20 Maart

Het is vanochtend een stuk kouder. Er is veel bewolking, een keer niet insmeren met factor 50 dus! Ik ga weer met het busje naar het lab. Elke morgen als we op het lab aankomen rent iedereen het kantoortje binnen. Daar staat namelijk een hele fancy prikklok! Het is er een met een vingerprint scanner. Iedereen doet z'n duim in het apparaat en er wordt genoteerd wanneer die persoon is binnengekomen. Eenmaal binnen blijkt dat er dus geen tolk is maar dat ik het in het duits moet doen zodat Rosario kan vertalen.Ik had met Rosario afgesproken dat er ongeveer 4 mensen ingewerkt zouden worden. Bij het begin zaten we echter met z'n 13 rond de tafel. Ik heb er nu maar een algemene introductie cursus van gemaakt voor 1 dag. Vandaag dus iedereen wat vertellen over gaschromatografie en volgende week alleen met de 4 mensen die er "waarschijnlijk" meegaan werken. Na een introductie rondje vertel ik wat over de GC en het principe van gaschromatografie. Rosario moet even weg voor telefoon en dan beginnen de dames mij tevragen hoe oud ik ben en of ik getrouwd ben, als ik die vraag met nee beantwoord is er een hoop gegiechel.

Ik laat wat foto's zien die ik bij ons op het lab heb genomen en vertel wat over de voorbewerking die nodig is voor dat je iets met dit apparaat kan meten. Dat doet Rosario nogal zuchten, ze zijn hier duidelijk geen uitgebreide cleanup gewend.

Tegen half 12 moeten we stoppen want dan gaan we gezamelijk eten vanwege vaderdag. De dames van het lab hebben gekookt, het is een soort kantine waar we gaan zitten. We krijgen allemaal een groot bord vol soep met een heleboel vlees en gedroogde aardappelen, Was erg lekker, daarnaast was er ook drank. Er was een zelfgemaakte mix van jus d'orange en singalo (een soort boliviaanse jenever). In het begin in kleine glaasjes maar later werden de cola glazen gebruikt. Het werd een lacherige boel, waarbij de dames van lab nogal over mij zaten te roddelen. Nu weer terug in het lab. Een aantal mensen gaat ook nog naar huis om te eten. Wij blijven wel op het lab. Om half 3 gaan we verder als iedereen er weer is. Ik heb ondertussen wel kaartjes geregeld voor een concert van vanavond. Ik ga samen met de 3 andere nederlanders heen. Vanmiddag na de cursus eerst naar het hotel, daar zijn de kaartjes afgeleverd en dan de andere ophalen op hun kantoor. Vooraf nog wat eten en dan maar zien wat we te horen krijgen.

In het hotel terug werden na een half uurtje de kaartjes gebracht. Op de kaartjes (VIP kaarten voor 2,5 euro) stond aanvang 19:00 uur. Ik had de anderen verteld dat het rond 20:00 zou beginnen. Snel naar hun kantoor gelopen, Hans was nog bezig maar Nienke en Michel waren thuis. Maar even gebeld dat ze op moesten schieten. Om half 7 richting de concerthal. Dit was in een gebouw van de economie faculteit. Dat we langs liepen riep het meisje dat de kaarten naar mij had gebracht dat het hier was en dat we maar wat te eten moesten halen. Dat was achteraf een goed idee. Wij dachten om 7 uur beginnen half 9 klaar en dan even uitgebreid gaan eten. We hebben van kwart voor 7 tot 8 uur buiten staan wachten. Toen konden we naar binnen, we hadden 4 plaatsen op de eerste rij (gereserveerd). De zaal was echter nog akelig leeg. We weten nu dat bij Bolivianen afgesproken tijden nooit echt gehaald worden. Rond half 10 begon het eindelijk. We hebben een zanger en twee bands gezien die traditionele muziek speelden. Tussendoor danste een groep in traditionele klederdracht en in carnavalspakken (diablo's). Tussendoor moest er ook nog een loterij plaatsvinden, waarbij de omroeper lootjes trok en een voor een de prijzen ging uitdelen, dat duurde nogal lang. Het was best mooi maar om half 12 hadden we het wel gezien. We zijn maar weggegaan en in een kroeg gaan zitten voor een biertje. Rond half 3 was ik weer in het Hotel.