Profile
Blog
Photos
Videos
Al een tijdje geen verhalen meer geschreven voor mijn blog, dus bij deze een kleine inhaalslag. Met de nadruk op "kleine", want ik loop nog steeds zes weken achter, maar goed. Na het bezoek aan de familie in Camden ben ik teruggegaan om nog een weekje in Sydney te verblijven. Het werd tijd om voor de eerste keer in een hostel te gaan slapen, omdat de hotels iets te duur werden. Toch was het Wake Up hostel waar ik zes nachten heb geslapen absoluut niet verkeerd. De eerste nacht was wat onwennig en aangezien ik al een dramatische slaper ben, was ik de volgende dag dan ook gebroken toen ik op Bondi weer kon aantreden voor mijn laatste surfles. Echter, de adrenaline en plezier doen het gevoel snel verdwijnen en de rest van de dag bracht ik door met een Australische kerel die in de Blue Mountains woont en een dagje zin had om naar de stad te gaan (en ja, daar moet je dan ruim twee uur voor reizen). Tevens heb ik de tweede week in Sydney een bezoek gebracht aan Taronga Zoo. Een geweldige dierentuin met hele leuke seal- en birdshows, alle dieren die je maar kunt bedenken (inclusief mijn favoriet "de gorilla".) Het leuke is dat wanneer je door de dierentuin loopt je op een aantal plekken een fantastisch uitzicht hebt op de skyline van de stad. De laatste dag in Sydney heb ik een trip geboekt naar de Blue Mountains. Om zeven uur werden we opgehaald door de gids. Eerst kangeroos in het wild gezien (the first ones!), daarna een mooie wandeling gemaakt door het regenwoud met als eindpunt een eerste blik op de bekende "Three Sisters". Toen met een minitreintje weer helemaal omhoog (de steilste in Australie, of NSW of de wereld of gewoon een onzin verhaal). In ieder geval was 'ie steil! Daarna met het busje naar een ander mooi outlookpoint, waar de Three Sisters heel dichtbij zijn en je over een gigantisch vallei uitkijkt. Adembenemend! Zeker als je last van hoogtevrees hebt… Vervolgens was het tijd om even duizend trappen te gaan bewandelen om een aantal grote watervallen te gaan bezichtigen. Naar beneden ging soepeltjes, juist omdat het zo mooi was. Naar boven was een ander verhaal en kon deze jongen zijn shirt uitwringen, maar goed dat neem je op de koop toe. Het laatste onderdeel van de trip vond ik het indrukwekkendst, omdat je daar op rotsen stond die niet met hekken waren afgeschermd van de ontzettend diepe ravijnen die leidden naar de vallei. Nadat ik een biertje had genuttigd en mijzelf hiermee wat moed in had gedronken, durfde ik tot twee meter van de rand te staan en een foto van me te laten maken. Overigens waren de slechts twee biertjes niet echt een verstandig plan, want op de terugweg moest ik dusdanig nodig naar het toilet dat ik er serieus over nadacht om of in mijn broek of de bus te plassen. De gids vond dit geen goed idee en besloot gelukkig net op tijd te stoppen… Na twee weken in Sydney vond ik het een mooie tijd om verder te gaan. Dus, een Greyhound buspas gekocht en de volgende bestemming was Port Macquarie. Ik had er nog nimmer van gehoord, maar er was een Koalahospital en… Ja wat nog meer eigenlijk? Nou niets dus… Bij het inchecken realiseerde ik mij dat drie nachten verblijf veel te lang was. De eerste avond met wat personeel van het hostel en een paar andere backpackers naar de geweldige lokale pub gegaan. Gelukkig arriveerde ik op een zaterdag, dus was er wel wat leven in de brouwerij. De volgende morgen een veel te klein surfboard gehuurd, waardoor ik na drie keer een nosedive gemaakt te hebben realiseerde dat ik twintig dollar door het afvoerputje had gespoeld. Maar toch wel genoten in de twee tot drie meter hoge golven. De laatste volle dag in het bruisende Macquarie heb ik een fiets gehuurd, slechts vijf dollar dit keer (inclusief blitse helm). Bij het wegfietsen realiseerde ik mij al dat het kabaal dat de fiets maakte niet veel goeds beloofde en wat schetste mijn verbazing… Na twintig minuten zoeken naar het koalahospital