Profile
Blog
Photos
Videos
Vang Vieng is mijn tweede plaats van bestemming. Onder de reizigers staat Vang Vieng bekend als het backpackersparadise. De belangrijkste en meest beruchte activiteit is tubing. Je wordt een stukje de hoogte ingereden met een Tuktuk en vervolgens ga je in een grote binnenband zitten en dobber je de rivier af, terug naar Vang Vieng. Onderweg zijn er tientallen barren die een touw naar je uitgooien om je binnen te halen. In deze barren kan je genieten van een koud biertje of een shake. Of.. Een happy shake! Vraag naar het happy menu en je krijgt alles van het gewone menu, maar dan met of wiet, of paddo's of LaoLao (zelfgemaakte Vodka-achtige substantie). De meeste jonge mensen die dit lezen zullen denken; Wajooo awesomee! Wil ik! De meeste 40 plussers zullen denken; Oeh, dat klinkt gevaarlijk. En dat is het ook. Jaarlijks kwamen er minimaal een handvol toeristen om en raakten er tientallen gewond omdat ze onder invloed van het een of het ander vanaf rope swings in het water sprongen en daar op de rotsen landen. Daarnaast zorgden de toeristen voor veel overlast en heeft de Laotiaanse overheid net voor mijn vertrek naar Laos bijna alle barren gesloten en er lopen veel agenten in burger rond om de drugstoeristen af te schrikken.
Met slechts een volledige dag in Vang Vieng besloot ik daarom om het tuben dan maar te skippen en in plaats daarvan fiets ik met 3 chicks uit hetzelfde guesthouse naar de Blue Lagoon. Van Ce, Melissa en Vanessa leer ik hoe je echt op een budget kan reizen (wanneer ik met open mond de menukaart bekijk waarop het duurste gerecht zo'n 2,50 kost reageren ze met:"Ahw, so cute.") en daarom kiezen we voor de citybikes in plaats van de mountainbikes. De weg naar het paradijselijk Blue Lagoon was slechts 7 km lang, eitje voor een geoefende Nederlandse fietser.. Maar hier heb je geen mooie rode fietspaden, maar zandwegen vol met grote stenen. Het is misschien vergelijkbaar met door Delft fietsen, maar dan iets heuveliger en op je velgen, en met meer ruimte tussen de klinkers. Op onze citybikes (van Aziatisch formaat), deden we er ongeveer een uur over om de Blue Lagoon te bereiken. Een sportief begin van de dag! Eenmaal gearriveerd wisten we niet zo zeker of we er wel waren. De Blue Lagoon was meer groen/bruinig en naast de rivier was een parkeerplaats. Echter de sprong van de 6 meter hoge boom in het koude water maakte alles goed!
Wanneer we weer terugkomen in Vang Vieng dalen we af naar een plek langs de rivier waar het Rocket Festival plaatsvindt. Tijdens dit festival schieten de locals zelfgemaakte raketten de lucht in om de goden om regen te vragen. Zonder enige vorm van educatie bouwen ze de raketten, klimmen op een laddertje binden de behoorlijk grote units aan een paal vast en steken de lont aan. De meeste raketten gaan mooi recht de lucht in, maar af en toe buigt er een raket flink af en land ergens vlak achter de huizen (hutten) van de locals. Het is een groot feest, met veel eten, drank (de Laotiaanse mannen zijn allemaal lam en willen graag met iedereen knuffelen), gokken en.. een feest is natuurlijk geen feest zonder karaoke!
Tijd om verder naar het noorden te gaan, richting Nong Khiaw en Muong Ngoi.
- comments