Profile
Blog
Photos
Videos
Na een tijdje rondgereisd te hebben in de Verenigde Staten kom je erachter dat je eigenlijk heel weinig nieuws hoort over de rest van de wereld. Het enige nieuws wat er op de tv is te zien betreft de VS. Nou is een aanslag in Boston erg naar en verdient het zeker ruim aandacht maar om nou dagenlang een rechtszaak te gaan uitzenden over een moordzaak tussen geliefden in plaats van een ongeluk in Bangladesh waarbij meer dan 1100 mensen omkwamen is toch wel vreemd. We ontmoeten in Amsterdam (Montana) een Nederlandse man die sinds 1979 in de VS woonde die dit mooi wist te verwoorden toen hij zei 'veel Amerikanen denken dat de wereld bestaat uit een stuk land tussen twee oceanen. Je ziet hier ook vaak de opmerking 'grootste, mooiste, bekend over de hele wereld' maar de vraag is dan hoe groot die wereld is.... Zo hebben we al heel wat world famous burgers gegeten, attracties bezocht, gebouwen bekeken waarvan wij het bestaan nog niet wisten. In tegenstelling tot de universiteit van Berkeley die niet zo zeer claimt world famous te zijn maar het wel is. Een mooi universiteitscomplex met veel grandeur die we na ons bezoek aan San Francisco hebben bezocht. Na daar een dagje te hebben rondgeslenterd, zijn we vertrokken richting Napa bekend (voor sommigen) vanwege haar wijnen. We hebben hier heerlijk champagne gedronken bij de Amerikaanse tak van Mumm. Deze champagne beviel prima maar over het algemeen vonden we de wijn in deze streek een beetje overgewaardeerd. De Napa vallei is echter een schitterend gebied en zoals meestal hier het geval is, hadden we heerlijk weer. Nadat we heerlijk hebben genoten van de (alcoholische) versnaperingen in Napa zijn we richting Yosemite National Park vertrokken. Dit park is geweldig! Het landschap, gevormd door gletsjers, is fenomenaal met schitterende watervallen. Toen we erachter kwamen dat onze geheugenkaart was gecrasht waren we er dan ook behoorlijk ziek van omdat we al geweldige foto's hadden gemaakt. Het was echter geen straf om de volgende dag nog eens langs dezelfde geweldige plekken te gaan. We hadden een mooie plek om te kamperen aan de rivier. We hebben echter wel wakker gelegen vanwege een waarschuwing over inbrekende beren. Volgens één van de rangers was er een beer actief in de buurt van de camping en zijn ze vrij gemakkelijk in staat om autodeuren open te breken. Bij campers doen ze het over het algemeen niet echter slapen wij in een van de weinige auto's op de camping...maar gelukkig uiteindelijk geen beer gezien. Na de volgende dag een mooie wandeling gemaakt te hebben naar mirror lake en twee andere watervallen en nog snel een fotorondje gemaakt te hebben om de dingen van de vorige dag wederom te fotograferen, zijn we vertrokken richting Lake Tahoe. Ons bezoek aan Yosemite was een beetje kort maar de volgende dag werd er sneeuw verwacht een daar hadden we niet zoveel zin in. Op dus naar Lake Tahoe waar we veel over hadden gehoord. Dit is een skigebied op de grens tussen Nevada en Californië. We kwamen eraan op de avond van de sluiting van het skiseizoen. Dit betekende dat het eigenlijk al bijna uitgestorven was. Ook hadden we sneeuw en veel regen. Niet echt weer om de omgeving te verkennen. Door het feit dat het op de grens ligt van Nevada betekent dit automatisch dat er veel casino's zijn aan de Nevada zijde van het stadje. Deze hebben we dan ook bekeken en in een van deze casino's werden we aangesproken door een jonge dame die vroeg of we ook een vakantieresort wilden bekijken. Dit zou ons zo'n twee uur kosten en bovendien zouden we hiervoor $ 100,- ontvangen. Wij vonden dit een bijzonder voorstel maar omdat tijd voor ons niet echt schaars is, wilden we hier best eens meer van weten. Uiteindelijk kwamen we de volgende dag uit bij het resort en kregen we een heel verhaal over timesharing. Het komt er in het kort op neer dat je door eenmalig een flink bedrag neer te leggen vakantie kunt kopen. Je koopt voor een x bedrag een aantal punten waarvoor je jaarlijks een resort/hotel kunt boeken van dezelfde hotelexploitant. Daarnaast betaal je natuurlijk wel een jaarlijkse onderhoudsvergoeding