Profile
Blog
Photos
Videos
Zondag 29 april: Koninginnenach
Wat een eeeeeeeeeeeeenig dagje was dit zeg. De dag dat ons een feest beloofd was waar 1000 Nederlanders koninginnenach zouden vieren bij Crimson in de Flatiron district. De dag waar wij New Yorkse Nederlanders (of Nederlandse New Yorkers?) al wéken naar uitkeken. Er werd druk geshopt voor oranje - godzijdank een hele hippe kleur tegenwoordig, we hadden zelfs keuze - en plannen gemaakt voor het eten en een happy hour vooraf. Onze enthousiaste ideeënfabriek Willemien kwam met het idee om met een grote groep meiden bij Salsa Y Salsa te eten, een schattige Mexicaan vlakbij het feest. Uiteindelijk zijn we met zijn 9en heerlijk aan de sangria en quessedillas gegaan, prima start. Maxime, een vriendin van Willemien, had bedacht om krijtjes te kopen om vlaggetjes op gezichten te tekenen. Nadat alle meiden ondergekalkt waren liepen zelfs de Mexicanen met Hollandse vlaggetjes rond! Grappig genoeg kwam één van de meiden mij heel bekend voor, bleek ze ook op het Marnix gezeten te hebben! Onderweg naar het feest der feesten kwamen we langs een bar waar Maxime iemand kende. We werden naar binnen gesleurd en kregen allemaal gratis drankjes. Het bijzondere was ook dat er op zondag om 9 uur gewoon een dikke party aan de gang was daar. Maar uiteindelijk dan toch bij het grote Hollandse feest beland! Het was in één woord geweldig!! Alleen maar 'normale' mensen ontmoet, okeeee saaaiiii haha maar op een hele rare manier voelde ik me heel erg thuis en alsof ik iedereen kende!
Maandag 30 april: Koninginnedag
Een van de pijnlijkste dagen van mijn leven. Nee, ik was níet vrij. Ik moest gewoon werken. En dat terwijl het personeelsbestand van Clifton Charles voor 100% uit Nederlanders bestond op deze bewuste dag (het personeelsbestand van CliftonCharles is volgens mij nog nooit langer dan drie maanden hetzelfde geweest). Enkel de eigenaren misten het Hollandse gen en konden dan ook geen begrip opbrengen voor deze zeer gewaardeerde feestdag. Na een goed gesprek op vrijdag hadden we een deal met Cliff gesloten: als we foto's van het feest lieten zien mochten we om 10 uur beginnen, en als we een filmpje zouden maken van mij en Feike dansend op de bar mochten we om half 11 beginnen. Goeie deal vonden wij. Om half 11 kwamen wij dus geheel in stijl in onze oranje outfits met half dichte oogjes binnengekropen. Ik geloof niet dat Cliff heel blij was met de drie zombies die hij voor zich had zitten, maar gelukkig kon hij wel om het filmpje lachen. Gelukkig waren we gewoon om 5 uur klaar. Om 6 uur lag ik alweer in bed.
Dinsdag 1 mei: Sterretjes zien
Maar weer eens aan gezonde dingen gedacht. Fanatiek wezen hardlopen over de High Line, ik weet niet of ik al verteld had wat dat was maar bij deze: de High Line is een oud treinspoor op pootjes (zeg 2 of 3 meter boven de normale grond) die ze oorspronkelijk wilden afbreken. Niet zo lang geleden hebben een stel kunstenaren dit weten tegen te houden en het treinspoor omgetoverd in een prachtig modern park met mooi uitzicht richting de Hudson river en manhattan.Super gaaf! En New York zou New York niet zijn als je niet áltijd iets bijzonders tegen het lijf zou lopen. Ditmaal kwam ik en of andere wazige sterrenclub tegen, geheel compleet met telescopen en een man die iedereen overhaalde om een blik te werpen op de maan, venus, mars etc. Zo verstoorde hij ook bruut mijn hardloopsessie. Wat leuk om zomaar spontaan ineens de maan en andere planeten door een telescoop te zien!!
