Profile
Blog
Photos
Videos
Afgelopen donderdag was een feestdag, vrijdag moesten we niet werken. Na een maandje Delhi en hard werken beloonden we onszelf dan maar met een reisje naar Rajastan. Maandag en dinsdag namen we er ook nog bij om de week volledig te maken.
Woensdagavond stapten we de trein op richting Jaisalmer, in het uiterste westen van Rajastan. Slechts 19 uur later konden we ons wagonnetje weer verlaten om oog in oog te komen staan met een totaal andere wereld. Van de drukke stad waren we terechtgekomen in de dorre steppegronden, zover ons oog kon kijken enkel eeuwige vlaktes. Klaar voor heel de stormloop van rickshaw-chauffeurs verlieten we het stationnetje om uiteindelijk toch te moeten toegeven aan een safariorganisator. Elke had nog nooit een kamelentocht gedaan, en ook ik zag het wel zitten om de rust en stilte eventjes op te zoeken. Na een frisse douche en wat gegeten te hebben, zaten we 2 uurtjes later al te hobbelen op de kamelen. De rit werd gepauzeerd in een klein dorpje. Enorm schattige kindertjes kwamen op ons af, met grote lach! Ons aanraken durfden ze in het begin niet, maar al snel keerde hun verlegenheid om in heerlijke speelsheid en nieuwsgierigheid. Ondanks dat we ons een beetje indringers vonden, hebben we ons toch goed vermaakt! De taalbarrière zorgde voor hilarische toestanden, en hun fascinatie voor het onbekende doet ons nog steeds nalachen. Onze haarclipjes hadden ze zich allemaal toegeëigend als we het hun hadden toegestaan. De bloementjes die op mn T-shirt genaaid zijn vonden ze prachtig, en de volwassen vrouwtjes konden het niet nalaten aan mn bh-litsjes te trekken! Aangezien we niet echt voorzien hadden in deze kleine dorpjes te komen, konden we hun slechts een enkele pen geven die we bij hadden, en niet de hele doos die ze zouden kunnen gebruiken om naar school te kunnen gaan. Met pijn in ons hart moesten we deze schatjes weer verlaten. Op naar de zonsondergang! Al galopperend per kameel, want we waren een beetje aan de late kant…
Drie Deense meisjes hielden op dezelfde plaats halt voor de nacht. En die nacht werd prachtig! Lekker vroeg hadden we ons op onze matrasjes gevleid, voor de nacht in open lucht. Een voor een verschenen de sterren aan de hemel, ze bleven maar komen! We bevonden ons onder een gigantische koepel met flikkerende lichtjes, heerlijk! De melkweg en de poolster, de beren en de piramidesterren, allemaal waren ze duidelijk zichtbaar. Uren bleven we turen, zonder een woord te wisselen, op een zucht van verwondering na misschien. Ondanks de grote vermoeidheid wilde ik mijn ogen niet sluiten, bang dat ik nooit meer zo'n mooie sterrenhemel te zien zou krijgen. Zolang mogelijk wilde ik genieten van dit romantische paradijs! De vermoeidheid won uiteindelijk en het zandmannetje bezorgde me heerlijke dromen. 's Morgens werden we wakker met de geur van verse thee in onze neuzen, die ons bezorgd werd aan ons bedje. Voor het ontbijt moesten we ons nestje verlaten, tot onze grote spijt. Onze poep deed pijn, onze spieren waren stram, maar we gaven niet op, hop, terug die kamelen op!
Eens terug in het dorp gingen we nog bekijken wat we konden. We beklommen het fort, bewonderden de haveli's, aten rajastani-kost. Tot mijn benen mij niet meer konden dragen en ik nood had aan een rustplaats, in afwachting van onze trein.
Deze gouden stad verlieten we tegen middernacht, om onze reis verder te zetten. Ver voor het ochtendgloren, gingen we in Jodhpur, de blauwe stad op zoek naar een slaapplaatsje. We vonden een paleis tegen een spotprijsje, ongetwijfeld het mooiste guesthouse dat we ooit zagen. Overal hoekjes, verborgen terrasjes en trappen naar weer andere vertrekken. Een immens groot fort Meherangarh dat boven de stad uittorende, de witte tempel Jaswant Thada, het paleis Umaid Bhawan en de clock tower zagen we voor de zon weer onder ging. We liepen nog even door de blauwe straatjes vooraleer een beetje slaap te zoeken. 24 uur was veel te kort om ten volle van dit dorp te genieten, ik vertrok er met pijn in het hart. Al vreesde m'n hart ook dat we onze trein gingen missen. Het beloofde vervoer was er niet, en de wachter was nog aan het slaapwandelen en sprak geen woord engels, nergens een rickshaw te bespeuren grrr!
'Why do you come to India if you don't take rickshaw?' deed in Jaipur een lach op ons gezicht verschijnen, maar bij de 10e keer op 100 meter werd het een beetje afgezaagd. Na al het jagen keken we uit naar een beetje zondagsrust. Helaas konden we die rust in Pink city alleen vinden op het dakterras van een uitzonderlijk goed Italiaans restaurant. Jaipur viel over het algemeen tegen, al snel hadden we spijt dat we hier 2 nachten zouden spenderen. Buiten dat het er enorm druk was en we constant werden lastig gevallen door zielige gasten, vielen de bezienswaardigheden ook wat tegen. De Hawa Mahal, het paleis der winden, hadden we veel groter verwacht, en was bovendien in volle restauratie. Het paleis was uitzonderlijk gesloten, en de minaret was slechts van op verre afstand te bezien. Allemaal spijtige zaken, maar wij moesten vooral nog genieten van het beetje vakantie dat ons restte.
Nooit gedacht dat we t zouden zeggen, maar we waren enorm tevreden terug in Delhi toe te komen. Het voelde een beetje aan als thuiskomen…
Vandaag zijn we terug in actie geschoten op het werk. Veel opdrachten gekregen, en eindelijk wat deadlines en concrete afspraken in verband met de comitébezoeken. Heerlijk!
De dag werd nog beter toen ze besloten om ons te verlossen van de handwas! Surash had iemand van straat geplukt, een gastje van n jaar of 15. Met vijl, tang, schroevendraaier en een onbewerkte sleutel ging hij te werk. 5 minuten later was een sleutel gemaakt die op de deur van onze kamer naar het waskot paste. Handig! Zo crimineel als maar kan zijn eigenlijk, maar ik klaag niet! Nu kunnen we al onze was in de machine gooien en zelf nog wat genieten van de stad!
Vrijdagnacht landt het vliegtuigje waar Stijn uit zal stappen om zich bij ons gezelschapje te voegen. Diezelfde dag vertrekken we met ons drietjes richting Nepal om daar 2 weken lang te genieten van de natuur, de bergen, het volk en de cultuur.
Spannend, ik kijk er naar uit!
- comments