Profile
Blog
Photos
Videos
Back to Bangkok!
Ik ben weer op mezelf aangewezen! Shanna is eergisteren vertrokken naar Nederland!
Wat is de tijd ontzettend snel gegaan zeg, niet te geloven dat we al een maand in Thailand zitten!
Ik zal in deze blog vertellen wat ik allemaal meegemaakt heb na mijn vorige verhaal!
Koh Chang
Zoals ik in mijn vorige bericht vertelde hadden we een scooter gehuurd en zouden we daarmee, samen met Niek en Marjet, naar de watervallen. Shan en ik waren echt slome donders op de scooter, maar je zit toch in je korte broekje met blote benen, zonder helm op die scooter, dus alles voor de veiligheid! Bij de watervallen bleek dat we entreegeld moesten betalen, veel ook nog! Dit vonden we belachelijk voor een waterval, dus toen zijn we maar verder gaan touren. Ergens iets gaan drinken en toen door naar het strand : white sand beach. Nou, zo wit was dit strand niet en het begon een beetje te regenen, dus toen besloten we maar een beetje te gaan shoppen. Tot we ineens in een trpische regenbui terecht kwamen. Marjet en Niek hadden poncho's, maar Shan en ik uiteraard niet, dus we leenden er een van hen en ik was een moslima met een handdoek om mijn hoofd. Een regenbui is hier niet zomaar een regenbui..de straten staan binnen 10 minuten blank! Het gaat echt extreem hard! Daarnaast waren er ook heftige rukwinden! Shan reed en zag door de regen die pijn deed op haar gezicht vrijwel niks meer. We stopten dus maar even. 2 meter naast ons viel een soort scors van een palmboom, door de harde wind, op de grond! Als dit op onze hoofden terecht was gekomen hadden we een lichte hersenschudding gehad denk ik. We besloten maar ergens te schuilen en wat doe je dan: maar weer iets eten! Na een half uurtje werd het wel weer iets minder en konden we terug naar onze bungalow.
De rest van de dagen op Koh Chang zagen er een beetje als volgt uit..slapen..met de scooter naar nature beach resort om te ontbijten, op het strand liggen: lezen, muziek luisteren, lunchen, kletsen met andere reizigers, beachvolleybal kijken, met de scooter terug naar onze bungalow, douchen, eten, natafelen...en dan weer slapen. 1 avond hebben we kunnen regelen dat we in een luxere bungalow met airco en dvdspeler een flmpje konden kijken. Erg relaxt!
Achtergelaten backpack en reisplannen wijzigen
Donderdag gingen we met zijn allen terug naar Bangkok. Normaal gesproken ga je rechtstreeks in een VIP bus, maar nu werden we eerst met een minibus naar de VIP bus gebracht. Het was geen fijne rit, we voelden ons allemaal niet echt fit.. ik had al een paar dagen last van mijn darmen, Niek was ziek, Shan had pijn aan dr hele lijf, alleen Marjet voelde zich wel oke. Eenmaal aangekomen in Bangkok worden dan de backpacks eruit gehaald. Iedereen had zijn backpack al op zijn rug zitten, maar die van mij was er nog niet...........en hij kwam ook niet! Mijn backpack zat niet in de bus! What the f***??!! Dit kan toch niet waar zijn!??? Maar het was wel waar. Na behoorlijk veel verwarring, irritatie, boosheid, gebel naar de busagency en ga zo maar door kwam ik erachter dat mijn backpack niet van de minibus in de VIP bus was gegaan! Ik zag het somber in. Ik had hier al wel eerder verhalen over gehoord, dus ik wist zeker dat ik mijn backpack niet meer terug zou zien. Omdat ik geen bankpas had en dus erg veel geld op had moeten nemen bij de bank had ik mijn geld verspreid in mijn hangbagage en mijn backpack. Weg....mijn duikdvd met whaleshark...het politierapport en natuurlijk al mijn kleren! Dit was echt een ramp!
Na nog meer heen en weer gebel beweerden ze dat er een backpack was achtergebleven bij het punt waar we van bus verwisselden. UIteindelijk wist ik zeker dat het wel om mijn backpack ging, want ze konden me het goede merk vertellen en ze zagen er 2 allstars en een pet uithangen. Dus oke: mijn backpack was er nog, maar zouden ze er ook alles in hebben laten zitten? Er werd me beloofd dat mijn backpack de volgende dag bij mijn hotel bezorgd zou worden. Die avond, nacht en dag kon ik eigenlijk aan niks anders meer denken. Ik droomde zelfs dat ik in een lege backpack terugkreeg, met alleen mijn schoenen en pet er nog aan.
