Ecuador's eerste stad waarin we aankwamen was Loja. We waren weer op het Andeshoogvlakte en dat betekende helaas kou en regenachtig weer. Dit maakte de toch al niet zo mooie stad er niet beter op en vandaar dat we na twee nachten weer zijn vertrokken en behalve internetten niet zoveel hebben gedaan. Na Loja hebben we de bus genomen naar Cuenca, een stad groter dan Loja en iets noordelijker. Het weer was hier nog niet altijd geweldig maar de stad had wel veel meer te bieden. Cuenca heeft heel veel kerken en veel mooie oude gebouwen en mooie 'cobblestone' straten. Cuenca heeft ook veel meer toerisme, met name veel Amerikanen. De voorzieningen voor toeristen zijn dan ook veel beter en ook de hostels waren erg goed. Behalve dan de geluidsisolatie want vaak konden we tot begin van de ochtend meegenieten van de muziek van disco's in de omgeving. We hebben veel rondgelopen en erg veel van Cuenca gezien. Niet alleen hebben we de architectuur bewonderd maar ook hebben we iets meegekregen van de cultuur. Toen we namelijk langs de stadsschouwburg liepen werden we getroffen door luide muziek en enthousiaste bezoekers. Er was een plaatselijke 'Idols' bezig. Leuk om te beleven maar niet voor de muziek. Het geluid was erg slecht en het niveau van het merendeel van de artiesten verdiende eigenlijk ook niet beter. Ook hebben we een dagtocht gemaakt naar drie omliggende dorpjes. Hier zouden erg mooie en gezellige marktjes moeten zijn te vinden volgens onze reisgids. Ondanks dat dit boek zijn waarde heeft bewezen, heeft het niet altijd gelijk. De markten en de dorpjes vielen erg tegen. De hoogtepunten waren de bijzondere manier waarop de etenswaren werden gepresenteerd; hele varkens op een soort bok en klaar gemaakt met een gasbrander en cavia's op de barbecue. Achteraf toch wel een leuke onderneming aangezien we op plekken kwamen waar weinig toeristen komen en de busreizen toch ook wel weer bijzonder waren. Lekker druk in de bussen en allerlei vermaak. Zo hadden we een man die drie instrumenten tegelijk bespeelde en werden er weer allerlei etenswaren aangeboden. Daarnaast nog mensen die luid schreeuwend hun waar presenteerden vaak in (voor ons) onverstaanbaar Spaans. Kennelijk een riedeltje welke ze steeds gebruiken en natuurlijk in een rap tempo zodat er weer een andere bus kan worden gehaald. We verlieten Cuenca met een positief gevoel en gingen lekker uitgerust richting Guayaquil. Dit is de grootste stad van Ecuador met een slechte marketing. We hadden namelijk nog niemand positief gehoord over deze stad. De reden dat we hier wel naartoe wilden gaan is dat het een uitvalsbasis is voor de Galapagos eilanden. De reis ernaartoe was aangenaam. We gingen namelijk met een klein busje. Deze route is namelijk erg berucht vanwege de vele overvallen op normale bussen en met een klein privébusje is het meestal wel veilig. De reis was daarnaast leuk omdat we een oudere dame troffen die oorspronkelijk uit Noorwegen kwam en al dertig jaar in Ecuador woonde. Haar Engels was een beetje roestig maar ze kon ons toch veel vertellen over Ecuador en het dagelijkse leven. In Guayaquil aangekomen hebben we de namiddag besteed aan het zoeken naar een last minute reis naar de Galapagos eilanden. We konden helaas niets betaalbaars vinden en hadden op dat moment een bezoek aan de Galapagos eilanden uit ons hoofd gezet. De volgende ochtend hebben het centrum bekeken welke een leuke boulevard had en daarnaast een stadspark vol met grote leguanen. Helaas hadden we ons fototoestel niet mee deze ochtend en hebben we dus geen foto's hiervan kunnen nemen. 's Middags zijn we vertrokken naar Montanita, een surfersdorpje aan de Ecuadoreaanse kust. Door het slechte weer (nog steeds). hebben we hier vooral veel gelezen en strandwandelingen gemaakt. Het beste in Montanita was dat we Beatrice ontmoeten. Een Duitse dame met een duikschool met een vestiging op de Galapagos eilanden. Zij kon een redelijk betaalbare tour aanbieden en had daarnaast vele tips om op een relatief goedkope manier Galapagos te bezoeken.

