Profile
Blog
Photos
Videos
Vandaag hebben we zo ongeveer de hele dag gewandeld in het nationale park. We zijn begonnen met een wandeling naar de Red Tarns: twee piepkleine meertjes zo'n 300 meter boven het dorp (halverwege Mount Sebastopol). Het pad ernaartoe heeft nog het meest weg van een hele lange trap met grote treden. Het uitzicht van boven is heel mooi en daar was het allemaal om begonnen. Onderweg hebben we nog een paar kea's zien vliegen, dat zijn bergpapegaaien die eten uit je rugzak halen en de ruitenwissers van de auto slopen (wel mooie beesten). Toen we de trap weer afgedaald waren zijn we naadloos overgeschakeld op een korte boswandeling (ook mooi, maar we hebben al veel bos bewandeld dus niet veel nieuws). Vervolgens even terug naar ons huisje (kwamen we toch langs) en een paar kilometer met de auto naar de parkeerplaats van de camping, alwaar nog twee wandelingen vertrekken. De eerst gaat naar Kea Point waar we geen kea's gezien hebben maar wel heel mooie gletschers: sommige op de bodem van de vallei, andere hangen nog net aan de berg en vallen in stukjes naar beneden (dat kun je horen). Tenslotte hebben we de meest populaire wandeling hier gedaan: de Hooker Valley Track (het betreft hier geen tippelzone maar een vallei die naar meneer Hooker is genoemd). Deze wandeling bracht ons via twee lange hangbruggen naar het gletschermeer aan de voet van de Mount Cook. Ook heel mooi allemaal. Bij het meer hebben we eens lekker relaxed tegen een steen gezeten, want best moe. De terugweg viel wel mee, we waren redelijk snel weer bij de auto. Morgen gaan we (als het weer het toelaat) met een bootje varen op het gletschermeer van de Tasmangletscher en daarna met de auto nog 5 uur rijden naar het vleigveld van Christchurch.
Hoy amaneció un día despejado que hemos aprovechado al máximo para recorrer varias rutas en el Parque Nacional. La primera ha sido la más dura debido al desnivel. Claro que aquí, al estar todo tan perfectamente mantenido, no hay ningún peligro. El sendero tenía practicamente peldaños hasta la cumbre, eso sí, he calculado que habremos subido unos mil escalones para luego bajarlos solamente en esta primera ruta. Aun así, las vistas al valle desde los Red Tarns ha merecido la escalada.
Después de recorrer bosques, hemos hecho otras dos rutas más hasta llegar a un lago glaciar donde hemos descansado estupendamente en una gran roca que hasta tenía respaldo. Nos ha costado reanudar la vuelta y dejar ese sillón de piedra a orillas del lago y con vistas a los glaciares y al Aoraki.
Esta noche miraremos de nuevo las estrellas. Ayer aprendimos a orientarnos en los cielos del Sur y pudimos ver Centauro, las nebulosas de la Vía Lactea, Júpiter y alguna otra. En el Hemisferio Sur no se ve la Estrella Polar que indica el Norte, así que para orientarse se suele buscar el Southern Cross (Crux es el nombre en latín) y Alfa y Beta Centauro, esta última brilla mucho, y a partir de ahí se va encontrando el resto. Las constelaciones se ven, claro está, invertidas.
Mañana teníamos pensado ir a Christchurch para ver la ciudad, pero hemos cambiado planes para quedarnos un poquito más aquí y recorrer en barco el lago del glaciar Tasman (dentro del Parque Nacional de Mount Cook/Aoraki) antes de ir al aeropuerto.
- comments
Ria Wat zullen jullie die mooie natuur gaan missen! Helaas komt overal een einde aan. Geniet van jullie laatste dag in Nieuw Zeeland.