Profile
Blog
Photos
Videos
We hebben Peru ervaren als een land waar alles meer of minder is, ofwel mas o menos. De douches wisselen constant tussen heel heet en daarna koud. De internetverbindingen schommelen tussen excellent tot geen verbinding. De voorzieningen zijn uitstekend of zeer matig. Er zijn plekken met meer zuurstof en beduidend minder. Sommige touroperators waren zeer goed, andere lieten ons gewoon in de steek. Een meevaller wisselde zich vaak snel af met een tegenvaller en andersom.
Op het moment dat we dit schrijven is het duidelijk weer meer. We zijn namelijk op weg naar Piura in een uiterst comfortabele bus. Een eigen scherm voor films of muziek en een leren stoel die 180 graden plat kan. Heerlijk om eens een keer goed uitgerust aan te komen in een nieuwe omgeving. Althans dat is de verwachting.... (achteraf kunnen we helaas zeggen dat de beste bussen ook de beste snurkers opleveren waardoor de nachtrust niet was als verwacht).
We hebben een aantal mindere dagen gehad in Cuzco (doordat Bert ziek was) maar ook een aantal prettige met als mooiste uitstapje ons bezoek aan de heilige vallei en Machu Picchu. In de heilige vallei hebben we een bezoek gebracht aan verschillende ruïnes onder meer in Pisac en Olantaytambo. Veel van de beschrijvingen van de gids zijn assumpties gebaseerd op archeologische opgravingen. Ook hebben veel artifacten of gebouwen een dubbele verklaring gekregen. Eentje is vaak een meer praktische uitleg en de ander vrij spiritueel/ religieus. In het algemeen is er nog veel onduidelijk over de Inca's en hun tradities. Het volk is uitgemoord door de Spaanse kolonisten in 16de eeuw. Het verhaal van de snelle overwinning van de Spanjaarden op dit ontwikkelde volk is eentje van een interne familie oorlog. Twee broers (Atahualpa en Huáscar) vochten om het leiderschap aangezien de vader niet één van beiden had aangewezen als nieuwe leider. Dit leidde tot een burgeroorlog waarbij veel slachtoffers vielen en beide zijden flink werden verzwakt. Huascar en z'n aanhangers werden vermoord door z'n broer, waarna de Spanjaarden de andere broer gevangen namen en uiteindelijk, na veel losgeld, vermoorden. Machu Picchu is in rond deze tijd vrijwillig verlaten door z'n bewoners aangezien deze stad werd gezien als een heilige plaats en zij niet wilden dat de Spanjaarden dit zouden ontdekken. Toen Machu Picchu in 1911 'ontdekt' werd door een goudzoekende Amerikaan, woonde hier weer een kleine groep mensen. Deze mensen zijn uitgekocht door de overheid waarna Machu Picchu de attractie werd die het nu is. De ruïnes bij Olantaytambo en Pisac waren groot en indrukwekkend maar konden zeker niet op tegen Machu Picchu. Vooral de ligging van Machu Picchu, op de top van een berglandschap, is fenomenaal. Het was ondanks de drukte (duizenden toeristen per dag) een niet te vergeten ervaring. We hebben niet alleen genoten van de ruïnes maar hebben ook nog een Inca brug gezien. Deze ligt vlakbij de stad maar wordt door vele bezoekers overgeslagen/gemist. Dit is zeker een aanrader om te bekijken want het geeft een indruk dat men in die tijd al tot veel in staat was. Het pad rond de berg en dus naast een afgrond is erg goed aangelegd. Dit moet ten tijde van de Inca's toch heel wat levens hebben gekost. Een andere leuke ervaring was het beklimmen van de berg tot de ingang van Machu Picchu. Onze inschatting is dat 95% van de bezoekers de bus neemt maar wij hadden besloten zelf omhoog te gaan. Hier ligt een lang verhaal aan ten grondslag wat we jullie zullen besparen maar het komt er in kort op neer dat we een erg slechte touroperator hadden gekozen voor dit uitje. Dit leidde ertoe dat we zelf kaartjes moesten halen 's ochtends vroeg (5 uur), lang in een (kleine rij) moesten staan en daardoor zonsopgang toch al gemist hadden. Na dit uitje van twee dagen hebben we nog een dag doorgebracht in Cuzco. Het was erg druk en op het centrale plein (Plaza des Armes) was men druk bezig met dansvoorstellingen. Volgens ons een soort van voorrondes van verschillende dansgroepen waarbij de besten vervolgens mogen optreden tijdens een groot zonfeest op 24 juni, Inti Raymi. Erg gezellig en vanaf het balkon bij Starbucks hadden we een fantastisch