schoot de ketting van het antieke barrel. De vrouw die mij de wegwees (die was ik daarvoor tegengekomen) wachtte gelukkig wel op me, toen ik haar al sprintend met fiets aan de hand en zweetdruppels all over the place volgde. Ik was wel nog ruim op tijd om de koala's gevoerd te zien worden. Wat een schattige beestjes en de mensen daar doen absoluut "a damn good job"! Daarna heb ik de fiets ergens gedumpt en ben ik een coastal walk gaan doen van een paar kilometer. Erg relaxed wanneer je hele stranden voor jezelf hebt en het zonnetje schijnt. Na ruim twee uur heen gelopen te hebben moest ik helaas ook weer terug. Ik had geen zin om dat stuk (inmiddels in het donker) terug te lopen en vroeg aan een mevrouw die in haar jeep aan kwam rijden of ze wist waar het busstation was. Hierop bood ze mij een lift aan en ik heb altijd geleerd om dan direct in te stappen. Zodoende was ik in vijftien minuten weer bij mijn barrel. Na metropool Macquarie ging de reis verder naar Byron Bay. Hier had ik veel positieve verhalen over gehoord. Mooie surfstranden, dolfijnen, gezellig uitgaansleven… De eerste avond was het inderdaad meteen raak. Ik raakte aan de "praat" met een paar aangeschoten Zweden, Finnen en een Nederlandse en ging "goon" drinken op het strand middels allerlei idiote drankspelletjes. Overigens was het hostel "Nomads" ge-wel-dig! Heerlijkluxe, alles nieuw, eigen badkamer. Je begrijpt, een hostel naar mijn hart. De volgende ochtend ging ik wederom (verrassend) surfen. Dit keer wel op een heel goed board. De stroming was erg stevig en de golven "smashing" maar het ging heel aardig. Na drie uurtjes non-stop boarden ben je alleen wel helemaal gebroken. 's Avonds werden er sixpacks genuttigd in de binnentuin van het hostel. Erg gezellig, want je ontmoet hier uiteraard je mede-backpackers en na een uurtje of elf ga je naar een pub of disco of naar het strand. Elke avond raak je weer in contact met nieuwe mensen: Engelsen, Amerikanen, Zweden, Canadezen, Ieren en helaas ook Duitsers (veel). En toen belde Bobbedimus mij op, omdat hij een beetje de balen had van zijn reisgenootje. Hij kwam dus ook naar Byron! Tezamen hebben we een coastal walk gedaan naar the lighthouse en onderweg dolfijnen gezien! Ook deze loop was vrij pittig, maar de biertjes moesten ook weer verbrand worden dus niet verkeerd. 's Avonds had ik afgesproken met twee Nederlandse meisjes die ik had ontmoet tijdens mijn trip naar Nimbin. Dit is een plaatsje waar eigenlijk helemaal niets te doen is, maar het kost wel veertig dollar om er een dagje naar toe te gaan. Het bestaat louter uit hippies die veel te stoned zijn. Het enige dat er te doen is? Wiet roken of de lokale "cookies" testen… Oh en ik ben van een watervalletje afgesprongen. Het laatste dagje in Byron heb ik nog maximaal gebruik gemaakt van de lekkere golven! In de eerste surfstore wilde de eigenaar mij geen surfboard huren, omdat de stroming te sterk was en de golven te hoog. Gelukkig had ik bij de volgende winkel meer geluk en kreeg ik wel een board. De stroming was inderdaad pittig, maar desondanks was het fantastisch en alles lukte die dag ook, heerlijk! Na deze leuke, maar vermoeiende dag hebben we 's avonds gezellig met een Canadees en Amerikaans meisje op het strand gerelaxed, een mooie afsluiting van een heerlijk weekje in Byron! Next destination was Surfers Paradise. Daarover later meer…
- comments
Kirsten Leuk verhaal weer! Heerlijk dat je lekker kunt doen, laten, gaan en staan waar je wilt he! En als ik het zo lees ga je je de rest van de maanden vast ook nog wel vermaken ;). Blij ook te horen dat jouw ervaringen met hostels iets beter zijn dan die van mij toen in Parijs..!
Vincent Slagter Wat heb je toch weer een zwaar leven he haha. Wederom schrijf je weer leuk, so continue with the stories mate. Ik herken mezelf in jouw verhalen en deze ervaring pakt niemand meer van je af. Enjoy your time over there buddy. Groetjes vanuit Hoofddorp.