Profile
Blog
Photos
Videos
23-01-2011
Aangezien de busrit gisteren zolang duurde, besluiten we de taxi te nemen naar Georgetown. De boot vertrekt om 08.15 uur en een vertraagde bus lijkt ons niet echt een goed plan. Met gierende banden rijdt de chauffeur in 25 minuten naar de pier en zitten we even later in de boot naar Pulau Langkawi, lijkt een beetje Griekenland in eens. Er gaat een filmpje aan, de tassen worden ergens in een hok gedeponeerd en we vallen langzaam in slaap. Na 2.5 uur komen we aan bij Kuah met het fraaie beeld van een eagle (arend/adelaar?) waar het eiland zijn naam aan dankt. Met een taxi gaan we richting Pantia Cenang, openbaar vervoer kennen ze hier niet helaas. We hebben een adresje genoteerd waar ze bungalows hebbben, maar na inspectie van de hutjes gaan we gillend weg. De rode verf op de deur is vaalroze, het tapijt zit vol met vlekken, in de wandpanelen zitten gaten, niet echt knus. Dus op zoek naar een ander iets. Aan de overkant bekijken we ook een bungalow die er heel mooi uitziet, alleen vinden we de prijs niet zo mooi, dus gaan we naar optie nr. 2, het hotel. Helaas kunnen we geen kamer bekijken, dus na 14.00 uur zullen we zien waar we vannacht slapen. Op zoek naar lunch, strand en info over wat we kunnen/willen doen op het eiland. 's Avonds eerst naar de dobi (wasserette) en daarna naar restaurant Oasis voor een lekkere indiase maaltijd aan het strand. Heel gezellig en leuke bediening. Zo leuk dat Eric ff een Irish coffee nam. Slaapt ie lekker op.
24-01-2011
Aangezien ons hotel (ziet er uit als een moskee... met in de minaret de lift) vannacht ons heel goed bevallen was besloten we nog "even" 2 nachtjes bij te boeken. Eerst dacht het personeel dat we al 2 nachten betaald hadden, toen bleek dat de kamer op een andere naam stond en vervolgens kwam men uit op 4 nachten. Gelukkig stonden ze met drie man (twee met hoofddoekjes) achter de balie, zodat men het al na 30 minuten voor elkaar had, We zijn dan ook benieuwd of we nog iets moeten betalen als we daadwerkelijk over een paar dagen zullen uitchecken. Op het plafond van deze hotelkamer zit een groene sticker met de witte tekst Kiblat. We vermoeden dat deze pijl het oosten aangeeft en niet de nooduitgang. In de hoek van de badkamer zit een tummytub voor grote mensen. Er ligt ook een schepemmer in de badkamer, dus vermoedelijk moet je uit die bak water scheppen en over je heen gooien. Dan toch liever een warme suicide douche die er boven hangt. Goed, aangezien er op dit eiland geen bussen rijden besloten we een taxi te nemen naar de kabelbaan. Binnen 1 minuut zag de chauffeur kans om zijn buitenspiegel finaal aan gort te rijden. Hij draaide even het raampje open, de restanten vielen naar beneden en verder gingen we weer. Gaf wel een harde klap alsof iemand een steen tegen de auto aangooide. Na 25 minuten kwamen we aan bij de kabelbaan. Voor de ingang moesten we door het Oriental Village lopen, een namaakdorp a la outlet centrum Rosada bij Roosendaal maar dan met jawel hoor waterfietsen... De kassa's bij de lift bleken closed. Er stond een te harde wind zodat de Doppelmayer even niet in bedrijf was. Toch maar in de rij gaan staan en na zwanzig minuten werd toch de boel losgegooid en konden we in de 6-persoonscabineliftbakjes plaatsnemen. Rnie dacht even dat hij in Oostenrijk zat, maar helaas... alleen groene pistes hier. De rit naar het middenstation duurde ca. 15 minuten. We hadden een mooi uitzicht over het eiland en de azuurblauwe zee. Vervolgens namen we weer de kabelbaan naar de top. Hier hebben ze een plateau gemaakt (een soort hangbrug) over een diep dal. Ziet er echt schitterend uit en na de nodige foto's (voor zover mogelijk niet bewogen door de harde wind) weer terug naar het dorp voor een lekkere lunch. Terug hebben we een taxi gedeeld, scheelt toch weer iets in de kosten...
25-01-2011
Vandaag zijn we op zoek gegaan naar een leuke hut bij het strand waar we een dag of 3 wilden blijven. Na een flinke tijd rondgevraagd en gekeken te hebben bleek er niet een in aanmerking te komen om te verkassen. Dus maar een taxi naar Kuah genomen. We dachten dat we hier nog wel even leuk zouden kunnen winkelen en dat er hier mogelijkheden zouden zijn om nog een leuke hut te boeken. Ook hebben we bij de loketjes bij de haven gevraagd of er nog tripjes waren naar eilanden in de buurt , maar er was niets bij wat we leuk vonden. Bij de ferry is een groot plein met een enorme betonnen adelaar. Het symbool van het eiland. Na de lunch bij Kenny maar weer terug naar onze badplaats. Hier bij enkele reisbureaus geïnformeerd voor tripjes naar thaise eilandjes, maar zoals inmiddels gewoonlijk in dit land: no have. 's Avonds gegeten bij een mexicaans restaurant, natuurlijk chili con carne. Echt iets te heet voor ons, om te blussen kregen we nog een ijsje aangeboden.
- comments