Woensdag 2 mei: Feike kwijt
Cliff vertrok vroeg in de ochtend naar Chicago en zou de volgende dag pas weer terugkomen. Het zag er naar uit een lekker rustig dagje te worden, maar het tegendeel bleek het geval. Feike en ik werden op pad gestuurd voor het afdroppen van pakken, dingen ophalen en wegbrengen naar verschillende tailors, stropdassen ophalen en wegbrengen en ga zo maar door. We hebben de hele dag gerend en gevlogen om alles voor elkaar te krijgen. Ons plan was om in de avond met Maud naar een gospel kerkdienst in Harlem te gaan , een kerk waar Obama soms ook heengaat. De dienst begon om 7 uur en het was maar de vraag of we dit gingen halen. Ik moest als laatste een pak wegbrengen bij zuid-oost Central Park en Feik moest stropdassen brengen bij onze fotograaf, ook in Harlem maar nog ver lopen van de kerk. Met veel gedoe heb ik het gered en ben ik met Maud op tijd in de kerk gaan zitten. Feike had nogal wat tegenslagen onderweg en heeft het niet gehaald om bij de kerkdienst te zijn. Het laatste smsje dat ik van haar kreeg was dat ze verdwaald was in Harlem en het niet meer ging halen en wel naar huis zou gaan. Dit klinkt misschien als onboeiende informatie, maar wat is toch belangrijk voor wat volgde. Na de dienst belde we Feike op maar ze nam niet op. Gesmst, gebeld, voicemail ingesproken maar geen reactie!! Ik weet niet of jullie harlem een beetje kennen maar Maud en ik begonnen een beetje ongerust te worden. We zijn dus meteen naar de Webster gegaan om te kijken of Feike al thuis was. Aan haar postvakje te zien was haar sleutel weg, dat betekent dat ze thuis moet zijn. We hebben bij haar kamer staan kloppen, bonken schoppen schreeuwen ALLLES maar geen reactie. Vervolgens het hele gebouw afgezocht maar nergens was een Feik te bekennen. Je begrijpt dat we ons nu toch wel echt zorgen gingen maken.De politie durfden we nog niet te bellen, want ze was pas een uur kwijt en in Amerika moet je oppassen met dat soort grappen want voor je het weet heb je een rekening van hier tot sint juttemis. Dus zijn we eerst wat gaan eten - we stierven ven de honger en Maud was jarig!! - om ondertussen reactie af te wachten. Ondertussen had ik allerlei andere meiden ingelicht en gevraagd of ze wisten waar Feike was. Een ander meisje was het snel zat en is naar de receptie gegaan om te vragen of ze de deur open mocht maken. Bleek dat Feike het kettinkje van haar deur erop had zitten dus hij ging maar op een kier. Ze konden nog niet zien of ze er wel lag en ze reageerde nergens op. CREEPY!!! Na veel gedoe hebben ze met een metaalschaar haar deurkettinkje doorgeknipt en bleek ze SERIEUS GEWOON TE SLAPEN!!!!!!!!! Helemaal in de war natuurlijk. Ik moest van de receptie checken of ze aan de slaappillen zat etc., maar uiteindelijk vertelde ze dat ze met van die speciale oordoppen slaapt die naar je oor vormen en dan hoor je dus hé-le-maal niks meer. Verbranden die handel. Achteraf gelukkig alleen een gesneuveld kettinkje en een hilarisch verhaal.
Donderdag 3 mei
Mijn goede gedrag voortgezet en lekker wezen hardlopen met Feike en Willemien. Het was iets té gezellig, maar toch weer actief geweest :). Ik moet toch op een manier al die cheese- en cupcakes verbranden.
Vrijdag 4 mei: Avondje Kara
Zoals beloofd een avondje wezen stappen met Kara in Hoboken. Die meid die mij Skipper noemt en wel houdt van gezelligheid. Ik ben met de bus naar Hoboken (New Jersey) gegaan en we hebben eerst lekker wat drankjes gedaan bij haar thuis en elkaar wat beter leren kennen. Iemand met een bijzonder verhaal, heel interessant. Ze is geboren aan de Jersey Shore (jaaja een échte) en daar is ze begonnen met haar droombaan als politieagent op haar 20e. Helaas verliep haar carriere niet helemaal zoals gehoopt. Ze was de eerste vrouwelijke politieagent in haar 'dorp' en ze voelde heel erg een druk om zichzelf te bewijzen. Haar partner - een smerige vieze gestoorde ouwe vent - kreeg een oogje op haar. Het begon steeds ernstigere vormen aan te nemen, van aanranden tot stalken. Hij heeft zelfs een keer in haar huis ingebroken en in haar BEEN GESCHOTEN!! What de f***. Serieus. Op een gegeven moment begon zij ook in te zien dat dit gewoon te gek werd (toch wel) en heeft ze hem aangeklaagd. Het is allemaal heel raar gelopen, want zij mag nu nooit meer politieagent worden maar ze heeft wel een redelijk pensioen eruit gesleept. Ze is dus nu op haar 35e (!) met pensioen! Daarnaast is ze getrouwd geweest en weer gescheiden. Met al deze levenservaringen een superinteressant, wijs en ontzettend leuke meid om mee te kletsen. Na onze serieuze gesprekken was het tijd voor een feestje en hebben we lekker gedanst in een van de barren van Hoboken. Achteraf lekker heul Amerikaans een ENORME pizza slice op en bij haar gelogeerd.
