Dinsdag 13 juli

BULA!

We zijn op FIJI !! Na 3 dagen reizen.

We hebben een kamer op de 4'! verdieping (zonder lift). Dit was de enige met een komplete keuken... Goed voor de kuiten zullen we maar zeggen.

We hebben een slaapkamer, apparte keuken en een badkamer. En eindelijk een bed waar je redelijk op kan slapen. Het is bij nadere inspectie niet heel erg schoon dus ik heb wel iets te doen de komende dagen.... De mensen van het hotel zijn allemaal erg vriendelijk en behulpzaam.

Mart is maandag begonnen met werken ( na de wedstrijd, waar we het verder maar niet over zullen hebben), en ik verken de omgeving.

Achter het hotel ligt de bus halte (een paar min naar de stad) en met 10 min lopen zijn we aan de zee. Er is echter geen strand in de buurt dus we zijn aangewezen op het zwembadje van het hotel. De temp is erg aangenaam. Het is hier winter en helaas al om 1800 pikdonker.

Gister voor het eerst alleen op pad met de bus. Na uitleg van de meiden bij de receptie over hoe, wat en waar en vooral welke bus terug ging ik op pad. Ik kreeg het gevoel dat ik een stap terug deed in de tijd.

De bus maakt een enorme herrie en er zitten geen ramen in, dus lekker koel. Boven het lawaai van de motor uit galmt er keiharde muziek uit de speakers. Als je eruit wilt trek je aan een koord boven het raam, dat verbonden is met een soort fietsbelletje voorin de bus. Dat de chaufeur dit kan horen is me nog steeds een raadsel.

Er komen enorme zwarte walmen uit alle bussen. Bij het busstation is het helemaal een chaos. Herrie, stank, mensen, etensluchten, zwervers, ik kijk mijn ogen uit.

Na een uur krijg ik een sms van mart dat iemand me kan komen halen van het lab voor een 'KAVA' ceremonie, een soort welkoms iets.

Leuk om ook kennis te maken met de mensen van het lab.

De Kava blijkt een soort bruine drap, een aftreksel van een bepaalde wortel van een plant. Je wordt er rustig van en kan er goed van slapen wordt er gezegd. Bij de aanblik alleen al krijg ik kramp in mijn darmen, als dit maar goed gaat. De drank wordt doorgeroerd en in een kopje geschonken ( waaruit iedereen drinkt). Voordat je dit in 1 keer achterover moet slaan, begint iedereen te klappen.

En smerig!!! Jak!!! mart zegt dat het na 4 koppen wel gaat wennen, aarghhh.. Iedereen krijgt om de beurt een kop, en we moeten net zo lang door gaan tot de enorme schaal leeg is........ ( gelukkig krijg ik hele kleine kopjes. Ik bedank bij de 5', want ik voel me misselijk worden, en heb ondertussen ook enorme honger).

Ik heb vandaag een lokale sim kaart gekocht want sms-en blijkt een dure hobby. Bijkomstig voordeel is dat we nu niet meer midden in de nacht wakker schrikken van sms-jes..... Mart heeft er een van Wasaia (labmedewerker). gekregen. Zijn nummer is :954xxxxx. Geen idee wat er voor moet. Maar we zullen ook regelmatig ons eigen nummer checken.

De mensen van het lab zijn allemaal erg aardig en er is al van alles gepland voor dit weekend. We gaan het binnenland in en zijn uitgenodigd om bij het hoofd van het lab thuis te komen eten. Ben erg benieuwd.

Kortom we vermaken ons erg goed. De jetlag is ook aardig bedwongen denk ik. Al zijn we wel erg moe 'savonds en vallen vaak om 20.00 zo in slaap.

O ja, gister (ma) vertelde Waiseia dat Pussycat! Hier komt optreden van de week!! Ze is hier erg populair! Ik schoot in de lach. Gaaf zei ik, daar wil ik wel naar toe! Ik ben de halve wereld overgevlogen om haar eens te kunnen zien.Wist niet eens dat ze uberhaupt nog bestond.

