Profile
Blog
Photos
Videos
Uw live, naja bijna live reporter vanaf Kuala Lumpur LCCT.
Petra en ik gingen vanaf Melaka naar Mersing met de bus. We wisten al aardig hoe het werkte dus naar het busstation ging dit keer soepel, wel dachten we onderweg nog wel even dat we de verkeerde kant op gingen met de bus, maar dat bleek een gratis loop te zijn, laatste sightseeing Melaka. Daarna ik geloof 4 en half uur in de bus naar Mersing (lig meestal te slapen in bussen zoals mijn medereizigers inmiddels allemaal ondervonden hebben…). Toen we aankwamen in Mersing kwam er direct een vrouwtje op ons af die ons wel kon helpen met accommodatie op Pulau Tioman, Petra en ik waren een beetje sceptisch aangezien we net een verhaal in LP hadden gelezen over buschauffeurs die je droppen bij touroffices en daar je accommodatie proberen te verkopen duurder dan wanneer je rechtstreeks gaat. Nou toch maar eens luisteren wat ze te zeggen heeft dan. Gelukkig hadden we wel wat vooronderzoek gedaan dus konden we de prijzen een beetje plaatsen. Twee nachtjes geboekt in Punuba Inn resort, dan zien we wel weer was het motto, bootticket aanwijzingen voor hotel in Mersing. Toen we daar aankwamen, het Golden City hotel heb ik ff blik geworpen in de kamer en voor 40 ringies (is 9 euro en een beetje) zag ie er in het eerst ogenblik goed uit. Had alleen even over het hoofd gezien dat er niks op de grond lag, beton en toen ik het beddengoed bekeek zag ik eerste oogopslag al 3 zwarte haren iewww en een dode bedbug. Mijn ervaringen met bedbugs zijn zo dat ik direct mijn binnenzak van de slaapzak heb gepakt en daar tot grote hilariteit bij Petra als mummy in heb gelegen hele nacht, maar geen nare beten. Mersing is verder niet veel alleen doorvoerroute voor Pulau Tioman. De volgende ochtend boot, heel druk we hadden gehoord dat er 2 jaar geleden een verongelukt was en we mochten niet buiten zitten (wij dachten easy escape route) maar verder geen enge situaties o.i.d. dus eindelijk naar onze Punuba Inn. We waren helemaal blij het zag er nog beter uit dan op het plaatje. Onze eigen beachhut met uitzicht op zee, klein maar fijn strandje beneden naaste het restaurant, helemaal goed. We hebben niet zo heel veel gedaan de 5, voor Petra en 6 voor mij, dagen. Veel gelezen, naar ABC (plaatsje vlakbij) gewandeld door de jungle was ongeveer een kwartier vond ik ook wel weer genoeg. We zijn ook nog een dag wezen snorkelen bij Coral island, Salang en Monkey bay. Helemaal leuk veel vissen, schildpadden en mega grote blacktip reef sharks gezien, deze waren enorm vergeleken bij de sharks die ik in Australie heb gezien wow!
Zaterdag moest ik helaas alweer afscheid nemen van Petra, ging veel te snel, heel depressief 's ochtens om 6.30 net ligt vond er niks aan. Laatste dag nog wat gelezen en ingepakt en de volgende ochtend ging ik om 7.30 met de boot. Kwam aan in Mersing en kon voor 13 uur busticket kopen naar Kuala Lumpur. Om 12 uur ging een bus vol weg vanaf het zelfde plekkie als waar ik stond te wachten, maar 13 uur geen bus kwart over ook niet…ondertussen waren er twee franse dames bij me komen zitten die naar Melaka gingen en ook nog hetzelfde hostel, konden ze mooi James de groeten doen. 13.30 nog steeds geen bus er kwamen vanuit het kantoortje wel steeds meer mensen kijken of hij al kwam. Toen kwam er een taxi voorgescheurd daar moesten we in. Ok nou gelukkig ben ik niet alleen maar blijkbaar was de bus al weg en zetten we de achtervolging in, spannend. We hebben hem ingehaald en ik in de bus naar Melaka ?! YES dis isse ur bus…ok. Toen ik weer wakker werd hoorde ik Kuala Lumpur roepen en moest ik blijkbaar overstappen. Onderweg nog een megastortbui en onweer waardoor we flinke vertraging hadden. Niet alleen in Nederland is het dan meteen gekkenwerk en zie je om de kilometer een kettingbotsingen. Toen we eindelijk in KL aangekomen waren wist ik welk bustation ik was maar geen idee, oost west noord zuid?? Dus ik vragen buschauffeur waar is Chinatown, ja daar ergens. Gelukkig hoorde David het gesprek, een student in KL en die heeft me op sleeptouw genomen want die meneer wees precies de verkeerde kant op….aan het eind nog een beetje verdwaald maar heb de lodge gevonden.
