Profile
Blog
Photos
Videos
Gisteren zijn we inderdaad de oostelijke woestijn ingetrokken, samen met drie Duitse vrienden die we in het hostel hadden ontmoet - en wederom in een busje dat, zoals gebruik is hier, is ingericht als rijdende huiskamer. Hier viel het nog mee (wat gordijntjes met franje), maar soms gaat het echt om hele boeketten met bloemen, kleedjes, foto's... prachtig!
De oostelijke woestijn is verder echt een woestijn. Zandtornado's overal, bedoeinen tenten, kleine kuddes kamelen en geiten, en verder heel weinig bebouwing. En het is ook vreemd om bordjes langs de weg te zien staan met het aantal kilometers naar Iraq (rechtdoor) en Saoudi Arabie (rechtsaf). De kastelen zelf zijn prachtig, echt gebouwd in the middle of nowhere. De meeste zjin van de Ummayaden, andere hebben Romeinse fundamenten. Men denkt dat ze een soort pleasure palaces waren, waar de vorsten geen schijn van pieteit hoefden op te houden en dus ver uit het publiekelijk oog af een toe eens een feestje konden bouwen. De officiele lezing is, dat de paleizen er waren om diplomatieke contacten met de bedoeinen te onderhouden. De allermooiste is wel het Ummayadenpaleis van Amra, dat absoluut de eerste theorie onderschrijft: geheel tegen islamitische tradities in, is het van binnen volledig versierd met taferelen van wijnranken, naakte dansende vrouwen en meer van dat soort moois. Dat zit natuurlijk niet alle Jordaniers even lekker; een bord bij de ingang verzekert de bezoeker dan ook dat er geen enkel onbehoorlijk tafereel te vinden is binnen, haha! Anderen zeggen dat de schilderingen later zijn gemaakt, door naamloze 'desert tribes' die nog ongelovig waren. Nu kan dat best (8ste eeuw), maar als zelfs de islamisering nog niet tot de woestijn was doorgedrongen in die tijd, hoe wisten die stammen dan van wijnranken en hoftaferelen? Nee, ik vrees dat men met enige stoutigheden van de Ummayaden zal moeten leren leven...
Een van onze Duitsers spreekt goed Arabisch, dus na het bezoeken van een van de andere paleizen werd er luid gediscussieerd in de naastgelegen bedoeinen tent, uiteraard onder het genot van thee. Langzaam begin ik ook wat zinsdelen te verstaan hier en daar; als je wat vaste formuleringen kent, heb je toch wel een beetje houvast. Terug in het hotel hebben we ditmaal een Belgisch meisje en een Canadese jongen opgepikt, die ongeveer dezelfe kant uit wilden als wij: samen hebben we een auto gecharterd om ons via de King's Highway naar Petra te rijden. Als je daar een lange dag (vanaf acht uur 's ochtends) voor uittrekt, kan je onderweg fantastische dingen zien. We rijden langs diepe kloven, prachtige landschappen, maar we zijn ook gestopt bij twee kruisvaarderskastelen: Karak en Shobak. De eerste was natuurlijk beroemd als stronghold van Reynauld de Chatillon, die als hij zich verveelde mensen van de muur placht te gooien; wij hebben vastgesteld dat het een heel eind naar beneden is! Maar eigenlijk is Shobak veel leuker: het ligt totaal verlaten, met alleen een spookdorp in de buurt (de nabij gelegen bron is opgedroogd en toen zijn de mensen vertrokken), en hier kan je echt AL je kruisvaardersfantasien uitleven: er is daadwerkelijk nog een onderaardse ontsnappingstunnel die naar de onderkant van de heuvel leidt. Hij is nog open, maar er is niets aan gedaan: je kan er gewoon in (als je zaklantaarns hebt en niet claustrofobisch bent). In ieder land zou dit zeker verboden zijn: de tunnel is als een trechter die recht naar beneden gaat, en als je valt heb je een groot probleem! Maar juist daardoor is het Indiana Jones gevoel nog echt aanwezig als je in het pikdonker afdaalt, alsof er nooit iemand eerder is geweest!
Inmiddels zijn we heel stoffig en uitgeput in Petra aangekomen, en daar gaan we morgenochtend op verkenningstocht! We slapen wederom op het dak van een hotel voor geen geld (1 euro 80), maar ik ben vanavond recht door de zonsondergang en de gebedsoproep heengeslapen. Reizen is vermoeiend, haha!
- comments