Profile
Blog
Photos
Videos
We vliegen langs de machtige Andes naar Calama, in het noorden van Chili. Vanaf daar is het nog anderhalf uur rijden naar San Pedro de Atacama, een dorpje van ongeveer drieduizend inwoners in de Atacama woestijn. We hadden niet gedacht hier ooit nog eens terug te komen! De Atacama woestijn is de droogste plek op aarde, er valt gemiddeld één milimeter neerslag, maar er zijn ook plekken waar sinds het jaar 1570 helemaal geen neerslag is gemeten. De luchtvochtigheid ligt rond de tien procent, een groot verschil met Indonesië, waar de luchtvochtigheid tegen de negentig liep. Als we hier lang blijven, worden we levende mummies.
Er is sinds ons vorige bezoek, zeven jaar geleden, aardig wat veranderd. Het dorp is flink gegroeid, evenals het toerisme en daarmee het aantal hotels en restaurants. Een aantal straten is inmiddels verhard met klinkers, er is een voetbalveld met verlichting en ook een parkeerterrein aan de rand van het dorp. Na vijf uur 's middags en voor tien uur 's ochtends is het heel rustig in San Pedro, dan schijnt een lage zon ongestoord over de stoffige straten met lemen huisjes. Een felle zon trouwens, de hoeveelheid UV is enorm. Verraderlijk, want de temperatuur ligt overdag maar net boven de twintig graden. We fietsen met goede mountainbikes een paar uur door het dorp en de woestijn. Mooi uitzicht over de dorre vlakte met in de verte de 6.000 meter hoge Licancabur vulkaan.
We blijven drie nachten in San Pedro, voornamelijk om te wennen aan de hoogte. We zitten nu op ruim 2.400 meter en gaan woensdag richting 5.000 meter. Ik koop in het dorp snoepjes met coca, dat schijnt te helpen tegen hoogteziekte. Ze lijken inderdaad te helpen tegen mijn hoofdpijn, maar ze smaken naar hooi. In landen als Chili, Bolivia en Peru is kauwen op coca een duizenden jaren oude gewoonte en de blaadjes worden ook veel gebruikt voor oude religieuze rituelen. Blaadjes bevatten dezelfde werkzame stof als cocaïne, maar in homeopatisch kleine hoeveelheden.
Cocaïne is pas halverwege de negentiende eeuw ontdekt en daarna populair geworden dankzij o.a. de Nederlandse Cocaïne Fabriek in Amsterdam, die veruit marktleider was. Vooral sinds westerse landen problemen hebben met drugsbendes en verslaving, worden Zuid-Amerikaanse landen onder druk gezet om het verbouwen van de coca volledig uit te bannen. Zelf pleiten deze landen al jaren om coca-bladeren van de VN-lijst met verdovende middelen te halen. Tot het zover is, wordt het knagen op de plant in de regio gedoogd.
Behalve de snoepjes slaan we ook flink wat water in en muesli-repen. We wisselen dollars om voor bolivianos en kopen wollen handschoenen, een muts en een trui. Nu zijn we klaar voor onze tocht naar de Salar de Uyuni!
- comments
Henk Biertank Leuk om jullie blog te volgen; je bent een goede schrijver Hidde! Wat vonden jullie het leukst in Sydney? Ik ga daar volgende week heen, maar ik heb slechts een dag vrij, dus moet ik goed kiezen.
YKHB ZO Henk! We hebben een mailtje gestuurd, beetje te lang verhaal om hier in te tikken. Adios amigo, YKHB