Profile
Blog
Photos
Videos
Dag 1, realisatiemoment 1. Wat ben ik een ongelofelijk verschrikkelijk verwend nest!!! Vandaag vloog ik met de vliegmaatschappij Iberia naar Madrid om vervolgens over te stappen op het vliegtuig naar New York. O nee, eerst iets leuks vertellen. Ik zat samen met Peter op schiphol van ons laatste uurtje samen te genieten met een Starbucks koffie, komt Fiekmir ineens VANUIT HET NIETS opgedoken!!! Bizar! Wat een geweldige verrassing!! :D Met betraande oogjes door de douane gelopen waar ik grondig afgetast werd door een niet zo vriendelijke mevrouw. Vervolgens van alle zenuwen mijn telefoon leeg-gewhatsappt en gebeld ... Toen maar het vliegtuig in. WAT valt er op.... er zijn geen TV's. Hoe kan dat nou? Die zitten toch altijd in een vliegtuig? Nee dus. Tegenvaller. Maar, hield ik mijzelf voor, dat kwam omdat dit een korte vlucht was. In de vlucht naar New York zal dat natuurlijk heel anders zijn. Je voelt hem natuurlijk aankomen, maar ik laat jullie nog even in spanning. De vlucht naar Madrid was NOGAL vreemd. Het boarden ging allemaal volgens plan, maar vervolgens zijn we volgens mij bekant via Groningen naar de juiste opstijgbaan getaxiet, dat ding heeft serieus wel een uur rondgereden. Eindelijk stegen we op en toen besloot meneer om nog even een uurtje rond te circelen boven Madrid, waarom niet?! Dus die stad ken ik nu als mn eigen broekzak, althans vanuit vogelperspectief dan he. Het boarden voor mijn volgende vlucht begon over 5 minuten en volgens de bordjes was mijn gate bijna een HALF UUR lopen. Blijkt dus dat Madrid over een onthutsend groot vliegveld beschikt, leuk. Moest zelfs nog met een vliegveldmetro maar gelukkig strak op tijd mijn vlucht gehaald. Goed, wat schetst mijn verbazing: GEEN TV'S!!! Hoe ga ik dan 8 uur vliegen overbruggen jongens? De positieve kant van het verhaal is wel dat het vliegtuig bij lange na niet vol zat en ik dus languit kon gaan liggen. Heerlijk! Dan maar slapen in plaats van filmpjes kijken. Helaas zaten er nogal wat kinderen in mijn buurt die doodleuk in mijn 'pad' kwamen staan om me recht in de ogen te staren (op 5 cm afstand) en net zo lang te wachten tot ik mijn ogen open deed. Geloof me, je schrikt je DOOD. Achter mij wist een man het voor elkaar te krijgen om een soort snurk morse code te fabriceren, afschuwelijk irritant. Niet zo'n normale ritmische snurk, nee, gewoon rustig een halve minuut stil en dan ineens keihard SNSSHRKK en nog een paar schokkende zachte snurks erachteraan. Het vliegtuig-eten was voor het eerst NIET TE NASSEN! Ik ben heel makkelijk en vind het altijd ontzettend meevallen, maar ik kreeg dit keer een bakje (heb nu dus spijt dat ik geen foto heb gemaakt) met het opschrift "hamburger". Bij het opendoen ervan zag ik enkel een bruine en gele drap die in het midden half vermengt was. Na het rondprikken met een mes kwam ik erachter dat er inderdaad iets wat op een hamburgerleek rondzwom in deze saus (want ik weet niet wat het anders had moeten voorstellen). Maar goed, ik heb de maaltijd overleefd en gelukkig had ik mijn oordoppen bij me waardoor ik nog een paar uurtjes geslapen heb. Cliff, de eigenaar van mijn stagebedrijf, stond me op te wachten en heeft me door het openbaar vervoer geloodst. Zonder hem was het nooit gelukt kwam ik achter, mijn loodzware koffers en al die trappen! Vervolgens stapte we uit in het centrum van New York: MANHATTEN!! <3 Uitstappen uit de trein/metro in Manhatten is