Profile
Blog
Photos
Videos
Met een gloednieuw toestel van Copa Air zweven we van Panama City naar Managua. Eerst volgen we het Panama kanaal, dat een paar diepe meren aan elkaar rijgt, tot de Gatun sluizen aan de oostkust. Na een stuk vliegen over de Caraïbische zee volgen we de San Juan rivier tot aan het Meer van Nicaragua. In het meer zien we het eiland Ometepe, dat is gevormd door de Maderas en de Concepción, slechts twee van de bijna dertig vulkanen in Nicaragua die keurig op één kaarsrechte lijn liggen, langs de Stille Oceaan. Boven de oude Concepcíon hangt een witte stoompluim en in de piepjonge Maderas, geboren in de Middeleeuwen, ligt een kratermeer. Vanuit de lucht zien we roestende golfplaten op de kleine huisjes rondom Managua.
Bij luchthaven Augusto Sandino krijgen we van AVIS een SsangYong Korando mee, een SUV van Koreaanse makelij. SsangYong betekent letterlijk 'dubbele draak' en de Korando is inderdaad een pittige truck. We rijden in Noord-Westelijke richting door de stad Managua. Al na een paarhonderd meter zien we het zwart-rode logo van de FSLN, het Sandinistische Front. Overal in de stad staan revolutionaire schilderingen op de muren, vrolijk gekleurde vlaggen en ook zwart-witte afbeeldingen van mannenkoppen. We zien een standbeeld van Sandino, herkenbaar aan de flaphoed. Er staat ook ergens "Daniel" op de muur, ter meerdere glorie van president Ortega - ik geloof niet dat hij die reclame nog nodig heeft. Bij een benzinepomp kopen we zeven grote flessen water voor onderweg.
De stad León ligt op ruim honderd kilometer van Managua, ongeveer twee uur rijden over de nationale route Nica-12, een afwisselende rit langs maïsvelden en grasland, met af en toe een dorpje. Het lange wuivende gras heeft een prachtige gouden kleur en glinstert in de zon. Het is net de vacht van Boris. In de verte zien we vulkanische bergen.
Als we in León bij Restoran Carnivor zitten te eten, valt een half uur de stroom uit in de stad. We krijgen een paar kaarsjes en het restaurant draait gewoon door, in de keuken staan ze te bakken bij kaarslicht. Na het eten lopen we naar de Kathedraal, waar net een groepje jonge Leonezen het gedicht "Los Motivos del Lobo" (De Logica van de Wolf) gaat voordragen van Ruben Darien, een van de bekendste dichters uit de geschiedenis van dit land. Het is volgende week zijn honderdste sterfdag. Op het donkergeel verlichte plein voor de Catedral de la Asuncíon de María de León (Kathedraal van de Hemelvaart van Maria van Leon) zitten wel duizend Nicaraguanen op plastic stoeltjes ademloos te luisteren. Wij zijn de enigen die bewegen, alsof we door een 'tableau vivant' lopen.
We lopen terug naar Hotel Azul via een donkere straat die slechts wordt opgelicht door kleine wagens met 'servicios rapidos'. In het schaarse licht is een groep jongens aan het break dancen en voetballen, voor een verweerde schildering van een slang die tien meter omhoog kruipt langs een muur. Onderaan staat "CIA" geschreven. Nicaragua is nog herstellende van de giftige beten die het heeft gekregen.
- comments
richard kessels Hier in Hoofddorp is het inmiddels ook weer droog. Ik zal er een gedicht bij zoeken..