De afgelopen dagen stonden in het teken van relaxen! Na onze nacht in Agnes Water hadden we om 10 uur een surfles gepland met Lazy Lizzard. We werden van ons ontbijttafel opgehaald door een enthousiaste kerel die er erg veel zin in had. Hierdoor werden we zelf misschien ook zelfs enthousiast, al waren we nog bij aan het komen!
In de bus ontmoette we de rest van het clubje die een duik gingen wagen. Aangekomen waren wij natuurlijk de enige drie die geen geld bij hadden, helaas zat een gratis lesje er niet in en moesten we achteraf maar betalen. We kregen een rashshirt aan, om vooral de buik te beschermen tegen wrijving op het surfbord, waar er anders een soort smetplekken kunnen ontstaan. Na een klein lesje op het strand was het tijd om het water op te gaan. 'Just go do it, don't think!' was het advies die we meekregen, dus dat was precies wat ik deed. Ik nam de eerste golf die ik tegenkwam en stond.. voor ongeveer 1 meter. Dit was beginners geluk, als je het al telt als een succesvolle staande positie. De golven hierna waren minder succesvol en toeschouwers hebben de tijd van hun leven gehad terwijl ze keken hoe ik tientallen keren een nosedive maakte. Uiteindelijk heb ik 7 à 8 keer zo lang gestaan, dat ik toch echt mag zeggen dat ik heb gesurft! Terug bij de hostel heb ik de meiden alleen gelaten en ben ik door Agnes Water gaan lopen. In 45 minuten tijd heb ik het bos, een uitkijkpunt, het strand en het centrum gezien. Een minuscuul klein dorpje waar naast de hostel en de pub niets te doen is. We zijn de rest van de avond in het hostel gebleven. We waren erg moe door het surfen en de slaap moesten we inhalen!
De volgende dag was het tijd om Agnes Water te verlaten. Ondertussen waren Max, Rachel, Jennifer, Vanessa en Theresa in Agnes Water aangekomen, een deel van de Fraser Island groep. We zijn naar Airlie beach gereden, een reis van 9 uur in een veel te warme, kleine auto. Laura reed bijna heel de weg, Loo (aka Louise) zat voorin vanwege misselijkheid maar had nog genoeg energie om DJ te spelen, terwijl Jennifer en ik achterin voor wat extra vocals zorgden. Dit 9 uur lang, het was nog best gezellig.
We kwamen om 18.00 uur aan en zochten onze 8-dorm kamer op. Hier stonden een paar tassen maar verder niets. We aten wat op de main street, nodigde Rachel, Jennifer, Max, Theresa en Vanessa uit om bij ons in de kamer te komen drinken terwijl we ons klaarmaakte voor een avondje uit. Tot onze verbazing zat onze kamer halfvol toen wij terugkwamen. De 4 anderen kamergenoten hadden ook vrienden uitgenodigd en dit was dus het startschot voor een illegaal feest op de kamer. Uiteindelijk zijn we mar naar de bar gegaan voordat we uit de hostel gekickt zouden worden! We dronken wat biertjes, kletsten wat en gingen vervolgens naar een club waar ik binnen 30 seconden al genoeg aandacht kreeg voor de hele avond. Op de wc kreeg een kerel zogenaamd mijn urine op zijn voet, terwijl ik de andere kant op stond te plassen. Hij had wat op en schold me de huid vol terwijl ik mijn lach probeerde in te houden, awkward!
We sloten de avond af bij de Mac en terug op de kamer was het feestje nog aan de gang, maar in mindere mate. Om 03.30 kon ik eindelijk in slaap vallen.
Helaas ging de wekker voor iedereen (!) in de kamer al om 06.00 uur. De groep vertrok naar hun boot en Laura en Loo reden weer verder naar Cairns. Ik heb afscheid genomen en ben er achter gekomen dat een band opbouwen met anderen heel snel kan gaan. De afgelopen 5 dagen heb ik met een chille groep opgetrokken en het afscheid nemen blijft moeilijk. Ik heb al veel afscheid moeten nemen maar ik bekijk het nu positief: ik heb geen afscheid moeten nemen maar mógen nemen van chille mensen. Verder moet ik blij zijn dat het een leuke tijd was en niet balen dat het over is!
Max en ik zijn de enige overgebleven Fraser Island vrienden en dat gaf ons een perfecte gelegenheid om het stadje Airlie Beach te verkennen. Het is wederom een klein stadje waar je binnen 4 minuten doorheen loopt. Het mooie aan Airlie Beach is dat aan de ene kant de bergen hoog boven alles uitsteken en dat aan de andere kant de licht blauwe zee tegen het strand beukt met op de horizon de whitsundays. Er is 1 hoofdstraat waar alle hostels, barretjes, winkels en supermarkten de deuren wagenwijd open hebben staan. Max en ik zijn richting de haven gelopen waar de grote schepen gestationeerd zijn. De zeilboten wachtten rustig op hun volgende tocht terwijl de partyboten hun volgende passagiers aan boord welkomden. Het was zo warm en het zweet gutste van mijn lichaam waardoor ik na de wandeling toch even moest bijkomen. Ik winkelde wat, en relaxte in mijn kamer. Het leek alsof ik een privé kamer geboekt had omdat er verder niemand zou slapen behalve ik.
'S avonds ben ik naar max zijn camper gaan kijken en zijn we hierna op het terras bij mijn hostel beland waar de live muziek voor de goede sfeer zorgde. We dronken een paar pitchers bier en kletsen de avond door totdat de 2,5 uur slaap zijn tol begon te eisen. Ik zag mijn bed, en sliep.