Vandaag vlieg ik naar Fiji. Hawaii begon wat lastig maar nu ik eenmaal gewend ben geraakt aan het feit dat ik alleen ben, was het toch een leuke en relax ervaring! Ik ben vroeg opgestaan omdat mijn shuttle me om 9.15 uur zou ophalen net buiten mijn hostel. Ik heb nog even de laatste spullen gecheckt en ben voor de laatste keer naar Starbucks gelopen, tenminste dat dacht ik. Ik bestelde een Frappucino Caramel en een muffin broodje met bacon, kaas en ei. Mijn laatste ontbijt in de USA moest toch echt een vettige zijn, dat hoort er voortaan bij.
Ik nam afscheid van Thomas, Elisabeth en Virginia en ging buiten wachten zodat ik zeker niet te laat zou zijn. Nog geen minuut later kwam er een dodgey busje voorrijden waar ik maar in ben gestapt. Deze taxi bracht mij en een ander heel Waikiki rond, behalve naar het vliegveld. Ik wist zeker dat dit niet mijn shuttle was. Uiteindelijk moesten ik en een ander uitstappen en zouden we worden opgehaald door een ander taxi. Ik was blij dat ik uiteindelijk aankwam bij het vliegveld. Hier heb ik toch nog even Starbucks bezocht.
Nadat ik de lange wachtrij was doorlopen kon ik naar beveiliging en de hele mik mak. Ik boardde het vliegtuig met een groep van 90 religieuze jongeren uit Hawaii en Samoa. Zij waren volgers van het Bahia geloof maar konden mij helaas niet uitleggen wat dit was. De andere reizigers waren dus in de minderheid.
Onze tussenstop, na 3 uur vliegen was in Christmas Island. Dit was het land waar de kerstman zijn vakantie viert en als we hem zouden spotten kregen we een gratis vlucht aangeboden vertelde de stewardess. Hier kwamen nog 26 mensen aan boord, 9 mensen konden niet mee omdat het vliegtuig vol zat en de computer had een fout gemaakt. De volgende vlucht van Christmas Island naar de rest van de wereld is volgende week. Dit was al nadat het bagage van een aantal mensen later zou arriveren in Nadi omdat het vliegtuig te zwaar was.
Tijdens de stop ontmoette ik Roel en Heide uit Amsterdam die samen met hun dochtertje van 3 een wereldreis aan het maken zijn van 10 maanden! We hebben gekletst over onze plannen en over Australië. Ik heb zowat de hele lonely planet boek van Australië doorgespit die ik van ze mocht lenen. Ook heb ik de films Epic en 42 baas gemaakt tijdens de vlucht.
Ik kwam aan in Nadi en had een transfer naar de hostel geregeld. Binnen de eerste 10 minuten was de chauffeur zijn levensverhaal aan het vertellen alsof ik er bij hoorde. De mensen zijn nog vriendelijker dan in Amerika en Hawaii. Onderweg heb ik een ijsje gepakt en eenmaal aangekomen voelde ik me thuis in de grote familiesfeer die de hostel en de mensen er neerzetten. Ik ben naar mijn eigen kamer geleid met een dubbel bed en een eigen badkamer. De kosten waren iets hoger dan verwacht maar het is het waard. Lekker 4 dagen relaxen. Ik dacht dat ik even op bed zou gaan liggen voordat ik de buurt wat zou verkennen en zou aansluiten in de tuin voor een Kava party. Nee hoor, ik ben in slaap gevallen tot de volgende ochtend! Na 3 uur slaap mocht dat ook wel. Het tijdsverschil is heel wazig trouwens. In Hawaii liep ik 12 uur achter op Nederland, 11 op Engeland. Nu loop ik ineens 10 uur voor op Nederland en 11 op Engeland. Dat is even schakelen zeg!

Good day!