voor het hotel maar dan kun je ook bijna overal ter wereld terecht. Waar het in feite op neer komt is dat deze punten onbeperkt worden uitgegeven. Dit betekent dat een hotel een aantal punten vertegenwoordigd welke het veelvoudige vertegenwoordigd van de vastgoedprijs. De hotelmanager waarvan je punten koopt is ook de ontwikkelaar en dus worden er ongelooflijke winsten gemaakt op het vastgoed. Een erg agressieve verkoopmethode (het omkopen van mensen om naar het verkooppraatje te luisteren) maar alles om het piramidemodel in stand te houden zullen we maar zeggen.... Als je moeilijke vragen gaat stellen, haken de verkopers al snel af en weten ze geen antwoorden meer of geven ze aan het nog nooit zo te hebben bekeken........ ( wel bijzonder dat er zo'n 4000 timeshare organisaties zijn in de VS, misschien is de AFM zo gek nog niet.) Makkelijk verdiend voor ons in ieder geval en weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen. Na een mooie afsluitende tocht rond het meer van Tahoe zijn we naar Reno gereden. Eigenlijk van het ene gokparadijs naar het andere... Ons hotel was dan ook een enorm casino omdat deze vaak de beste hotel prijs kwaliteit verhouding hebben met natuurlijk de achterliggende gedachte dat mensen hun geld wel weer uitgeven in het casino. Dit is ook een theorie die vaak uitkomt. Andere lokkertjes om mensen in een casino te krijgen is goedkoop eten en ook in deze val zijn we weer getrapt toen we op onze afsluitende dag heerlijk onbeperkt sushi hebben gegeten in het bekende casino Circus Circus. In Reno is behalve het gokken niet zoveel te beleven behalve dan misschien nog de rivier die dwars door het centrum loopt met een mooie versnelling waar de gemeente een kayak parcours heeft aangelegd. Kayaken hebben we helaas niet gedaan maar bij onze volgende stop in Boise hebben we eindelijk weer eens 'echt' gesport, namelijk gegolfd. Ons spel was een beetje roestig maar het weer en de baan/omgeving waren heerlijk. Boise is een mooie groene welvarende stad en hoofdstad van Idaho. Hierdoor is de overheid een belangrijke werkgever net als de aanwezige universiteit en enkele kennisintensieve industrieën. We hebben de volgende dagen heerlijk gecruised door Idaho en genoten van het schitterende landschap met als hoogtepunt het gehucht Stanley waar drie 'scenic drives' samenkomen. Heerlijk om een eigen auto te hebben en te genieten van de schitterende omgeving die dit indrukwekkende land heeft te bieden.
De volgende bestemming die hoog op de agenda stond was Yellowstone. Op weg hiernaar toe kwamen we nog angs het nationaal park Craters of the moon. Dit park is net een maanlandschap (vandaar de naam). Het landschap is ontstaan uit vulkanische uitbarstingen met allerlei kraters, lavatunnels en lavagesteente. Het is een donker en leeg gebied boven een zwakke aardkorst die in de loop van miljoenen jaren is verplaatst en zich nu ongeveer onder Yellowstone bevindt en hier de vele geisers veroorzaakt. Yellowstone is echter een schitterend park met kleurrijke flora en fauna maar dus ook vele geisers. Het zou best eens kunnen zijn dat er in de toekomst een nieuwe uitbarsting plaatsvindt in deze aardkorst die van invloed zal zijn op het wereldklimaat en verstrekkende gevolgen zal hebben voor de bewoonbaarheid van het Noord-Amerikaans continent. Ondanks dat de geisers en het landschap erg indrukwekkend zijn, waren we toch een beetje teleurgesteld over onze ervaringen in het park. Vele gedeelten waren nog afgesloten en we hadden nog steeds geen enkele beer gezien in Amerika. Volgens een ranger die we in Joshua NP tegen waren gekomen zouden ze gewoon langs de weg lopen en niet veel moeite kosten om ze te zien. We waren dan ook enigszins gerustgesteld tot het moment dat we van een parkranger te horen kregen dat we het gedeelte met de meeste beren nog voor de boeg hadden. De volgende dag gingen we dan ook vol goede moed op pad en richting de plekken die we als goede spotplek hadden doorgekregen. Toen we echter bij de eerste plek kwamen was het er razend druk. Er stond een heel leger mensen met enorme telelenzen naar een rivierbedding verderop te