Vind Kuala Lumpur een leuke stad, genoeg dingen te zien voor zeker drie dagen. Dag een wat rondgesjouwt op in China town, leuke koopies(een echte malasian original Ray Ban) leuk sfeertje alleen de dvd/cd verkopers zijn nogal vasthoudend dus die lopen gerust 10 minuten met je op, gezellig en dan niet meelopen die tent in, helemaal perplex. Kwam in mijn zoektocht in Kl, dat is wel het nadeel van KL niet rechtoe rechtaan zoals veel steden dus goed kaart is voorwaarde en die had ik nou net niet helaas dus veel gezoek, terecht in stoffenmuseum ik wou eigenlijk naar ander museum maar die kon ik dus niet vinden ahum…
Volgende dag nieuwe poging voor Lake gardens hierin is het butterfly park, ik ben dol op vlindertjes en veel ook die zitten daar dus heb ik me mooi uit kunnen leven met mijn camera. Toen ik eruit kwam begon het echt te hozen dus alle teksi chaufeurs me lastigvallen of ik toch echt niet met de teksi wou, no ill wait. Dus eentje kwam bij me zitten om te kijken of ik echt niet over te halen was en na wat vragen wederzijds vertelde hij me dat zijn vrouw wist dat hij vond dat hij als taxichauffeur af en toe wat extra service moest verlenen….sja ik moest natuurlijk lachen want zo goddelijk was hij nou ook weer niet en ik had gezegd dat ik een vriend had, dus kon ik mooi aanvoeren dat het bij ons niet zo werkte, sjeemig heb ik dat!!
Na de bui nog orchid park en vele buien later was ik er wel weer klaar mee, koop alsjeblieft een paraplu als je naar Azië gaat. Ik heb mijzelf daarna in central markets verwend met een visspa waar Petra me over had verteld (stop je voeten in een bak met water en vissen en die eten je hele voeten schoon….) ik moest in het begin heel hard giegelen maar op een gegeven moment was ik wel over de kieteligheid heen, zeker doen en je voetjes zijn daarna heerlijk zacht! Die avond ben ik in Bukit Bintang geweest, het meest indrukwekkende daar vond ik toch wel de mall van 10 verdiepingen hoog waar een heus pretpark inzit, ik keek mijn ogen uit, inclusief achtbaan best een indrukwekkende ook wel.
Laatste dag Kl ben ik naar de Bata caves gegaan, ik had erover gehoord maar eigenlijk geen idee waar ik naatoe ging (kun je daar wandelen??) dus na mijn busrit waar ik maar hoopte dat ik goed uit zou komen (de man van het hotel zei je ziet het vanzelf (WAT?) nou een mega Boeddha dus. Praktisch iedereen stapte uit dus ik dacht hier is iets aan de hand. Indrukwekkend om te zien, keurig alle trapjes opgeklommen en wat rondgekeken.
Volgende dag ging ik alweer naar Surabaya, die ochtend nog wat rondgesjouwt in de stad en toen poging gedaan tot het eten van een pizza. Toen ik hem na 45 minuten nog niet had ben ik maar eens gaan informeren, welke had ik ook alweer besteld? Moeten jullie hem nog maken dan??! Yeah if you want….nou nee laat maar, in het foodcourt boven central markets kun je heerlijk, snel en goedkoop eten. Vooral als je alleen bent is dat erg praktisch niet altijd zin om lang in restaurants te zitten. Dus toch maar weer aan de mie of nasi……hmmmm.
Zit inmiddels al in Ubud Bali dus zo live was de reporter niet haha.
Vanaf Surabaya in volgend verhaal.
Liefs wendy
- comments