Profile
Blog
Photos
Videos
Zaterdag 3 april 2010:
Gobius goes to Cebu - Moalboal
Na een vermoeide tocht zijn we aangekomen in Moalboal. De bus stond klaar in Beringen om 7.30 u 's morgens. Praktisch geen verkeer in Duitsland zodat we om 12.00 uur stipt aan de check-in stand van Qatar. Na de nodige formaliteiten stonden we vrij snel allemaal (ja, de wet wheelers ook - en viel dat even tegen voor Philip die een speciale behandeling verwachtte :-)) aan de gate voor boarding. De duty free stelde niet veel voor want wegens de werken was deze afdeling serieus gekrompen en viel het goedkoop inkopen lichtjes in het water...
Na een rustige vlucht van ongeveer 6 uur landen we in Doha (Qatar). Is duty-free nog wel goedkoop??? Sommigen fronsen toch de wenkbrauwen bij het zien van deze prijzen! Maar ja, al kochten we dan niet veel, we roken toch allemaal lekker?! Of net niet...
Van Guy en Frank, de wet wheelers, hier geen spoor, niet aan balie 7, niet op de toiletten,... achteraf bleek dat zij in "Qarantaine" gezet waren door de Qatarianen! In de plaatselijke ziekenboeg hebben zij de transfer-time moeten doorbrengen.
De tweede vlucht naar Cebu, verliep even vlot. In tegenstelling tot de eerste zat dit vliegtuig wel overvol. Goed eten, geen kabaal, de nodige drank, ja... het zou wel vlot lopen.
In Cebu airport werden Guy en Frank, tot ieders verbazing, rondgereden, zoals prinsen in hun koets... ze mochten niet meer zelf duwen, niks... van huut naar her werden zij gepushed. Als eersten stonden we aan de bagageband. Groot was onze verbazing dat alle Filipino's al lang hun baggage hadden maar dat wij Belgen hier nog mooi stonden te "schilderen". Al snel hoorden we spreken van luggage in Doha... zelfs: luggage in Frankfurt!!! Na korte tijd vonden ze toch de "missing container" en bleek al onze bagage van de band te rollen... he,he!
Allé vooruit, geld wisselen, en allemaal in de vans op weg naar "Moalboal". Jurgen stond op de luchthaven om ons op te pikken en na veel heen en weer "gepalaver" werd dan toch maar besloten van per 5 in 1 wagen! Na een helse rit van ongeveer 3 uur arriveerden we dan uiteindelijk in Marcosas. De ene al wat meer geradbraakt dan de andere, al dan niet met leesbril of kapotte rits. Het inchecken ging vlug en na enige aarzeling arriveerde zelfs de bagage van Ann en Eric. Nog een snelle hap, douchen en een paar frisse welverdiende San Miguels (plaatselijk bier). Afspraken voor morgen waren gemaakt: ontbijt tussen 7 en 9, naar het duikcentrum om 11 uur om alles klaar te maken en duiken om 14 uur op het rif. Slaapwel!
Dag 2: Zondag 4 april 2010:
Pasen!!
Wie kent er een betere manier om Pasen te vieren als bij 30°C en op Cebu??
Na een rustige nacht (sommigen verkenden al the Nightlife van Moalboal) ontbijt. Dit verliep naar alle verwachtingen in vlotter dan voorzien...
Om 10 uur algemene briefing en onze "welkomsdrink", een vers geperst sapje dat in ieders smaak viel!
Om 11 uur samenkomst in het duikcentrum dat op ongeveer 50 m van het resort verwijderd is! Luxe! Nadat alle duikbakken gevuld werden, een korte duikbriefing door Clemens, de verantwoordelijke van het duikcentrum. Eric had ondertussen al ploegen gemaakt, de divemasters werden verdeeld en goed afspraken gemaakt: de 11 duiken zouden we gezamenlijk doen, extra duiken kan maar dit moet iedereen zelf zo wat regelen.
1ste duik: housereef!
Om het iedereen wat aangenamer en gemakkelijker te maken duiken we vandaag op het huisrif.
Uur van afspraak: 13.30 uur aan de duikbasis. Ieders box was al klaar en na een korte briefing vertrokken we in 2 groepen. Groep 1 onder leiding van Kris en groep 2 onder leiding van Clemens, de 2 divemasters die voor ons voorzien waren. Clemens vooral was zeer geïnteresseerd in de volgelaatsmaskers met onderwatercommunicatie. Na een korte uitleg van Philip besloot hij Marc te vergezellen zodat zeker kon aangegeven worden wat veilig was om aan te raken en wat niet...
Hebben wij genoten: een maximale diepte van ongeveer 20 meter wordt opgelegd voor de hele ploeg (voor diegenen die dieper wenten te gaan voor hun dieptekwalificatie: 30 m). Mooi... wij kunnen ons geen beter "paasei" wensen dan dit: 30 °C watertemperatuur, praktisch geen stroming en geweldig zicht!
Vergeet Mol! Voor ons vanaf nu: "MOL-BOL"!!
Na ongeveer een uur zit de eerste duik erop! De kop is eraf... iedereen perfect uitgelood, iedereen "at ease".
