Profile
Blog
Photos
Videos
Vandaag had de geschiedenis moeten ingaan als de dag waarop wij een bezoek brachten aan de Pridnestrovische Moldavische Republiek, in Nederland bekend als de niet erkende dwergstaat Transnistrië. Helaas... door een misser van receptioniste Cristina van Hotel City Park is er geen chauffeur en ook geen gids geregeld. We zullen ons avontuur moeten uitstellen tot morgen.
Er zit dus weinig anders op dan de dag door te brengen in Chișinău. Onze eerste wandeling gaat naar het Alexander Poesjkin Huis en Museum in de Anton Pann straat, waar Ruslands meest bekende dichter verbleef tussen 1820 en 1823, nadat hij door Tsaar Alexander I naar de uithoek Moldavië was verbannen, vooral vanwege de zin "dood aan de vuigheid op de troon" in zijn Ode aan de Vrijheid, dat hij schreef in zijn eindexamenjaar. In het Museum hangen mooie prenten van de dichter zelf, van tijdgenoten en van de omgeving, zoals een stadsgezicht op de stad Constantinopel.
We wandelen terug naar het centrum voor een bezoek aan winkelcentrum Sun City, net als de zon zelf oud en warm. De winkels zijn vrijwel verlaten en het schaarse personeel zit achter een balie te telefoneren. We wandelen naar de Centrale Markt, een enorm terrein met grote hallen en kleine kraampjes. Hier kun je alles kopen wat je kunt bedenken, van augurk tot trouwjurk. Een grote hal met smalle gangetjes hangt vol met gewatteerde lange jassen met een bontkraag. We zien ook bakken vol levende vissen die naar adem happen. Een grote vis valt op de grond en wordt opgeraapt door een meneer, die het arme dier bij de kieuwen optilt om even aan de mond te ruiken.
Na een goede lunch bij The Beer House wandelen we naar het Muzeul National de Arta al Moldovei. We hoeven geen entree te betalen en het is er heel druk bevolkt met enthousiaste en fraai geklede Moldaviërs die werkelijk álles met hun mobieltje fotograferen. Vreemd... Later ontdekken we dat het museum gisteren is heropend, na een drastische renovatie. Het is prachtig geworden.
Via het Stefan cel Mare Park wandelen we terug naar het hotel, om even bij te komen, en dan weer de Poesjkin straat uit naar Propaganda, een sfeervol restaurant in een donkere straat die ruikt naar bruinkool. Het restaurant heeft twee grote kamers, een rode en een groene. In de groene kamer is een feestje; na een paar uur danst een oude dame met een klein jongetje op een vrolijke polka. Ondertussen zitten wij in de kamer ernaast aan de beste citroentaart ooit, met een Buket Moldavii en een Kvint XO, respectievelijk een nationale vermouth en een cognac. Naast ons zit een vrouw van de VN te praten met iemand die de verkiezingen waarneemt. We horen dat je als beleidsmedewerker op een ministerie zo'n tweehonderd euro verdient.
We lopen blij van de leuke avond terug naar ons huis aan de Alexandru Diordita. Het is stil op straat, zeker voor een zaterdagavond.
- comments