Hola amigos!

Hier dan weer eens een update.. Gisteren had ik al een heel verhaal getypt en toen.... was het weg! Tsja.. hoop dat ik vandaag wat meer geluk heb!

De eerste week is alweer voorbij! Het lijkt wel een maand! Als ik nu naar buiten kijk regent het enorm.. dat is de laatste week vrijwel elke middag. Gelukkig zeggen ze dat het eind oktober op zou moeten houden.. we hopen het! Ik zit nu in een internetcafe omdat de computers op de school nogal traag zijn.. en hier kon ik eindelijk skypen met mi familia! (aanvragen kunnen schriftelijk, via email of per sms ingediend worden.. )

We hebben het hier echt enorm naar ons zin! Ons spaans gaat steeds beter en we hebben al aardig wat beleefd.. Allereerst een overzichtje van een ´normale ´ dag.

Om 6 uur gaat de wekker. Dan gaan we even nog wat spaans leren omdat we meestal de vorige dag wat minder gedaan hebben.. tsja.. oude gewoontes?

7 uur wordt er op de deur geklopt door la madre of 1 van de niños dat het eten klaar is. We eten dan in het grote huis wat cornflakes met melk. Niet echt een typisch Guatemalteeks ontbijt denk ik.. maar wij vinden het helemaal prima!

Na het ontbijt gaan we rond 5 voor 8 naar school. Dat is 2 minuten lopen.. helemaal prima! Als we op weg gaan zitten er al allerlei mensen langs de kant van de weg groenten en fruit te verkopen en is het al druk met carros! Je moet altijd goed uitkijken waar je loopt want ze kijken hier niet echt uit... en daarnaast zijn er nogal wat straathonden wat de stoep ook niet zo schoon maakt.

Als we op school aankomen zijn er al een heleboel leraren en beginnen we met een kop thee of koffie. Daarna krijgt iedereen 1 op 1 les. Op maandag is er ook altijd een voorstelrondje. Iedereen wisselt namelijk iedere week van leraar en de nieuwe studenten weten dan ook meteen wie iedereen is. En ja.. dat gaat in het spaans.. oef!

Om 8 uur begint dan de les. Mijn lerares spreekt zeer beperkt engels wat het voor mij zeer vermoeiend maakt maar ik begrijp het spaans steeds beter zo. We leren allerlei werkwoorden, die niet allemaal regelmatig zijn helaas... een hoop uitzonderingen en de uitspraak is ook nog aardig lastig.. ´vivir´ is bijvoorbeeld ´leven´ maar je spreekt het uit als ´bibir´. Al dat soort dingen heb je wel nodig om het spaans te verstaan... we doen ons best! We komen zo ook steeds meer te weten over de gewoontes in Guatemala en over het ´normale´ leven hier. Ook gaan we soms samen met de leraren naar de markt om dingen te kopen, wegwijs te raken en om woorden te leren/te herhalen op de markt. Altijd een belevenis!

Om 13.00 is de les weer afgelopen waarna we naar huis gaan om te eten. We worden altijd hartelijk begroet met knuffels van de niños en hele verhalen van la mamá. Het eten is vrijwel altijd goed! Spaghetti, rijst, soep met groenten, goed vlees, niets te klagen! Blijkbaar hebben we geluk, want we horen ook weleens andere verhalen van de studenten..

In de middag gaan we naar de stad, leren we of spreken we af met andere mensen. Rond kwart voor 8 is ons avondeten wat meestal nog steeds ei met bonenprutje is.. morgen toch maar de moed verzamelen om te vertellen dat we het echt niet lekker vinden.. Verder bestaat de avond meestal uit weggaan, leren, koude douches, soms geen stroom en vrij vroeg ons bed weer in..

Ik vertelde dat we alweer aardig wat beleefd hebben.. komtie..

Een rondje door de stad met gids gemaakt waardoor we op de begraafplaats terecht kwamen die heel mooi is! Ontzettend veel kleuren, het is haast een vrolijke plek! prachtig uitzicht over de stad ook. 1 november is het ´feest van de overledenen´, een soort herdenking. Mijn lerares vertelde dat er dan heel veel mensen daar zijn, je overal kan eten en het dus een soort feest is.

Pingpongwedstrijdje gehad op de school in de avond, helaas beiden verloren maar weer wat meer mensen leren kennen wat natuurlijk altijd leuk is!