Na de duik verzameling aan de poolbar!!! Vreemde blikken van de "paar" Duitsers die ook in het resort verblijven. De ladies van de bar hadden dadelijk door dat wij dorst hadden en de San Miguels smaakten dan ook geweldig. Na een rondje of 2 brachten ze zelfs de "bel" tot aan de pool!!! Over luxe gesproken :-)
Na een verkwikkende douche, wij richting "centrum"! Over een hobbelige weg, door een resort, een paar trappen af, over een smal pad met rechts "puin" en links de zee... verderop liggen de eettenten van Panagsama Beach. Iedereen was er blijkbaar al op voorzien dat er een grote groep Belgen op weg was nar de Filippijnen want iedereen stond zowat op ons te wachten. Eric, Benny en ikzelf kwamen nogal wat bekende gezichten tegen en overal riepen ze "welcome"! De groep wordt verdeeld om de zaken wat te vergemakkelijken want zoveel volk zouden ze in één keer niet kunnen bedienen! Vis (Lapo, Lapo) en andere heerlijkheden stonden uitgestald en iedereen vindt wel zijn gading. Buik vol en daarna naar de Beachbar, een leuke gezellige tent (prettig weerzien met Tracy ) en niet zoals de naam doet vermoeden aan de beach maar 10 treden omhoog! Hup, Guy omhoog, Marc erachter en de rest volgt. De andere Gobiussen eten elders maar al vlug vinden we elkaar terug aan de beachbar: Caiperina (een lekkere frisse drank met wat sterke drank, veel Calamanci en gestamp ijs) en San Miguel (het plaatselijk bier) worden geproefd en goedgekeurd. Een eerste geslaagde dag zit erop. Morgen afspraak aan het duikcentrum om 8.30 uur voor de eerste bootduik. ... Let's wait and see!
Maandag, 5 april 2010:
The Southern Pearl.
Na de lunch in het resort en een korte break, weile terug richting Abyss diveshop. Als duik 2 van de dag wordt Moalboal Bay aangegeven... dit is een duikplaats die bij veel toeristen vaak niet in de smaak valt omdat de maximale diepte 12 m bedraagt. Onze groep vond het meer dan oké! We starten op wit zand en gaan richting zuiden om op onze maximale diepte van 10 m te belanden!! Op onze weg komen we veel zand tegen met hier en daar blokken koraal. Prachtig wat een leven. We vervolgen onze weg en al vlug stoten we op naaktslakken, zeesterren, anemoonvisjes, veersterren en ander klein grut. De specialiteit van Junior is "klein grut" en dat zullen we geweten hebben. Om de haverklap tikt hij met zijn stokje op zijn lamp om onze aandacht op iets klein te vestigen. Alle fotografen daarheen... stof ... wit zand ... even wachten... yes! Na ongeveer 30 minuten keren we en zien onderweg een octopus in een cocosschelp en ten slotte als klap op de vuurpijl een Indian walkman, een soort prehistorisch monster dat meer kruipt dan zwemt en dat zijn "vleugels" uitspreid en hierbij en mooie kleurenpracht laat zien. Na ongeveer 70 minuten besluiten we om groep 1 aan boord te gaan vervoegen. Een zeeslang maakt een einde aan ons idee! Giftig en zeer zeldzaam blijkt achteraf! We bekijken ze nog even grondig en na de nodige foto's besluiten we dan toch dat het "einde duik" is... jammer! Dit was superleuk!We gaan terug naar huis en vol spanning bekijken we de eerste foto's: goed, mooi, scherp en verrassend! Internet is vandaag zo druk bezocht dat online gaan onmogelijk is. Morgen dan maar...Sorry Guys at home!
Morgen duikt Gobius niet. Tijdens de apres-duik spreken we af van morgen naar het centrum te gaan.... downtown! Waarschijnlijk te voet ...
Jaja, The Southern Pearl ligt klaar... onze duikboot!!! Een grote Banka, een boot met aan weerszijden bamboe zodat de stabiliteit zeer goed is. Iedereen op post. Iedereen "gefit". Alle flessen aan boord , water, O2,...
Frank en Guy worden de trappen afgedragen, Marc is in zijn nopjes: zijn eerste bootduik in de Filippijnen. Het is even wennen maar al snel weet hij perfect waar alles staat en hangt. Na de veiligheidsbriefing en de algemene briefing maakt groep 1, onder leiding van Benjamin, zich klaar. Een prettig, zenuwachtig sfeertje hangt er in de lucht... Na korte tijd volgt de"GO" voor groep 2, onder leiding van Junior. We duiken op Tongo Sanctuary, een rif met een maximale diepte van 50 meter. Wij blijven natuurlijk "iets" hoger hangen!!! Een mooie wand, met veel leven. Na ongeveer 30 minuten hangen we op ongeveer 10 meter en het zicht op het rif is fenomenaal. Vissen, harde koralen en als top off the bill: 5 schildpadden! Op ongeveer 12 meter diepte kruipen we onder een overhangende rots om de "lichtgevende schelp" te ontdekken. Een rode schelp met in het midden een soort elektrische draad die zoals een bliksemschicht oplicht. Na ongeveer 60 minuten geeft onze manometer aan dat we richting "safety stop" moeten. Ja, bootduik 1 zit erop! Terug aan boord (en ja ook de"valbescherming" van de wet wheelers werkt perfect. Met weinig moeite worden zij eruit gehesen). 10 Minuten varen en wij zijn terug binnen. De tongen komen los en de een heeft al meer gezien dan de ander.
- comments