Profile
Blog
Photos
Videos
'India is niet zoals Thailand' zeiden ze voor vertrek. Ook hoorde ik regelmatig hoe hard ik toch maar moest oppassen met de hygiëne in datzelfde land. Mn sterke maag en mijn liefde voor exotisch eten konden helaas niet vermijden dat het enorm gekruide eten mij duur te staan zou komen. Op zaterdagavond kon mijn maag het allemaal niet meer aan, en dwong mij om de hele nacht in de buurt van de wc te blijven.. Op zondag was het al wat beter, maar bleef ik voor alle zekerheid toch maar thuis, tot grote spijt van Elke. Vandaag hadden alle bacteriën mijn lijf verlaten, en kon ik weer gewoon deelnemen aan het dagelijkse leven.
Veel sightseeing deden we dus niet in het weekend. Op zaterdag waren we wel uitgenodigd voor een picknick met het Local Chapter van Delhi. Na uren wachten op onze chauffeur, en dan nog eens een eeuwigheid de file moeten trotseren, werd het een gezellige bijeenkomst. De uren file rijden huiswaarts werden door het nichtje van m'n stagebegeleidster opgevuld met spelletjes.
Vandaag hadden we uren vergaderingen voor de boeg. Maar eindelijk werd ook ongeveer onze planning op punt gesteld, voor zover dat mogelijk is met de Indische flexibele mentaliteit. Het ziet er goed uit, al zal ik minder LC bezoeken dan origineel gepland, wat wel spijtig is uiteraard. De staff, en dan vooral David, verwacht enorm veel van ons, een beetje te veel om haalbaar te maken op 3 maanden. Het vleit ons uiteraard wel!
Op het kantoor zijn we ook niet de enige vrijwilligers uit Europa. Twee Duitsers, Hans en Michael, doen hier gedurende een jaar sociaal werk in plaats van hun legerdienst. Gezellige gasten, ze ook beiden op uitwisseling geweest. Deze avond zijn we langs hun appartementje geweest voor een bezoekje, alwaar we meteen ook enkele andere Duitsers leerden kennen, allen bezig met een of ander vrijwilligerswerk. Zoals het klonk zullen er nog heel wat duitstaligen volgen, hèhè, pff!
In enkele dagen tijd kan er best wel veel gebeuren, alles lijkt net een beetje te snel voor mij te gaan. Voor Elke kan het niet snel genoeg gaan, maar daar zullen we dus een tussenweg in moeten vinden. Er is zo veel te zien, zoveel om in u op te nemen als ge door de straten wandelt. Ik schrijf nog niet eens een vierde daarvan op..
Volgende keer alvast weer meer nieuws!
Knufje, Lientje
- comments