Profile
Blog
Photos
Videos
Week 7
Laatste week; Ja 't is treurig, ik vertrek, maar om nou de burgemeester erbij te halen...
M'n trip was zo gepland dat ik op tijd terug zou zijn voor Symphony in the City, een groots opgezet gratis concert in Perth. Met veertigduizend mensen op hetzelfde grasveld zitten picknicken terwijl je luistert naar een schitterend klassiek concert, is een hele ervaring. Geweldig om daar tussen te zitten. De inwoners van Perth zijn (terecht in mijn ogen) ongelofelijk trots op hun stad, vandaar ook zo'n massale opkomst. Ik vertelde Carine dat ik deze trots door het publiek voelde gieren, waarop zijn zonder al te veel terug te zeggen opeens wegliep. Twee minuten later zie ik haar staan praten met de burgemeester van Perth, Lisa Scaffidi, die vlak achter ons zat tijdens het concert. Op het moment dat ik hun zie praten, kijkt de burgemeester mijn kant op, stapt op me af en bedankt me. Eerst geen idee waar ze me voor bedankte, maar dat werd al snel duidelijk. Carine was op haar afgestapt om door te geven dat haar Nederlandse neefje de Perthiaanse trots opmerkte, dit vond ze prachtig. Lisa (want nu doe ik natuurlijk meteen alsof het mijn beste mattie is geworden) vroeg me waar ik vandaan kwam, wat ik hier deed, wat m'n plannen zijn en ga zo maar door. Uiteindelijk gaf ze me ook nog haar kaartje, zo mooi. Het ene moment zit je te chillen, het andere moment sta je met de burgemeester te praten. Natuurlijk zorgde dit voorval tussen Carine en mij voor de nodige hilariteit in de daaropvolgende dagen.
Eerder die week was ik uitgenodigd voor een Barbie bij Trisha en de boys (mijn second-cousins). Daar een ongelofelijk gezellige avond gehad. Na een ge-wel-di-ge Barbie (zulke burgers had ik nog nooit geproefd) zaten we met de jongens (mijn twee achterneven en een aantal vrienden) rondom de vuurkorf, gitaar erbij en zingen maar. Met een lokaal biertje in de hand Aussie songs zingen, echt geweldig. Hier werd mij de Bloke-song aangeleerd, die ik een aantal van jullie al heb laten horen.
Daar het mijn laatste week in Perth en omstreken zou zijn werden de daarop volgende dagen goed volgepland. Op maandag liepen we rond in de Fremantle Prison, weer wat geleerd. Australie is natuurlijk ooit bedoeld geweest als criminelendump voor Engeland. Later die middag zitten genieten van een van de lekkerste biertjes uit mijn drankverleden bij de Little Creatures brouwerij in Freo. Ik wou dat ik jullie even een six-packje kon opsturen (ja Rien en Zet, dit is voor jullie bestemd).
Dinsdag voor het laatst een dagje in Perth rondgelopen. Ik wilde nog een paar plekken zien en moest wat laatste kleine inkopen doen. Daar boekte ik ook meteen mijn ticket naar Rottnest Island (Rotto voor de locals). De volgende dag vertrok ik vroeg vanaf de jetty in Perth met een cruise naar Rotto. Een schitterende tocht over de Swan River, waar ik voor het eerst dolfijnen door het water zag springen. Op een dikke tien meter van de boot lieten ze hun kunstjes zien, zoveel leuker dan in de dierentuin.
Op Rotto de tour gefietst op alle hoogtepunten te zien. Onder andere een hoop tamme Quokka's, schattige reuzeratten/minikangaroos. Verder een uurtje gesnorkeld, wat geweldig was. Het was alleen zo stervenskoud, door de aanhoudende wind, dat lang in het water blijven bevroren ledenmaten met zich meebracht.
Na een wijnproeverij te hebben gedaan op de boot terug, pikte Carine me op bij de jetty om samen opnieuw naar Summerville, de openlucht bioscoop, te gaan. Voor de film (Bronson) begon eerst nog de universiteitsgronden verkend. Ik zou daar zeker kunnen studeren, heel gaaf. Maar wees niet bang mam, er is nog genoeg om voor naar huis te komen en daar m'n Uni-jaren door te brengen.
Donderdag heb ik overdag vooral voorbereidingen getroffen voor m'n vertrek uit Armadale. 's Avonds stond de volgende Barbie bij familie op de planning, dit maal bij Anita en consorten. Wederom een supermaal en het is zo leuk om deze (voor mij splinternieuwe) familie beter te leren kennen. Het zijn net zo goed mijn (achter-)neven en nichten, al lijken ze zo onbekend. Weer een ontzettend leuke avond gehad, die ik zeker niet snel zal vergeten.
Vrijdag was mijn laatste dag in Armadale. Overdag stond nog een keer een dagje vrijwilligerswerk op de planning en 's avonds een laatste picknick in Kings Park. Daar zaten we te eten op de plek waar Burt Bacharach eind februari zal optreden. Geestig dat Carine precies die spot koos, daar ik voor haar een ticket voor dat concert had gekocht als bedankje/afscheidscadeautje.
Die avond na onze bekende borrel, met de bekende wijn, op de bekende plek, in de bekende stoelen, voor het laatst in mijn bed in Armadale in slaap gevallen. Vanaf morgen ben ik weer on my own. Spannend, maar ik kan tegelijk niet wachten!
Morgen weer meer!
Love,
Wouter
- comments
roel waarom komen rein en ik niet in aanmerking voor een sixpack? je hebt flink wat uit te leggen, reizende arier!
mam Leuk te lezen. Toch sommige verhalen had je me al verteld door de telefoon. Maar het geeft zo een completer beeld. Ik kijk uit naar je vervolg. Kus mam
René de Jong H die Wouter Vanuit een besneeuwd kikkerlandje weer even genoten van je verhalen, en by the way een heel gelukkig nieuwjaar. Terwijl jij in ijskoud water snorkeld, moeten wij hier echt de jas aan om naar buiten te kunnen.Goede reis en ga zo door. Groetjes Ren de Jong.
Georgette spannend, je moet het gaan uitgeven, ik geniet liefs ps ik heb je toch wel een super 2010 gewenst hoop ik, anders bij deze. Het jaar kan voor jou niet meer stuk denk ik.