Profile
Blog
Photos
Videos
Vandaag hebben we m dan gelopen, 'the walk of the gods', het pad tussen Bromerano en Positano, hoog boven de zee. Prachtig echt, indrukwekkend en pittig. We zijn andersom begonnen, de meesten lopen de route vanaf Bromerano, maar wij zijn gestart in het dorp waar we verblijven, Nocelle. Gevolg is dat je begint met het mooiste stuk, het uitzicht op Positano, maar de rest van het pad is werkelijk ook schitterend. En zwaar. Veel hoogteverschillen, veel treden, losse ondergrond, naast het ravijn lopen en vooral veel klauteren. Het ene moment loop je in de brandende zon met prachtig uitzicht op de kust en het dal onder je, het andere moment duikt het pad het bos in en loop je over kille paadjes over stronken en takken. Af en toe worden we gepasseerd door hijgende Amerikanen en tetterende Italianen. Want het pad wordt aardig belopen, het is er zelfs best druk. Elkaar passeren op 1 1/2 meter is soms ook best spannend. Na 3 uur bereiken we eindelijk Bromerano en zitten we stuk. Onze knieën en bovenbenen kunnen gewoon niet meer na deze dagen en het enige wat we nog willen is een stoel en een colaatje. Gelukkig is er in het dorp een bar en genieten we in de schaduw van het koude drankje.
Maar dan terug. Want teruglopen Is echt geen optie meer en we zitten ontzettend hoog, te hoog om af te dalen met de trappen naar Praiano. We zien wat mensen op een pleintje hangen die er niet alleen uitzien alsof ze hangen en besluiten erbij te gaan hangen, ze wachten vast op de bus hebben we bedacht. En inderdaad, na 15 minuten komt er zowaar een bus! Alleen met bestemming Amalfi, maar het was de enige optie die we hadden. Mee dus en met samengeknepen billen het eind naar beneden gereden. Weer doodeng. In een touringcar door haarspeldbochten honderden meters boven de zee naast ravijnen en kliffen, niet aan mij besteed. Waar Sebas het benauwd kreeg op het oneindige terras zit ik nagelbijtend in de bus, vreselijk. Enigszins misselijk van het knappe bochtenwerk van de chauffeur komen we na een rit van 30 minuten dus aan in Amalfi, de plaats waar we eergisteren zijn vertrokken. Enige optie was om daar dan maar weer een boot te pakken naar Positano! Kaartje gekocht, drankje op ons vaste terrasje en wachten op de boot. Uiteindelijk met een overvolle (Japanners!!) boot aangekomen in Positano en daar weer de bus gepakt naar Nocelle. Wat een reis! Om 17.00 zaten we eindelijk uitgeput op ons terras met een biertje. Over een afstand van 5 kilometer hebben we lopend 3 uur gedaan en de reis terug naar onze B&B koste nog eens bijna 3 uur. Maar het was het waard. We vonden de wandeling van drie dagen geleden (langs de watermolens naar Pontone) mooier, door de bossen met de watervallen, maar vooral omdat we daar bijna niemand tegen zijn gekomen. Dit pad van vandaag was zeer indrukwekkend qua hoogte en uitzicht, maar wel erg druk, een echte trekpleister en terecht.
Vanavond weer in de trattoria hier in het dorp gegeten, net als eergisteren. Prachtig uitzicht op de baai van Salerno met een ondergaande zon. En het was weer heerlijk, een op houtskool gebakken zeebaars met olijfolie en citroen, smullen. En Sebas had een combi van kip en konijn, eens vlees ipv vis. Uiteraard het dinertje weer afgesloten met een limoncello, kan niet missen hier. En ze zeggen dat het goed is voor de spijsvertering, tsja ;-)
Morgen gaan we naar onze laatste B&B in Sorrento. We varen via Capri, dan kunnen we meteen even kijken of we het eiland nog willen aandoen maandag. Het is steeds zo druk op de boten dat we twijfelen over Capri, er zijn namelijk geen alternatieven, je moet wel met de boot. Maar ja, als we er toch zijn....Dus morgen even loeren vanuit de haven (de boot vaart via Capri, geen keus) en dan maar zien of we het doen! Laatste nacht in Nocelle bij Carmen en Salvatore (hij is trouwens een Italiaanse kopie van Cesar Milan, kijken of ik hem nog op de foto kan zetten ;-)).
- comments