Met haar hulp hebben we een vliegticket gekocht en een vijfdaagse tour geboekt die binnen ons budget paste. Nog vijf dagen wachten en dan konden we naar de GALAPAGOS! Wij waren hier erg blij mee vooral omdat we het eigenlijk al hadden opgegeven. In de volgende dagen zijn we nog naar Puerto Lopez gegaan, dit is een vissersdorp bekend vanwege de nabijheid van vele walvissen. Voor de humpback walvissen kwam het paarseizoen eraan en dat betekent dat de mannetjes veel aan het vechten zijn. Dit doen ze op verschillende manieren zoals met de vinnen slaan maar de meest spectaculaire manier om te zien is het springen op elkaar. Ze springen dan met hun volle 40.000 kg uit het water, draaien op hun rug, en proberen dan te landen op de andere walvis. Dit is geweldig om te zien en we zijn dan ook twee keer met een bootje erop uit getrokken om dit spektakel te aanschouwen. Vooral de tweede keer dat we gingen hebben we zo'n negen sprongen gezien en het tussendoor vinnen slaan op het water. Geweldig om te zien en erg indrukwekkend.

Na Puerto Lopez zouden we nog veel meer onderwater spektakel meemaken want de volgende stop werd de Galapagos Eilanden. Om deze elf dagen gelijk maar even samen te vatten: Geweldig! De eilanden zelf zijn niet super mooi maar de grote hoeveelheid zeedieren eromheen zijn dé attractie. Omdat dit moeilijk te fotografen is verwijzen we jullie naar de drie filmpjes op de blog om het te zien. Deze geven een goed beeld van het onderwaterleven aldaar. De eerste dag kwamen we aan in een dorpje waar 's avonds de zeeleeuwen de straten en boulevard overnamen. Overdag maakten we een lange wandeling in de hoop op landdieren maar dat was niet echt het geval. Pas later ontdekten we dat je in het water moet zijn om de vele zeeleeuwen, zeeleguanen, zeeschildpadden, haaien en kleurrijke vissen te zien. Onze hoofdactiviteit was dan ook snorkelen en tussendoor gingen we met de boottaxi's van het ene eiland naar het andere om op andere plaatsen te snorkelen. Ook hebben we een dagtrip gemaakt naar de hooglanden van het eiland Santa Cruz waar we door lavatunnels zijn gekropen en landschildpadden gezien hebben. Dit land-uitstapje was uit nood geboren aangezien we eigenlijk die dag een boottrip zouden maken naar het eiland Floreana. Dit ging helaas niet door omdat onze gids vergeten was ons op te halen. Het andere land-uitstapje bestond uit het beklimmen van de vulkaan op het eiland Isabela, Sierra Negra, welke in 2005 nog een eruptie heeft gehad. Het beklimmen van een vulkaan is onlosmakelijk verbonden met Galapagos aangezien alle eilanden gevormd zijn door de uitbarstingen van de vele vulkanen in dit gebied door de eeuwen heen. Ons uitje werd helaas een grote teleurstelling aangezien we na 14km in de modder lopen nog steeds niet meer dan tien meter zicht hadden door de mist waardoor we de grote krater, en eigenlijk de hele vulkaan niet gezien hebben. De namiddag werd gelukkig weer helemaal goed gemaakt door een snorkel, flippers en wat speelse zeeleeuwen en mooie zeeschildpadden. Naast het reeds genoemde leven onder water hebben we ook twee soorten haaien gezien en vlakbij ze gezwommen. Deze haaien (white tip sharks en hamerhaaien) zijn schuw maar desondanks konden we de eerstgenoemde soort bij de lavatunnels goed benaderen. Deze dieren zijn zo'n anderhalf tot tweeënhalve meter groot. Hamerhaaien zijn iets moeilijker te vinden maar we hebben een behoorlijk grote (> 3 meter) gezien bij Kikkerrock. Dit Kikkerock is een mooie duik en snorkelplek die bestaat uit een grote rots met een spleet. In deze spleet bevinden zich vele zeedieren. Omdat het op een behoorlijke afstand ligt van het land is het echter wel wat onstuimig. Op de weg hiernaartoe hebben we ook nog roggen gezien. Deze roggen zijn enorm met soms een omvang van meer dan vier meter. In het water zijn ze moeilijk helemaal te zien maar ook deze vissen springen soms geheel uit het water. Niet te vergelijken met een walvis maar wel spectaculair. Over springende vissen gesproken; de dolfijn mag hier natuurlijk niet ontbreken. We hebben er niet veel gezien maar degenen die er waren hebben toch aangetoond goed mee te kunnen in de kunst van het springen boven water. Zoals jullie al merken is het bijna teveel om op te noemen en we hadden dan ook dubbele gevoelens toen we de eilanden weer moesten verlaten. Aan de ene kant is het schitterend en uiterst relaxed op de Galapagos maar aan de andere kant waren elf dagen prima en zijn er nog vele andere uitdagingen die ons staan te wachten. Eentje die we toen nog niet kenden maar welke we inmiddels alweer achter de rug hebben is een bezoek aan de jungle (Amazone bekken). Een gebied met heel veel spannende insecten, kikkers, roze zoetwaterdolfijnen en nog veel meer. Meer daarover in de volgende blog.