als een uitdaging, maar we zijn zo ver. Ver, ver weg… we moeten er door.
In de vroege morgen worden we opgewacht in het station door Zr. Gaby, zij wordt voor de volgende vier weken onze gidse. Nu begint onze tocht in de voetsporen van de missionarissen Schotte. Eerst Nonkel Gaspar Schotte in Datong, dan grootoom Bisschop Mgr. Gaspar Schotte in Binnen Mongolië en dan ook nog de neef van ons vader, Antoon Schotte die daar ook verbleef.
Hier begin ik ook mijn reportage gerelateerd aan de 1500 oude foto's van nonkel pater Gaspar Schotte. Hiervan komt echter niets op de blog, dit wordt exclusief gebruikt voor mijn eindwerk academie fotografie en wordt dan ook nog ontsloten in verschillende vormen, voordracht met projectie, boek, tentoonstelling…
Ik herinner me diamontages, tv reportages en documentaires over China, maar China is niet meer zoals het twintig jaar geleden was, dan vooral in de stad, geen duizenden fietsen meer door de hoofdstraat, geen Mao kostuumpjes meer, geen mensen meer geladen als muilezels op hun fiets, geen riksja's meer die met toeristen rond lopen.
China bouwt er op los, iedere stad heeft nieuwe wijken met torenhoge flatgebouwen, de meeste nog in opbouw. Nieuwe residentiële afgesloten luxekwartieren met hoofdgebouwen als sprookjeskastelen, brede hoofdwegen met prestigieuze inrijpoorten, grootse rotonden met kunstwerken middenin en daartussen is de auto koning, nee geen aftandse roestbakken, maar alle Japanse en Europese topmerken van de hoogste klasse. Daartussen laveren tweekleurige taxi's, meestal een iets ouder model van Volkswagen, maar ik vermoed dat volkswagen hier verschillende oude modellen nog nieuw maakt, de Bora, de oude Jetta en een voor mij onbekend model Santana en nog enkele andere rijden hier als nieuw rond.
Tussen al deze auto's rijden er heel wat driewielers met een laadbak, grote één cylinders, dan klassieke moto's op drie wielen en dan een iets kleinere elektrische variant, een soort elektrisch scootertje, dat de fiets heeft verdrongen, het is een kruising van een fiets met pedalen en voetsteunen van een scooter, ze moeten dus niet meetrappen zoals op onze elektrische fietsen, maar ze hebben een merkelijk grotere batterij. Nergens een helm te bespeuren maar velen dragen en mondmasker.
Dan heb je de voetpaden, breed zijn ze wel, maar meestal druk bezet door verkoopstalletjes. Winkels heb je in alle categorieën, van smalle kleine winkels, deur en raam meestal thema-gericht, tot de meest enorme supermarkten, geweldig, maar de prijzen zijn er ook naar.
In de steden is China stilaan de westerse wereld aan het bijbenen, maar het platteland is een ander verhaal.
Emmanuel
- comments
Monique en Camille Een fantastische ervaring voor jullie! We lezen hier gretig jullie verhaal en bekijken de prachtige foto's. Stel het verder goed!
Annie Vandecasteele ik geniet van jullie boeiend verhaal. Opa Gaston heeft erlf nog lang met eeb Santana gereden, wie weet bolt die daar nu ook nog ergens rond. Geniet verder van alle gekke, mooie,indrukwekkende ervaringen. Wij reizen vanuit Belgeland een beetje met jullie mee. Gr. Annie
Lut Ik, Lut geniet van die reportages en kan bijna niet voorstellen wat er daar allemaal te beleven is. In naam van de BCC stuurgroep bedankt ik jullie alvast voor al die verhalen.
Nancy Perneel Tijdens het drukte van het einde van het schooljaar, me af en toe eens laten meenemen en wegdromen door/met jullie foto's en verhalen... een aangenaam eiland van rust!
DEFORCHE MICHEL Uw reporage vind ik uitermate boeiend.Dank voor de mooie foto's Wat is china toch veranderd ,zeker in de nieuwe gedeelten. Prestigeprojekten welliucht . Het westen na-apenHet platte land dat is wat anders. Michel Deforche -Peene
Joke Kiwi. Wel naar W-Vl. Afzakken om een fotovoorstelling bij te wonen, ik volg jullie op de voet, van thuis dan. Heel veel groetjes!