Zaterdag 5 mei: Kentucky Derby
De volgende dag moest ik met de bus terug naar NY en was het weer een of andere bijzondere dag: Kentucky Derby. Iets met paardenraces ofzo. Kortom: heel veel kakker-feestjes overal door heel new york overdag. Samen met Maud ben ik naar het Gansevoort Park hotel geweest waar we heerlijk mensen hebben zitten kijken. Echt volk met hoeden, wit met blauwe streepjespakken, sexy jurkjes en hakken. Heel grappig. Toen ik daarheen liep kwam ik nog een gast tegen die er van overtuigt bleek te zijn dat ik Britney Spears was! Compliment?!?#$%@? Volgens mij was die niet helemaal barki want hij deed alsof hij fotos van mij aan het maken was ZONDER CAMERA en hij riep heel de tijd KLIK KLIK KLIK BRITNEY SPEARS KLIK KLIK KLIK turn around please britney klik klik!! En hij liep een heel stuk achter me aan hahahaah. Ik ging helemaal stuk in mijn eentje.
Maud is meegeweest eten bij de Webster. Ze had het geluk om de zeer opvallende Webster-karakters met eigen ogen te zien. Ik zal u even voorstellen. Het is net een sprookje hier.
De Heks - Een klein vrouwtje die heel mank-achtig loopt met heel lang zwart haar en een bril. Gedurende iedere maaltijd verzamelt ze allerlei potjes, bakjes, bekers en bordjes met voedsel en vervolgens begint ze met haar handen te plukken in alles en dingen samen te voegen. De rand van ieder bekertje bedekt ze met een servertje. Af en toe schrijft ze recepten in haar schrift. Ze mengt graag in een longdrink glas het volgende: cornflakes, honing, melk, jam, water, koffie en icetea en begint dan drie kwartier lang te roeren.
De Reus - Een ENORME vrouw met een ass van zeker 2,5 meter breed. Haar schouders zijn op een hele vreemde manier supersmal en ze is dus een typische 'Peer'. De stoelen hier hebben het zwaar met de omvang van haar onderlijf. Ik vraag me sowieso af hoe ze hier in de douchehokjes past. Je hoort haar van een afstand aankomen.
Het Monster - De typische Amerikaanse vreetzak. Haar lijf bestaat enkel uit blubber-vet en ze waggelt dan ook altijd heel ongemakkelijk rond. Ze is qua omvang niet eens de dikste die ik ooit gezien heb maar ik heb nog nooit, maar dan ook NOG NOOIT, iemand zoooooooo ranzig zien eten. Ze sluit nooit haar mond en kauwt zeer luidruchtig. Eet graag ALLES door elkaar.
Na dit sprookjesachtige diner zijn Feike en ik naar Williamsburg geweest ombij te kletsen met Sander, Dirk en Kristen. Sander kende een geheime bar, zo eentje waarbij er ineens een deur in de muur zit en als je daar doorheen gaat kom je in een hele vreemde enge gang en dan helemaal aan het einde van de gang kom je ineens in een supermooie bar. Zie je heel veel hier in New York, super grappig. Daarna nog naar Pool Union geweest, een hele leuke bar - vroeger een zwembadenwinkel - met een soort binnentuin met allemaal lichtjes. Nog geprobeerd met zijn vijven in een fotohokje te gaan maar dat bleek toch niet helemaal een succes. Vanuit Brooklyn met de metro naar huis bleek ook niet grappig. Uren later kwamen we aan op Penn station en tegen die tijd maakte het ook allemaal niet meer uit, dus toen zijn we nog even cheesecake, onion rings en mac&cheese wezen eten bij Tick Tock diner.
Zondag 6 mei
Weer een lekker skypedagje en tijd om weer lekker bij Vapiano te eten met Feike en Maud.
Maandag 7 mei
Mijn goede voornemen om te gaan hardlopen is keihard verziekt door een zeurende Fei die naar de bios wilde. Tuurlijk laat ik haar niet in haar eentje gaan. Zo eentje wil ik ook niet zijn. Heerlijk voor de tweede keer de Hunger Games gezien en gesnoept van een heuse Ben&Jerry's Half Baked. MJAMMM.
Dinsdag 8 mei
Afgesproken met Talisa - een meisje die ik nog ken van het Marnix - en haar moeder bij Sweet Revenge (dit soort excuzen moet je aangrijpen). Ze had nog wat mensen in New York nodig die haar interview wilden doen voor haar scriptie. Feike en Willemien waren ook wel in voor een interview + cupcake en wat begon als een gunst eindigde in een supergezellig meidenavondje.
Woensdag 9 mei: Fotoshoot
We waren opgetrommeld voor een CliftonCharles fotoshoot in Brooklyn, voor de nieuwe website. Super dagje! Het was heel leuk om te zien hoe zo'n professionele shoot in zijn werk gaat. Er waren twee modellen (ja mannen) en die gingen dik in de make-up. Vervolgens werden ze in Cliff zijn pakken gehesen. Er waren heel wat spelden nodig om de pakken er 'op maat gemaakt' uit te laten zien, aangezien NIEMAND zo'n ass heeft als Cliff. Check de foto's want die beschrijven het ZO veel beter.