zo'n geweldig gevoel! Het appartementencomplex hadden we snel gevonden. Helaas was daar het probleem van betalen. Het maximale bedrag dat ik kon pinnen was nog niet eens de helft van wat ik moest betalen bij het inchecken. Met mijn liefste glimlach - of voor wat daar nog van over is na zo'n reis - heb ik het baliepersoneel overtuigt om na 12 uur de rest van het geld te pinnen en dat meteen te betalen. Gelukkig mocht ik dus wel mijn miniscule kamer in. Om een uur of half 10 (lokale tijd, voor mij was het gevoelsmatig inmiddels half 4 's nachts) begonnen met koffers uitpakken en het spiritueel bonden met mijn kamer. Hij mag me nog niet zo heb ik het idee, want toen ik de massief houten (!) luxaflex wilde bewegen storte het hele geval meteen naar beneden!! Aangezien ik nog 2,5 uur moest wachten tot ik weer kon gaan pinnen besloot ik contact met mama op te nemen (voordeel van Australië, die zijn tenminste wakker op de juiste tijden). Met hulp van mams is het gelukt om internet te regelen, JEEJ!! Rond middernacht (gevoelstijd voor mij 6 uur 's morgens) ben ik naar buiten gegaan op zoek naar een pinapparaat. Uiteraard snel gevonden, maar volgens het kreng van een automaat zat ik nog steeds aan mijn limiet. Tijdens mijn terugwandel kwam er een man op me af met een verzoek wat ik nog nooit eerder gehad heb. Of ik even voor een ex-gevangene wasmiddel wilde kopen! Hij was net uit de gevangenis en wilde geen geld, maar dan moest ik even meelopen om daar voor hem wasmiddel te kopen. Ja ja, mooi verhaal haha. Nu dacht ik, ik kan slapen maar ik kan ook meteen vol goede moed aan mijn reisblog beginnen!! Ik ga niet proberen om even hilarische verhalen als Jozien te schrijven, daar is geen beginnen aan. Maar ik ga wel proberen om vaak te schrijven en het langer vol te houden als Jozien :D, dat lijkt me een realistische uitdaging. Tot snel!
Adres voor kaartjes :P:
Fieke Ripping
The Webster Apartments
Roomnr.: 624
419 West 34th street
New York, NY 10001
- comments
Claudia Geen tv's in allebei de vliegtuigen?! Die hebben ze normaal echt ELK vliegtuig! Hihi gelukkig heb je de reis overleefd :) Enjoy! X
Annelies Toch een super grappig verhaal hoor Fiek. Heb genoten. Wat een fantastische nieuwe smoes had die 'exgevangene'. Goed dat je bent doorgelopen!! Neem ik aan tenminste want dat vertel je niet. Inmiddels lig je eindelijk op één oor, denk ik. Mooi!! De eerste hobbel is genomen meid als dit de hoogste was ga je een super tijd tegemoet!! Liefs mamski
Benthe OMG! Je zit gewoon in NY! Ik kan het niet geloven!!! Wat een avontuur nu al. Heerlijk om te lezen. Kan niet wachten om langs te komen. Ga gelijk tickets zoeken XD Kijk uit naar je volgende verhaal schat.
Yvonne Wow! Heerlijk om meteen al een lekker verhaal te lezen. Can't wait for more! Vind het trouwens wel een leuke kamer, maar die kale muren kunnen inderdaad wel opgeleukd worden met een paar kaartjes. Working on it! x
Jasper Scherpenisse Wat een verhaal Pheebs. Te gek! Ik vlieg 30 Maart naar New York, dan kunnen we vast wel ergens een kop koffie drinken dunkt me! Tot die tijd, veel plezier! X
claire Wat leuk geschreven Fieke! en wat afzien...geen tv's... dan duurt het langggg nou geniet van alles wat je gaat meemaken!
Fiekmir Fiekmir! Wat een geweldig verhaal.. Het avontuur is begonnen, FM in NYC! Ik ben heel trots op je Fiek! Je deed het super goed op het vliegveld :) Ik ga de tickets naar NY in de gaten houden .. Zin innnnnn! Love love xx fm