kijken. Hier zouden twee grizzly's moeten zijn maar die waren met het blote oog of met een eenvoudige verrekijker niet te zien. Gelukkig mochten we ook zo nu en dan een blik werpen alleen van grizzly's geen sprake meer. Wel enkele wolven die in grote getale in het park voorkomen. Even later kwamen we een stukje verderop weer een groepje mensen tegen met enorme telelenzen. Deze mensen staarden naar een hol op een berg waar een beer zijn winterslaap hield en waar hij mogelijkerwijze uit zou kunnen komen. Al met al werden we niet echt blij van deze manier van beren bekijken maar toen we net bij dit laatste groepje weggingen reden we bijna een beer aan.... Ongelooflijk en lichtelijk overdreven maar we spotten een beer op zo'n vijftig meter..... Fantastisch! Het duurde dan ook niet al te lang of een hele groep mensen, auto's, campers en dergelijke volgden deze beer die rustig speelde met een aantal vogels. We spraken een man aan met een enorme lens op zijn camera die een hele mooie foto zou hebben gemaakt van de rennende grizzly in het water inclusief de vluchtende ganzen. Hij beloofde ons een foto op te sturen maar tot op heden hebben we tot onze spijt nog niets ontvangen. We hadden namelijk al een plekje voor dit plaatje ingeruimd op een denkbeeldige muur van ooit weer een eigen huis... Naast dit hoogtepunt hebben we ook nog een viertal Nederlanders ontmoet op de camping. Ze stonden eigenlijk vlak naast ons en we hebben gezellig, onder het genot van een wijntje en een hapje, onze reisverhalen en ervaringen/belevenissen uitgewisseld. Zij waren deels gepensioneerd en trokken met een camper van Chicago naar LA. Een ervan was een directe collega van een excollega van Bert en zo blijkt het weer een kleine (vastgoed)wereld te zijn.
Voordat we Yellowstone verlieten hebben we de boiling river bezocht en samen met een aantal locals genoten van dit vreemde fenomeen. We baden namelijk in een rivier met koud water waar heet water instroomde. Dit betekende dat je steeds wisselende waterstromen had. IJskoud afgewisseld met gloeiend heet. We kregen nog een aantal tips mee voor onze volgende stap in Bozeman wat ertoe leidde dat we weer eens lekker 'uit eten' gingen en de dag afsloten met een regionaal biertje in de plaatselijke brouwerij. Ook bezochten we nog een pawn shop (opkoper). Deze winkels zijn erg populair in de VS en er is zelfs een goedbekeken serie over een dergelijke winkel op discovery channel. In Bozeman hoorden we ook dat er een Nederlandse gemeenschap in de buurt moest zijn. In het kader van de troonswisseling leek het ons leuk om hier een bezoek aan te brengen. Wellicht zouden er nog festiviteiten zijn. Toen we richting het aangewezen dorp reden, zagen we echter Amsterdam op de borden staan. Dit moest het vast zijn en daarom besloten we om dit eens nader uit te zoeken. We kwamen aan in een gehucht met een bouwvallige molen en slechts een historisch bordje over de Nederlandse stichter van het dorp. We vonden dit toch een beetje teleurstellend en spraken een bewoner aan die ons verwees naar de plaatselijke kerk. Daar zou zijn van oorsprong Nederlandse vader een dienst bijwonen en ook de dominee was van Nederlandse afkomst. Wij besloten om hier maar eens polshoogte te nemen en halverwege de dienst sloten we aan. Bij het uitgaan van de kerk spraken we heel kort de dominee maar later ook een aantal kerkgangers die ons vertelden over de historie en dat de meesten tweede of derde generatie waren en nog weinig met Nederland van doen hadden. Een enkeling sprak nog Nederlands. Helaas geen oranje festiviteiten voor ons maar in plaats daarvan enkele stichtelijke woorden die voor Nederlandse begrippen toch wel erg conservatief aandeden. Hoe we dan wel de troonswisseling hebben gevierd en wat voor bijzondere ervaringen en belevenissen dit weer opleverden, horen jullie in een volgende blog! Tot snel!
- comments
Frank MooI! Loopt dit verhaal nog achter, oftewel: zijn jullie nog in Amerika of al richting Alaska?
Bert we zijn nu in Alberta, via Banff en Jasper national parks reizen we door de Yukon richting Alaska. Nog maar 3800 km tot de eindbestemming in Noord-Amerika.