In de avond sloeg alles helaas een beetje om. De visum organisatie van Feike vertelde haar ineens dat ze per direct zo snel mogelijk linea recta het land moest verlaten. WHAAAATF? Dit kon natuurlijk niet waar zijn. Ik ontkende gewoon alles.
Donderdag 10 mei: Victoria's Secret
Vanwege mijn angst dat Feike me zou gaan verlaten ben ik na het avondeten de Victoria's Secret ingevlucht en pas tegen sluitingstijd (10 uur) naar buiten gelopen met een heul gelukmakend gevulde glimmende roze tas. Met gratis badhanddoek. YES.
Vrijdag 11 mei: Rooftop party
Na alle mogelijke illegale opties bekeken te hebben kwam het definitieve nieuws dat mijn zeer geliefde feik het land toch echt moest gaan verlaten. Ze zat serieus ook gewoon echt haar VLUCHT TE BOEKEN. Kut. Zooi.
Cliff besloot dat dit verdriet weggedronken moest worden. Spontaan ging hij een blender kopen en een voorraad alcohol om speciale extra sterke pinacoladas te mixen. Hij nodigde allerlei mensen uit en wat volgde was een hilarische rooftop party waarbij serieus de cockrings in het rond vlogen. Oke, dit klinkt vreemd zo zonder uitleg. Maar ik heb toch helemaal geen zin om dat allemaal uit te gaan leggen? Oke oma's, ik hoop niet dat jullie mijn blog lezen maar voor het geval dat: Er was een meisje aanwezig dat werkt voor een farmaceutisch bedrijf en ze hadden die dag condooms met gratis cockring uit moeten delen. Uiteraard waren er nog over en het leek haar grappig om die mee te nemen en mensen voor schut te zetten. Je weet hoe preuts die Amerikanen zijn.
Feike en ik besloten om nog wat te gaan eten bij ons zelfontdekte restaurantje The Park, heel leuk met allemaal bomen binnen, echt als een park. Snap je.
Onderweg naar The Park gebeurde er iets waaraan ik graag refereer als het vuilniszakkenincident. Maar dat snapt toch niemand.
Zaterdag 12 mei: Spa
Aangezien Feike mij een bon kado had gedaan voor - hou je vast - een knipbeurt, massage, manicure en facial leek het mij tijd om me mooi te laten maken voor mijn 2 weekjes Limburg met Peet. Aan de balie werd mij verteld dat Michelle er zo aan zou komen. Michelle was een meneer. En wat voor één! Zo'n eentje met van die zwart glanzende manen, een wiebelende kont en zwieberende gay handjes. Ik mocht hem/haar/het meteen. Na mijn behandelingen ben ik nog even lekker op het dak van de webster gaan liggen voor wat vitamine D.
Zondag 13 mei
Vertrek naar l'Hollande voor de nodige dosis Peet en verversing van mijn visum. Feik was zooooo lief om helemaal mee te gaan en te helpen met mijn koffers. Een hartverscheurend afscheid.
14 - 24 mei: Limburg
Heerlijk 10 dagen vakantie gevierd samen in het kleinste huisje wat ik ooit gezien heb. Lekker veel zon gehad, ondanks dat toch de volledige serie Heroes gekeken. Verder naar Maastricht geweest, Kasteel de Keverberg Kessel, de Floriade en redelijk wat terrasjes bezeten. Met alle konijntjes, eekhoorns, koeien en zelfs een rupsenplaag was het helemaal supergezellig.
Vrijdag 25 mei
Terugreis via Londen naar de mooiste stad van de wereld. Met een overstaptijd van een uur en een vertraging van zo'n 45 minuten de longen uit mijn lijf gerend om mijn vlucht te halen. Tot mijn opluchting had ik tijdens de lange vlucht met British Airways wél een TV. YESSSSS. En ze hebben me wederom het land binnengelaten. Op naar de laatste twee maandjes.
- comments
Yvonne Heeey! Weer met de voetjes veilig in het beloofde land.... Nog twee maandjes...... ;-) xx
Marloes Het is net of dat we samen even bijkletsen in een van de Webster ontvangst/zitkamertjes! Bizar, maar ik weet denk ik gewoon over welke mensen je het hebt tijdens het diner hahaha! Lieverd, hopelijk hebben jullie het heel fijn gehad samen, maar daar twijfel ik niet aan. Ik vond het een heel fijn idee dat je weer even in het land was! Dagdag darling! X
Bart Hai Fieke, meid wat een verhalen weer! van eng naar spannend naar leuk. Zowaar is er af en toe nog tijd om te werken! Veel plezier.