Die dag dag ik moest wachten op mijn backpack had ik alleen ook allemaal andere dingen aan mijn hoofd, want ik moest naar de ambassade om een tijdelijke paspoort aan te vragen. Bij aankomst werd mij binnen 3 minuten duidelijk gemaakt dat ik eigenlijk niet naar Cambodja, Vietnam, Laos, Maleisie en Indonesie kon. Het tijdelijke paspoort wat ik krijg heeft namelijk maar een paar velletjes en daar passen niet de visa, stickers en stempels van drie landen in! Wat is dit nou weer??? Nee, dan moest ik toch maar een echt paspoort aanvragen en die zou ik dan over 2 weken in Bangkok op kunnen halen. Dus ik zag mezelf al 2 weken in BAngkok zitten. Gelukkig is er een soort van oplossing: Ik ga morgen mijn tijdelijke paspoort ophalen, waarmee ik dan 3,5 week naar Cambodja, Vietnam en Laos kan ( ook dat moet ik nog maar zien, want misschien past Laos er al niet meer bij) Dan moet ik WEER terug naar Bangkok om mijn echte paspoort op te halen en dan kan ik daarmee gewoon weer door naar de andere landen. Wat een gedoe allemaal!
Smiddags lekker bij het zwembad gelegen, maar steeds met mijn backpack in mijn achterhoofd. Om 5 uur werd ik gebeld: over 5 minuten zouden ze mijn backpack komen brengen. En ja hoor..het was die van mij! Yes! Maar zat alles er nog in. Ik keek meteen in mijn geheime vakje en ja hoor..ook mijn geld zat er nog in! Wat een gelukmomentje!
Op zulke momenten vraag je je wel af: waarom overkomt mij dit allemaal? 40 mensen in een bus...iedereen heeft zn backpack gewoon, iedereen heeft dat aan die chauffeur overgelaten, maar net die van mij blijft achter. Maar ja..alles wat nu mis gaat kan straks niet meer verkeerd gaan hoop ik dan maar.
Die avond was Shanna's laatse avond. Erg gek om afscheid van elkaar te nemen met het idee dat ik haar ook echt 3 maanden niet zie en ik vanaf nu 3,5 week alleen ben. Gelukkig waren Marjet en Niek er ook nog steeds en die middag was ik 2 Nederlandse meisjes tegengekomen die een tour naar Kanchanaburi hadden geboekt voor de volgende dag. Ik besloot met ze mee te gaan. Opzich hoefde ik hier niet perse heen, maar het leek me gezellig en in Bangkok had ik ook al wel veel gezien.
De volgende ochtend om 7 uur vertrokken. In kanchanaburi zijn een aantal bekende bezienswaardigheden, zoals de brug over de river kwai. Deze brug was een onderdeel van de spoortwegverbinding(dodenspoorlijn) tussen Birma en Thailand tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze brug is door de Japanners gebombardeerd en hierdoor kwamen veel dwangarbeiders om het leven. Ook veel Nedrlanders.
De brug zelf is eigenlijk niet bijzonder, maar als je het verhaal erachter kent is het toch indrukwekkend. Ook zijn we naar de begraafplaats van deze dwangarbeiders geweest, waar dus ook veel Nederlanders liggen. Daarna gingen we een stuk met de trein en tot slot nog even naar een waterval.
De tour was niet echt wat we ervan verwacht hadden, maar we hebben wel een gezellige dag gehad. Savonds met die meiden gegeten en daarna drankjes gedronken. We hebben was leuke mensen ontmoet waarmee we nog naar 2 clubs zijn geweest. Een erg geslaagde avond!
Vanochtend wilde ik eigenlijk naar de weekendmarket gaan, maar toen kwam ik eigenlijk tot de conclusie dat dat helemaal geen zin heeft, want ik kan toch niet veel kopen, omdat ik dat dan nog maanden met me mee moet nemen. TOen ben ik maar naar het zwembad gegaan en daar waren Marjet en Niek en die meiden. Met NIek en Marjet heb ik afgesproken om vanavond te gaan eten en naar een bar te gaan op de 59e verdieping van een gebouw. Daar heb je een super mooi uitzicht over de stad. Daarna nog met wat anderen afgesproken die ik gister heb ontmoet.
Ik ben dus niet zielig omdat ik nu alleen ben, maar mis Shan natuurlijk wel hoor!
Ik zal ook, de weinige foto's die ik op mijn splinternieuwe camera heb gemaakt uploaden!
Kus Eline
- comments