wat gaat de tijd snel: nog 4 weken en dan zitten mijn collegedagen er alweer op. Daarna nog maar 2 weken en ik ben al weer thuis.

En dat terwijl ik nog helemaal niet het idee heb veel van deze stad gezien te hebben! Ik heb sinds twee weken met mezelf afgesproken minstens 1 dag van het weekend de tourist uit te hangen, want het begin een beetje zielig te worden.

Zo gezegd zo gedaan: afgelopen donderdag in de bus naar huis zag ik dat het prachtig weer was om Cerro San Cristóbal te beklimmen (nuja, met de kabelbaan) dus ik thuis mijn spullen gedumpt, mijn camera meegepakt en weer terug naar het centrum. Kom ik onderaan de heuvel, blijkt de kabelbaan niet te werken (iets met een ongeluk in juni ofzo en nu is hij zeker nog 2 maanden dicht voor onderhoud), er zouden wel busjes rijden naar de top. Dus ik naar de chauffeurd: "ja, we hebben nu geen bussen, dus morgen weer". Onverrichte zaken weer naar huis. De volgende dag was ik sowieso al niet van plan om naar San Cristóbal te gaan, en toen ik naar de lucht keek was dat maar goed ook: een laag wolken waar niet doorheen te kijken was.

Vrijdag naar de Biblioteca Nacional geweest. Schijnt de grootste bibliotheek van Latijns-Amerika te zijn. Ik als boekennerd natuurlijk helemaal blij, grootse verwachtingen van wanden vol met boeken. Niets van dat alles. Grote zalen met rijen tafels en verder staan de boeken achter gesloten deuren. Uiteindelijk heb ik 1 klein kamertje gevonden. Een kamertje ingericht zoals ik vond dat de hele bibliotheek ingericht moest zijn: knus, met comfortabele stoelen, een enorme wereldbol, wanden vol met boeken en een tikkende slingerklok. Er waren zelfs kleine trappenhuisjes naar de balkonnetjes zodat je ook daar bij de boeken kon. Mensen, bereid jullie maar voor als ik een eigen huis heb! :)

Zaterdag een luierdagje gehad. Naar de film geweest met een medestudentje (Twilight, Breaking Dawn 2) en wat opgezocht voor mijn lessen Políticas Públicas, want dat gaat ook gewoon door. Sterker nog: volgende week moet ik een paper voor Arte afhebben (ik wil hier niks meer over horen vanaf december trouwens, just FYI) en aan het eind van de colleges moet ik een paper voor PP en Spaans inleveren. Zoals je ziet heb ik ook gewoon niet zo heel veel tijd om de tourist uit te hangen...

Gisteren met mijn gastouders en Ignacio naar Cerro San Cristóbal geweest. Met de auto. Ik leef nog, vraag niet hoe. 1 tip: ga nooit die heuvel op met de auto (of ooit eigenlijk) op een ZONDAG! hordes fietsers en hardlopers en wandelaars, en probeer daar maar eens tussendoor te slingeren met je auto. Voeg daaraan toe dat mijn gastvader niet een heel geduldig persoon is en ik voelde me vreselijk onveilig. Achja, het zal wel nodig zijn.
Het laatste stukje naar boven gelopen naar de Virgen. Daar was ook een soortement van dienst bezig (zondag, hè), dus niet overal kunnen komen. Onderweg naar beneden gestopt bij het kapelletje; mijn gastouders op de foto met de pater, jaja, alles kan hier in Chili.
Ondertussen voelde Ignacio zich vreselijk achtergesteld en had hij hier he-le-maal geen zin in. Hij had zijn arm/pols gebroken toen hij was gevallen met zijn fiets, dus hij was vreselijk zielig. hum hum.

Op de terugweg naar huis gestopt om boodschappen te doen, want we houden de traditie in stand: zondag BBQ-en! Alle nichtjes weer over de vloer, zwembad gevuld en laat de hysterie maar beginnen.

's Avonds een potje Ambicioso gespeeld, en zowaar gewonnen! Eerste keer net niet, maar de tweede keer ruim wel! Carmen Gloria en ik zijn een echt power team!

dat was het weer voor deze week.

ohja, sidenote: iedereen die ik een brief/kaart beloofd had: ik zal hem wel hier schrijven maar in NL op de bus doen (of langsbrengen), want als ik hem hier op de bus doe, is hij over 4 maanden misschien in de búúrt van NL...

CIAO!