Na gister weer een heleboel mensen ontmoet te hebben was het vandaag tijd om deze mensen beter te leren kennen en de avontuur samen echt te beginnen. Om 7.30 werden we wakker en maakte ik mijn eerste ontbijt van de tour. Vervolgens kregen we onze bus te zien. Het is een 23 persoons minibus en we zijn met 20 man in totaal, ruimte genoeg dus. Het is niet zo dat we het een naam geven zoals in Amerika, of een morning song hebben. Het deed me denken aan een dagtour bus, omdat Vicky onze tourguide via een microfoon moest praten om het achterin de bus verstaanbaar te maken. We vertrokken richting Raglan en ik heb achterin de bus gezeten met Franko, de Italiaanse/Anerikaanse/Spaanse kerel van de USA. Ik leerde hem wat beter kennen door onderwerpen als muziek, politiek (!) en het weer. Heel spannend! Zonder tussenstops reden we in 2,5 uur naar Raglan, een alternatieve hippi/surfachtige dorp in het noorden van het noordereiland. Hier zijn we op een boot gestapt om een bootcruise te maken in de bay en haven van Raglan. We kregen een dikke vette hamburger met chips en koekjes terwijl we van de groene bergen en heuvels genoten. Tijdens het varen kwamen we een van de beste kiteboarders van Raglan tegen die voor ons een heleboel salto's en twists uit de kast haalde! Het leek zo makkelijk maar tegelijk ook ontzettend zwaar. De gidsen op de boot waren ontzettend chill en relax, ze wisten veel en bereidden ons voor op een 2 uur kayak tocht op de rivier die rondom Raglan ligt. Ik stapte in mijn kayak en daar ging ik, tegen de wind en stroming in terwijl het licht miezerde. De horizon was heel mooi met bergen die hoog de donkere wolken in staken. Jens en Markus waren de eerste die het water in doken nadat Alexandra en Steffie hun van de zijkant ramden. Het verbaasde me dat er niet meer 'man over boord' werd geroepen! We stopten na een uur op een zandbank en ik mocht van de gids de weg wijzen, het was nog maar 30 meter dus dat moest wel lukken! Ik stopte niet op een zandbank maar op een modderbank er net langs. Ik was even de voorste dus iedereen volgde. Toen we onze kayak uitstapten zakte we 40 cm weg in de zachte modder waarin we amper konden blijven staan. Iedereen zat onder de modder tot aan hun knieën en had zo hard gelachen dat we buikpijn kregen. Franky zei "I'm glad you f*cked that one up cause we had a laugh!". Precies.
Na nog een half uur paddelen kwamen we uit bij een eco farm, de enige in de wereld die gebruik maakt van de eb en vloed tijden om vissen te fokken. Ook is het een van de weinige aal-fok-boerderijen van de wereld! Ik heb een grote aal mogen aanraken en dat doe ik liever niet meer, dan kan ik net zogoed de binnenkant van mijn neus betasten want het voelde aan als snot. Onderweg naar onze welverdiende kop thee kregen we uitleg over allerlei dieren zoas ezels, schapen, vogels en alpaca's (kleine lama's). We kregen onze kop thee geserveerd in de boerderij met kleine pannenkoeken (piclates), jam, slagroom, honing, zelf gegroeide manderijnen en macadamia noten. Hier kletsen we nog even met de boer en boerin, hele aardige en intelligente mensen.
We reden hierna naar onze hostel wat meer op een mini villa lijkt met een bubbelbad en uitzicht op zee, een eigen kamer met Franky en een ensuite. Hier heb ik maar GELIJK gebruik gemaakt van de bubbelbad want ik heb ik 3 maanden tijd niet zo'n luxe gehad. Na een douche reden we terug naar de haven van Raglan waar we NZ's beroemde fish en chips kregen, heerlijk, maar toch niet hetzelfde als in Engeland hoor! Er moest veel meer vet in zitten! Het begin van de avond was aangebroken en terug bij de hostel leerden we 'spoons', een kaartspel die Vicky (tourguide) en Jimmy (trainee tourguide) met hun passagiers/travellers spelen. Dit ging maar door en door en om 23.30 was het tijd voor bed. Morgen gaan we surfen en ik ben vastberaden om meer golven te pakken dan in Australië, dus ik moet fit zijn! Tot nu toe gaat het prima in kiwiland, en met de groep ook! Trusten!