Profile
Blog
Photos
Videos
Niemand weet precies hoe oud ze is. Maar ze is op leeftijd, dat kan je zien. Nicole is haar naam. Hoewel de tand des tijds zichtbaar is, heeft ze nog niets van haar kracht verloren. Wie weet hoeveel man er al op haar gezeten heeft... dacht ik nog, net voor we samen naar beneden knalden. Ons Nicole is, voor alle duidelijkheid, een slee. Een roze slee. We kochten haar vorig jaar voor 5 Frank in de Brocki, voor het geval er nog eens sneeuw zou liggen op de Uetliberg. Tot begin Januari leek dat er niet in te zitten, maar na een extreem lange zomer was ze er dan uiteindelijk: de winter. Een week sneeuw was genoeg om de skipistes eindelijk van de nodige sneeuw te voorzien. En ook in het lager gelegen Zurich viel er voldoende opdat er gesleed zou kunnen worden. Dus namen we op een zondag Nicole van de stal, en kropen het treintje op naar boven. Samen met ons nog honderden Zurichenaren, die duidelijk allemaal naar de eerste sneeuwpret snakten. De trein zat afgeladen vol. Eenmaal boven besteeg ik Nicole om 3 kilometer naar beneden de glijden. Anke bleef bij een eerste afdaling nog boven. Maar de 2de deden we samen. Het moet een zicht geweest zijn: twee volwassenen, waarvan een zwangere vrouw, op een roze slee genaamd Nicole. Na 2 keer afdalen leerden we dat sleeën bepaalde spiergroepen aanspreekt die precies al jaren in de vergetelheid geraakt waren. Maar we zijn blij dat we het eens hebben kunnen doen. Vorige week trokken we naar Klewenalp aan de Vierwaldstättersee, om samen met een collega van mij en haar man en kind te gaan skiën. Zo kon Anke mee zonder dat ze haar moest vervelen, en kon ook ons gezelschap nog eens skiën zonder hun kleintje achter te moeten laten. Ook in Klewenalp was het duidelijk dat vele Zwitsers blij waren eindelijk eens te kunnen genieten van de sneeuw. We moesten meer dan een uur aanschuiven vooraleer we de gondel naar boven konden nemen.
Ondertussen lijkt de winter het alweer opgegeven te hebben. De Uetliberg is weer groen, en vandaag was het meer dan 10 graden. De tulpen komen verbaasd kijken wat er aan de hand is. Het is amper eind januari, en de eerste lenteprikkels zijn al voelbaar. Ik weet niet of ik er vrolijk van wordt of ongerust.
Verder is alles in orde met ons kleintje. We zijn volop met de voorbereidingen bezig: de creche is geregeld, de offerte voor de gezondheidsverzekering ligt klaar, de adressenlijst is bijna compleet... Laat maar komen die kleine!
Groetjes,
Rob
- comments