Profile
Blog
Photos
Videos
Zoooo daar ben ik weer!!
Jullie hebben me even moeten missen, maar ik jullie ook, want de meeste mensen waren op vakantie. Ik hoop dat jullie het leuk hebben gehad.
Mijn vorige 'echte' verhaal heb ik geschreven in Taman Negara, dat is inmiddels al 4 weken geleden en toen was Pien er zelfs nog bij. Ik had later, in Yogyakarta in Indonesie weer een verhaaltje getypt, maar die was ineens verdwenen. Daarna had ik het even gehad met schrijven.
Inmiddels ben ik weer op mezelf aangewezen in Laos. Ilse is de 26e terug naar Nederland gegaan. Zelf wist ik de afgelopen weken niet zo goed wat ik wilde. Mijn ticket stond eigenlijk ook de 26e, maar ik wist zeker dat ik langer wilde blijven. Dit kon. Maar hoe dichterbij het kwam dat Ilse naar huis ging, hoe minder zin ik kreeg om nog in mijn eentje vet actief verder te reizen. Na lang nadenken besloot ik daarom mijn ticket weer te verzetten naar 30 augustus...dit was helaas niet mogelijk. Alle vluchten zitten bomvol. Ook 1 t/m 5 september kon niet meer. Vandaar dat ik nu 11 september pas naar huis vlieg. Echt erg is dat natuurlijk niet...velen zullen jaloers op me zijn;)
Ik ga niet meer alles vertellen van die weken na Tamen Negara,als jullie willen weten wat ik daarna heb gedaan verwijs is jullie door naar ilsebekker.waarbenjij.nu
2 augustus zijn we naar Yogyakarta gegaan, in Indonesie. Hier hebben we cultureel gedaan ( tempels), mooie omgeving gezien ( krater, coloured lake, plantages) en hebben we geshopt...en veel! Zoveel dat ik weer een pakket naar huis heb gestuurd.
Vanuit Yogyakarta zijn we naar Mount Bromo gegaan, waar we een hele mooie zondopgang hebben gezien. Daarna zijn we naar Lombok gegaan, naar de Gili Islands. Hier kwamen ook een aantal jongens die wennen uit Utrecht naartoe en met hen hebben we gesnorkeld, gedoken en gefeest. 9 dagen lang. Erg gezellig en vermoeiend. Hierna hebben Ilse en ik het zwaarste uit ons hele leven gedaan. Een vulkaan beklommen. De rinjani. ' Helaas' konden we niet tot aan de top, omdat hij nu actief is, maar ik denk dat als dat wel had gemogen Ile en ik dood waren neergevallen. Na een half uur dachten we al dat we het niet gingen halen. Je moet je voorstellen dat je 8 uur lang trappen aan het lopen bent. Zo voelde het.
Wij dachten na een uur dat het zo niet door kon gaan ( zo stijl), maar we hoorden van onze gids dat het alleen maar erger werd. Dat kon naar ons idee echt niet, maar toch was het zo! Boven op de berg hadden we wel een genietmomentje toen we in het gras naar de ondergaande zon aan het kijken waren met op de achtergrond de vulkaan. Helaas duurde dit genietmomentje hooguit 15 min, want daarna werd het ijskoud. Het waaide keihard en het was maar 5 graden. We hadden inmiddels 3 vestjes aan en onze gehuurde jas, maar zelfs dan had je het nog koud. Na het eten gingen we dan ook direct in ons tentje in onze slaapzakken liggen. Verrot geslapen natuurlijk en de volgende ochten moesten we de hele weg weer terug. Het eerste half uur ging wel lekker eigenlijk. Ilse had het iets moeilijker er gleed 3 keer uit. De 4e keer vrij hard. Ze bleef achter een wortel haken ofzo en heeft er nu weer een mooi litteken op dr been bij. Mijn tenen begonnen steeds meer pijn te doen. Ik had ook gehuurde schoenen die niet helemaal lekker zaten. Om mijn tenen te ontzien ging ik anders lopen, waardoor ik last kreeg van mijn enkels en daardoor kreeg ik daarna weer pijn aan mijn knieen. Het laatste half uur kon ik niet meer. Ik werd super chagrijnig, maar moest toch door.
Rond 1 uur kwamen we eindelijk aan. Totaal uitgeput en overal pijn! Maar toch een super vette ervaring. Nu was het weer tijd om te chillen op Bali. Op Bali hebben we echt niks gedaan, omdat we super super erge spierpijn hadden van die tocht! Zo erge spierpijn heb ik echt nog nooit gehad. We liepen als debielen en konden absoluut geen trapje aflopen. Dit ging pas na 3 dagen een beetje over. Die jongens waarmee we waren op de Gili's gingen de berg ook beklimmen en kwamen een paar dagen later ( ook met enorme spierpijn) ook naar Bali. Met hen zijn we toen de laatste avonden op Bali uitgeweest.
De 25e vlogen Ils en ik naar Kuala Lumpur. Daar hebben we nog een beetje geshopt, maar we waren eigenlijk te moe om te shoppen, dus hebben we maar een massage genomen. Dit was echt een marteling. Mijn masseur was super hardhandig en ik denk dat ik nu nog meer pijn in mn nek en rug heb dan daarvoor.
De 26e moesten Ils en ik afscheid van elkaar nemen. Ik zou de 27e sochtends naar Laos vliegen. We vonden het allebei echt niet leuk.Ils niet echt om naar huis te gaan en ik niet dat ik nu weer alleen zou zijn. Afscheid nemen was ook echt gek. Je bent tocht 7,5 week 24/7 bij elkaar geweest!
Nu zit ik dus in Vientiane, maar over 1 uur ga ik naar Vang Vieng. In Vietiane is niet veel te doen en er zijn weinig backpackers. Ik ga waarschijnlijk over een weekje terug naar Thailand en dan mijn laatste dagen doorbrengen op een eilandje....nog even wat bruiner worden en relaxen!
11 september, om 9 uur zal ik aankomen in Amsterdam....ik heb er best zin in, maar ik ga de komende 2 weken eerst nog even genieten van Azie!
Liefs ELine
ps. Ik ga proberen foto's te uploaden. Die kunnen jullie dan vinden in de map: Indonesie!
- comments