Ik stond vandaag op tijd op omdat ik met Max had afgesproken dat we een fiets zouden huren. Het was alweer warm buiten, en het was pas 9 uur. Hoe graag ik ook wat wilde bewegen, ik zag tegen de hitte op.
We betaalden $15 dollar voor 4 uur fietsen, nogal goedkoop al zeg ik het zelf. Geen wonder. Na de eerste 20 meter kwam ik erachter dat de remmen wel geolied mochten worden en het zadel niet op zijn plek bleef. We reden toch maar verder, door Airlie Beach en richting Shute Harbour. We wisten eigenlijk niet wat we aan het doen waren dus we wisten ook niet welke slopende heuvels ons te wachten stonden. Het was heerlijk om weer te fietsen, maar vooral om te bewegen en me weer fit te voelen. Ik was verbaasd hoe gemakkelijk het nog ging!
We sloegen linksaf wat er op leek dat het ons echt de bergen in zou sturen, maar helaas. We vroegen een local om raad en hij stuurde ons terug, nog 2,5 km fietsen richting Conway National Park. Hij vertelde dat er hier geen fietspaden zijn maar we het maar gewoon moesten proberen. Na de 2,5 km kwamen we aan bij de National Park en stond er natuurlijk weer een Ranger die ons tegenhield. Weg plan. Het leek er op alsof we alle moeite voor niks hebben gedaan! Nee hoor, op de weg terug vonden we een ander deel van het nationaal park wat er verlaten uitzag. Gauw betraden we met onze fietsen de looppaden en konden we eindelijk gas geven en echt mountainbiken. Na een paar loops gemaakt te hebben kwamen we uit bij een drogestaand riviertje waar we in zijn gelopen, om vraag me niet wat te zien. Al gauw merkten dat we niet ver zouden komen maar zagen we wel iets leuks om mee te spelen: een liaan. Dat is zo een sterke tak die Tarzan gebruikt om zichzelf door zijn oerwoud te slingeren, en het werkt echt! We hebben gelachen om hoe we allebei Tarzan probeerde na te doen en hoe dit steeds faalde.
Op de weg terug hebben we de berg beklommen waar we op de heenweg zo makkelijk vanaf zijn gereden. We zijn onderweg niet gestopt en als twee stoere kerels hebben we het in een keer gereden. En dan nu weer het leukste: bergaf! Dit is overduidelijk het leukste gedeelte van een klim totdat je gesuis hoort en uiteindelijk op de velg rijd na 20 meter bergaf. Ik heb tijdens mijn reis echt geen geluk met fietsen, maar ik blijf volhouden!
De rest van de middag hebben we geslapen bij de lagoon. Rachel en Jennifer waren net terug van hun boottocht en gingen mee, evenals Finn en Joe, kamergenoten in de hostel.
Dit was dan ook echt de laatste vond dat ik hun zou zien en daarom zouden we deze ook goed afsluiten. Rachel, Max en ik zijn naar 'Beaches' gegaan voor een hamburger, steak en salade en vervolgden onze avond hierna bij 'The Rum Bar'. Dit is een heel mooi en redelijk sjieke maar casual tent waar ze rum in allerlei soorten en maten serveren, en daarnaast ook een lekker keuken hebben. De chocoladetaart, ging er goed in en de 'Zombie', 'Long Island Ice Tea', 'Classic Daquiri' en de 'Jamaican Coffee' natuurlijk ook. We moesten even terug naar Max zijn camper en ontmoette hier 3 Engelse kerels uit Bristol die pas aangekomen waren in Airlie Beach. Wij zouden ze wel even op sleeptouw nemen, en zijn met ze naar de Ierse pub on de hoek geweest. Hier speelde een leuke koppel op hun gitaren en ze hadden er een goed feestje van gemaakt schijnbaar, want niemand kon meer recht op hun benen staan. Om deze reden liepen we naar het centrum, zo'n 50 meter verder. De 'Beaches', waar we onze avond begonnen, was ook de eindbestemming. Hier was karaoke aan de gang en we hebben flink meegezongen met zijn alle, met de rest van de aanwezige maar vooral heel erg dronken bedoeling. Om de afgelopen dagen goed af te sluiten besloten Max en ik nog één keer naar 'Magnums' te gaan waar we een Liqour 43 met melk namen, op de toekomst en een goede nacht!