overzicht. Ook zijn we nog getuige geweest van de derde deceptie op het EK. Na Cuzco zijn we vertrokken richting Ica. Een lange nachtelijke comfortabele busreis. Toen we daar aankwamen zijn we gelijk in een taxi gestapt richting Huacachina. Dit is een dorpje naast Ica, midden tussen de zandduinen. Het is eigenlijk een oase. Dit is echt gemaakt voor toeristen. Je hebt er een aantal hotels, restaurants en uitgaansgelegenheden. Het centrum van het dorp is een meertje waar alles omheen gebouwd is. Heerlijk om even rustig aan te doen. Het enige wat je er namelijk kunt doen is sandboarden of een ritje met een sandbuggy maken. Dit laatste is overigens wel erg leuk om te doen. Helaas mag je niet zelf rijden maar race je met een ervaren bestuurder en grote buggy met veel pk's over de zandduinen. Zo nu en dan even stoppen om met een snowboardje al liggend vanaf een steile helling naar beneden te gaan. Leuk! Na hier drie dagen te hebben gezeten, zijn we vertrokken met de bus naar Lima, de hoofdstad van Peru. Een korte rit (4,5 uur) overdag waarna we ons hebben gevestigd in een hostel in Miraflores. Deze wijk wordt ook wel gringoland genoemd vanwege de vele toeristen. Een erg verzorgde wijk met natuurlijk veel hotels, restaurants en andere uitgaansgelegenheden. De straten zijn bijzonder schoon, er is zelfs iemand met een plamuur mesje bezig om kauwgum van de straten af te krabben. Het centrum van de wijk is park Kennedy met zo nu en dan leuke marktjes en leuke amateur muziekvoorstellingen. Opmerkelijk voor een Zuid-Amerikaanse grote stad is dat hier weinig tot geen zwerfhonden zijn en ook hebben we weinig duiven opgemerkt. In plaats daarvan heel veel katten. Dit is veel prettiger omdat deze over het algemeen wat beter 'gemanierd' zijn. Ook waren we blij dat we even het Andesplateau hadden verlaten. Dit betekent dat er weer wat meer zuurstof in de lucht zit en het 's avonds veel minder koud is. Daarnaast ligt Lima en Miraflores aan de kust. Dit zorgt voor wat frisse zeewind, iets wat we in Cuzco wel gemist hadden waar het vaak erg benauwd was door de vele uitlaatgassen die hardnekkig blijven hangen door de ijle lucht. Naast Miraflores heeft Lima een mooi historisch centrum. Het plaza Mayor is ruim, schoon en wordt omringd door mooie koloniale gebouwen. Lima staat bekend om zijn culinaire prestaties en ook daar hebben we goed van genoten tijdens ons verblijf.
Minder was ons bezoek aan de Nederlandse ambassade vandaag voor hulp bij het uitbrengen van onze stemmen bij de eerstvolgende verkiezingen. Je zou denken dat een overheidsinstelling blij is met mensen die moeite nemen om te kunnen stemmen. Enige hulpvaardigheid zou dan ook te prijzen zijn. Het tegendeel bleek echter waar. Het kostte al veel moeite om in het Spaans uit te leggen wat we wilden aan de portier en receptie maar na veel moeite kwamen we toch binnen. We vulden de nodige documentatie in en vroegen vervolgens of de studente/medewerkerster die ons te woord stond een scan kon maken van het getekende document omdat de gemachtigde in Nederland ook moet tekenen (wat zij overigens zelf niet wist). Ze vertrok met de papieren en kwam na een tijdje terug om te melden dat zij had overlegd met de consul inzake scannen en dat ze gezamenlijk besloten hadden dat zij geen scan voor ons kon maken (?!). Wel was ze zo aardig om ons te verwijzen naar een copyshop op de hoek van de straat terwijl deze dame bij wijze van spreken over het volledig geëquipeerde apparaat naast haar struikelt. Misschien volgens sommigen geheel onterecht maar wij waren over deze dienstverlening behoorlijk gepikeerd.
Kortom, Lima was een stad die meer te bieden had dan verwacht. Inmiddels zijn we dus op weg naar Piura vanwaar we een bus nemen richting Loja in Ecuador. Een lange reis van zeker 25 uur. De volgende keer dus meer over ons verblijf in Ecuador, het een na laatste land wat we zullen bezoeken in Zuid-Amerika.
- comments
S bergsma leuk verhaal
Chantal Erg interessant om te lezen, leuk verhaal! x x
Mem maaike Tja: ambtenaren over de hele wereld van hetzelfde dus. Jammer, je mag toch inderdaad verwachten dat men service verleent aan de burger. Verder een mooie weergave en vol verwachting voor Ecuador.