Profile
Blog
Photos
Videos
Week 4
Weekje Armadale; Compleet geintegreerd, alsof het altijd zo geweest is.
De aziatische bescheidenheid blijkt snel te vervliegen als ze naar een Westers land als Australie verhuizen. Ik weet dat deze zin nogal onverwacht te noemen is, maar zo hou ik jullie tenminste bij de les.
Tussen de foto's zaten al een tweetal foto's van de ongelofelijk overdreven reclamepraatjes van een Japans restaurant en mijn verbazing werd nog groter toen ik donderdag de 26e in een Coffeeshop (waar ze hier vreemd genoeg daadwerkelijk koffie serveren, zonder de geurige pretstokjes, aka djonko's) in Perth zat. Twee Aziatische chicks van een jaar of 15 kwamen naast me zitten en begonnen uitgebreid en voor iedereen in een straal van tien meter hoorbaar, te kakelen over hun sexuele escapades. Alsof ik Lizzie McGuire en haar figuurlijke tweelingzus hoorde praten. Nee, laat ik het beter omschrijven. Een kruising van Lizzie McGuire en Vicky Pollard (Little Brittain). Ongelofelijk, ik heb hardop zitten lachen (gelukkig spraken ze geen Nederlands dus werd mijn geluid niet als lachen geinterpreteerd). Al snel vlogen de Oh My God's en de I so can't believe that she did that's rond in deze daarvoor zo beschaafde coffeeshop. Stuff like that makes you wonder... Zou mij hetzelfde overkomen? Stel ik zou naar China verhuizen. Zou ik dan langzaam geel worden, 25 centimeter in lengte verliezen, zeer bescheiden worden, op een riksja gaan rijden en iedere conversatie gaan afsluiten met Sambal bij? I guess so...
Oke, genoeg geleuterd. Sommige mensen lezen deze blog zowaar om op de hoogte te blijven van mijn situatie en belevenissen, voor hen daarom de volgende paragraaf.
Zaterdag werden we 's ochtends werden we opgehaald door Matt, de gozer die ik twee weken daarvoor op een feestje had ontmoet. Op dat feestje nodigde hij me uit om mee te gaan surfen en tegen mijn verwachtingen in (daar Aussies bijzonder laks omgaan met afspraken) reden we twee weken na de uitnodiging daadwerkelijk naar Rockingham om te gaan surfen. Heel gaaf om in de zee te staan en omvergespoeld te worden door de golven. Het was een rustige dag qua golven vonden de locals, maar ik vond het al een hele verbetering ten opzichte van onze Noordzee. Surfen is toch nog best lastig, maar na een paar uur doorbijten lukte het me zowaar om op die plank te staan en me mee te laten spoelen met golven. Wat een geweldig gevoel is dat! Zonder twijfel ga ik dat opnieuw doen aan de ooskust, misschien neem ik wel wat lessen. De Blokes en Sheila's waar we die dag mee optrokken vroegen ons mee naar een Barbie die avond en daar de combinatie bier en vlees voor mij simpelweg niet af te slaan is, zaten we die avond vrolijk te Bbq-en. Maandag zag ik de eerste levende (en dus vrolijk hupsende) kangaroos en Joey's, weer een mijlpaal. Echt gave beesten en ze kunnen echt massive zijn. Ik zal snel wel wat foto's online zetten. Die avond was Summerville, de openlucht bioscoop op het terrein van de University of Western Australia, waar ik zo zou willen studeren, aan de beurt. Een twijfelachtige Franse film vulde onze avond, maar met name de sfeer en de omgeving liet een bijhoorlijke indruk achter. Het idee dat ik eind november tot elf uur 's avonds in een enkel shirt en een korte broek buiten kan zitten is geweldig. Daar wil ik de sneeuwbalgevechten wel voor overslaan.
Ik wist dat ik voordat ik de grote oversteek naar de oostkust zou maken, het zuiden van West-Australie wilde zien. Na wat te hebben gebeld met de busmaatschappij en de verschillende aansluitingen te hebben gecheckt, kwam ik erachter dat het het beste zou zijn als ik donderdagochtend zou vertrekken, tien dagen zou rondreizen door het zuiden en zo weer op tijd terug te zijn voor Symphony in the City in Perth. Dit besef kwam woensdagmiddag pas, dus ik heb halsoverkop m'n ticket geboekt, wat hostels gereserveerd en m'n tas ingepakt.
Grappig om te merken dat ik Armadale (Perth) al zo als thuis beschouw, dat het voelt alsof ik opnieuw op vakantie ga. Ik heb weer dezelfde kriebels, zij het in mindere mate, als ik had toen ik vanuit Nederland vertrok, Een vakantie in een vakantie, helemaal zo slecht nog niet.
Morgen zet ik de samenvatting van die reis Down South online, voor nu is het weer even mooi geweest. Hoop dat het daar nog steeds goed gaat, midden in de feestdagen!
Wouter
- comments
georgette ik ga eerst weer verder lezen want ik lopopt achter tot de volgende mail