En geloof het of niet, toen ik net in een groot warenhuis met mijn nieuwe nummer zat te pielen hoorde ik opeens iets nederlands. Ik wist niet meer zeker wat het internat. toegangsnr. van nederland was dus ik begon meteen tegen haar te praten. En wat denk je, het was de dochter van...... de blonde p**** Dus ja nu moeten we donderdag wel heen. Moeders was er niet want die was te moe van de vlucht (ze zijn rechtstreeks hiernaar toe gevlogen).

Oh dit wordt leuk, want het hoofd van het lab is een grote fan. Mart belde net al dat we moeten proberen te regelen dat ie met haar op de foto kan.

Laatste nieuws: we hebben kaarten!!!!

Woensdag 14 Juli

Vandaag vroeg op want ik ga met de bus naar het dichtsbij gelegen strand, 1 uur met de bus. Bepakt met badlaken en snorkel ga ik nu eindelijk snorkelen. Op het station moet ik eerst zoeken naar een hokje (met tralies) wat de kaarten verkoopt. Deze bus heeft gelukkig wel glas in de ramen want het waait pittig. We rijden de stad uit en het is overal prachtig groen, veel palmbomen. Kokosnoot bomen en langzaam komen ook de eerste vervallen hutjes in zicht. Dorpen met hokjes van golfplaat en heel armoedige huisjes.

Na een uur rijden we Pacific Harbor in, het is ondertussen allang bewolkt en het regent. Ik twijfel waar ik eruit moet, en voor ik het weet zijn we het dorp voorbij en rijden we al weer ergens in het woud. s***!!!.... Wat nu... Ik pak gauw mijn bustabel erbij en kijk waar de volgende stop is: Sigatoka om 12.00 uur, dat is nog 1,5 uur verder...... HELLUP. Ik kijk in mijn reisgids of er niet eerder een dorp of stadje voorbij komt. Die zijn er wel maar als ik al een plaatnaam bordje zie is het bij een erg klein gehucht, super armoedig en in de middle of nowhere. Dat is dus geen optie, er zit dus nix anders op dan rustig te blijven zitten en dan maar van het uitzicht te gaan genieten. Want we rijden nu langs de Coral Coast, het mooiste stuk van het eiland, de plek waar ook alle resorts zijn gelegen.

Raar gezicht wel. Aan de ene kant van de weg (aan de kust) liggen de meest luxe huisjes en aan de andere kant liggen de krotjes van mensen.

Ben eigenlijk wel blij dat we daar niet inzitten, maar gewoon in een heel eenvoudig hotel.

Na bijna 3 uur stap ik behoorlijk brak uit en ga eerst eens op zoek naar de grootste mok cappucino die ik kan vinden met een flink stuk cheesecake. Bedenkend dat ik straks ook dat ellendige lange stuk weer terug moet.

Ik merk dat hier veel meer touristen rondlopen, vooral in de luxere winkels.

Ik loop wat rond en vraag of ik niet een wat luxere bus kan boeken voor terug. Die is wel maar die komt van de luchthaven en stopt ook bij elk resort en hotel dus dat zal niet sneller zijn. Beste optie is de minibus. IK wordt naar de opstapplaats gebracht waar allerlei busjes staan te wachten. Nou ga hier maar zitten word er gezegd, als ie vol is gaan we.........UHHHH, dat was er niet bijgezegd!. Het duurt nog minstens 50 minuten voordat we eindelijk vertrekken. Het zit komfortabel maar hij stopt ook zo vaak dat ik ook terug weer minstens 2,5 uur bezig ben....

Wat een dag, 6 uur in de bus en nog geen strand, en vis gezien!!!!

Helemaal kapot stap ik hier om 17.30 mijn bed in waar ik nog lig als Mart 2 uur later thuis komt........