Profile
Blog
Photos
Videos
We doen het rustig aan vandaag en staan pas om zeven uur op. Voor het ontbijt hebben we nog broodjes van gisteren. Het is al best warm wanneer we om acht uur vertrekken. De trail die we van plan zijn om te gaan lopen voert langs de kust. Het dorpje Drake waar de boot aankomt heeft diverse plekken waar je wat kan gaan eten of drinken, maar het is hier laagseizoen en er is veel gesloten. De winkel hier in het dorp is wel open. Je kan er werkelijk van alles kopen. Met wat fruit en drinken lopen we weer naar buiten.
Het begin van de trail loopt net langs het strand. Naast het strand wat al naar gelang eb of vloed van breedte verschilt ligt een groen strookje hoge mangobomen en kokospalmen. De huizen naast het pad liggen echt vlak bij de zee. Dat lijkt me best eng bij een storm. Weggeslagen stukken grond geven aan dat het hier best tekeer kan gaan. Verassend genoeg zijn het juist ook de riviertjes die er voor zorgen dat het strand er grillig uit ziet. Ze zien er nu kalm uit, maar dat kan zo veranderen wanneer het regent. Gelukkig kunnen we hier een hangbrug over die heen en weer danst als we er over lopen. Langs een strook wat er uitziet als een parkje komen we uiteindelijk bij een hotel, dat zijn lobby en eetzaal op een prachtig plek bij een rivier heeft. Terwijl we van koffie genieten kijken we ver weg het blauw in. De wolken en de zee gaan in elkaar over. Het gebouw is open en de wind uit zee verkoelt ons.
We gaan verder langs een plek waar boten kunnen tanken en duikers hun flessen kunnen vullen. Een tweede hangbrug zorgt dat we naar de overkant van deze bredere rivier kunnen, waar het pad omhoog gaat. Het paadje wat we nu volgen is afwisselend breed en smal. Het is ondertussen gaan regenen en de rode grond is kleiig en glad. Op de helling zijn rode scherven van bloempotten of dakpannen op het pad gestrooid en dat helpt wel. Verderop is een deel verhard met beton. Aan het pad liggen meerdere huizen die in de schaduw van de bomen liggen. Het groen is afwisselend, naast brede mango bomen en hoge palmen staan er nog verschillende ander bomen en struiken. Af en toe lopen we in de buurt van een boom met lange witte bloemen die heerlijk ruiken, een beetje als jasmijn. In de bomen groeien bromelia's, soms immens groot, die helaas niet bloeien. Een luid grommend en blaffend geluid komt boven uit een hoge boom. Het is een zwart aapje.
Afwisselend loopt het pad hoog en zien we het strand of de rotsen diep onder ons. Waarna we weer naar beneden lopen een baai in met een strand. Diverse plekken met slaapplaatsen komen we tegen, lodges, resorts of hoe ze zich ook maar noemen. Maar helaas kunnen we nergens lunchen. Uiteindelijk bestellen we bij de keuken van een soort tentenkamp wat drinken. Het is dorstig weer, twee glazen drinken gaan er rap in. Een mevrouw probeert wat Spaans op ons uit, wat we helaas niet verstaan. Het blijkt een deelnemer van een avonturenreis uit Texas. Ze heeft gesnorkeld met een Nederlandse die met een Texaan getrouwd is. Ja zegt ze, ik had jullie al van verre herkend als Nederlanders.
De terugweg gaat in het begin heel wat sneller, nu we niet elke keer de helling op lopen om te kijken of een restaurant open is. Bij een bordje wat naar het dorp verwijst gaan we het woud in. Waarna we via een graspad wat overgaat in de meest modderig geul die ooit heb gezien weer net een stukje verder op ons oorspronkelijke pad uitkomen. We hebben waarschijnlijk het bordje verkeerd geïnterpreteerd. Via de loopbrug en langs het hotel bereiken we weer de eerste loopbrug. Hier op het strand zien we weer de gieren met de zwarte kale koppen. Het is sowieso een plek waar je veel vogels kunt zien, Theo blijft aan het fotograferen. Ik heb er genoeg van en zoek een droog plekje om te kunnen zitten. De hele dag draag ik al natte kleren, is het niet van de regen dan is het wel van het zweten. Het wordt tijd om wat te eten en dan door naar onze kamer om daar wat aan te doen.
Hetty
- comments