We dachten verder in heel goed spaans te vertellen aan onze familia dat we zondag mee naar de kerk wilden.. nu hadden we toch iets verkeerd gedaan.. Donderdagavond 7 uur werd er op de deur geklopt of we mee gingen.. Natuurlijk! Dus ook dat inmiddels beleefd. We verstonden er vrijwel geen woord van en met onze flinke jetlag was het een crime om wakker te blijven.. het is ons gelukt! Achja.. we verstonden in ieder geval het woord ´Dios´.. We zijn benieuwd wat voor ´fouten´ we nog meer maken zonder dat we het doorhebben...

Daarnaast ging Tim met nog wat anderen naar een feestje in de stad van de Quetzaltrekkers. Een organisatie die volledig draait op vrijwilligers. Ze organiseren hikes. Met het geld wat men daarvoor betaald worden verschillende projecten onderhouden. Tijdens dat feestje was er een spel ´beerpong´. Inderdaad.. pingpongballen in eeen glas met bier gooien.. hoog niveau daar! Wat in ieder geval gebeurde.. Tim won samen met nog een gast een gratis tocht naar de hoogste vulkaan van Guatemala! De ´Tajumulco´. Uiteraard ben ik niet te beroerd om dan mee te gaan!

Het avontuur.. half 5 in de ochtend gingen we naar het kantoor van de Quetzaltrekkers.. met 5 guides en 7 deelnemers gingen we op pad. Grote backpackers vol met slaapzakken, tenten, eten, zeer veel warme kleding op onze rug. Achter in een pick-up naar het busstation waar we een chickenbus namen. Al de backpackers op het dak en voila! Wij propten ons in de bus.. weet je dat er ook 3 mensen op een bankje kunnen in plaats van 2? Een tocht vol bochten, bijna botsingen (in onze ogen..) en heel veel moois onderweg. Ik blijf het zeggen. Een explosie van kleur. Ook al is er nog zoveel armoede, het blijft overal mooi... Bij het overstappen naar een andere bus nog pannekoeken gegeten bij een tentje. Rond 9 uur ´s ochtends kwamen we aan bij de vulkaan. Je merkt meteen dat de lucht ijler is dan normaal. Onderweg kom je soms wat mensen tegen, wat verdwaalde koeien en honden. En ook wat mensen die (hoorden we later) een ceremonie hielden boven op de berg. Iets christelijks blijkbaar. Onduidelijk wat precies. Als je de berg oploopt ga je dwars door de wolken. Soms zie je dus ook helemaal niets.. maar dan heb je weer prachtig uitzicht! Ik moest zelf om de zoveel meter stilstaan om weer even adem te halen... Het was 5 a 6 uur alleen maar klimmen.. Probleempje.. net voor de plaats waar we gingen overnachten kreeg ik last van hoogteziekte.. misselijk.. overgeven.. duizelig.. toch basecamp gehaald! Maar wat voelde ik me beroerd.. een ander meisje had er helaas ook last van. Op zo´n 4000 meter de tent opgezet waar we dus overnacht hebben. Wat was het koud.. de 7 lagen kleding waren echt nodig.. Om 4 uur in de ochtend werden we gewekt om helemaal naar de top te gaan. Zo´n 4220 hoog.. Ik was helaas wat te zwak op dat moment om omhoog te gaan maar Tim is het gelukt! Wat was het prachtig, niet te beschrijven hoe mooi! Als je goed kijkt op de foto´s zie je zelfs de schaduw van de vulkaan! Wolken die aan de bergen vastgeplakt lijken, een vulkaan die rookpluimen uitstoot.. in de verte iets van de oceaan en waarschijnlijk nog een stukje Mexico. Ook op 4000 meter kon je een groot gedeelte van de zonsopgang zien.. prachtig! Niet te vangen op foto´s. Rond 9 uur weer naar beneden. Gelukkig deden we daar niet zo lang over..

Hier laten we het maar weer even bij. De blog is al weer veel te lang denk ik.. Andere verhalen volgen denk ik weer over zo´n weekje. Plannen deze week om naar een weverij te gaan waar ze laten zien hoe ze de prachtige kleding in Guatemala maken en zaterdag heel luxe naar een waterpark!

Adios amigos!

P.s. Vrijwilligerswerk komt over een paar weken. Nu nog te intensief met alle indrukken en taallessen die we krijgen. We hebben er heel veel zin in en we hebben al verschillende interessante mogelijkheden gehoord.

P.s. 2 We hebben een telefoon! Nummer +50247428065