Profile
Blog
Photos
Videos
Tijdens het tandenpoetsen tussen de graspolletjes en sage zie ik een vliegtuig en een helikopter in de opkomende zon boven de grand canyon vliegen. We hebben weer in een national forest geslapen, al was dat forest gedeelte tamelijk dun hier. Het is een andere omgeving dan de noordkant van de Grand Canyon, droger en kaler.
De weg naar Grand Canyon South Rim voert door een naaldbos met lage dennen en jeneverbessen. Bij het ingangshuisje zit nog niemand, dus we rijden gewoon door. Het eerste uitzichtpunt kijkt uit op hetzelfde gebied waar we op keken bij de North Rim. Ik vond het bos met zijn blauwe sparren, populieren en graslanden aan de overkant prachtig. Maar het uitzicht vind ik hier wel mooier, je zit lager en kan beter de overkant bekijken waar het plateau verder is teruggetrokken en ruige kale berghellingen heeft achtergelaten. De overkant, de North Rim is hoger en vangt de wolken waardoor het daar natter is. Het water kerft door kalk en zandsteen en vormt prachtige erosie geulen waar je van deze kant mooi op kijkt. De Colorado rivier kun je van deze kant af ook beter bekijken. De Colorado, valt me op, is rood van het slib dat het meevoert na de grote regenbuien van gisteren.
Er staat hier een prachtig mooie uitkijktoren, die net als het bezoekerscentrum nog gesloten is. Het is nog vroeg, al lopen er al veel bezoekers rond. De uitkijktoren is geïnspireerd op de Pueblo cultuur, op de ronde kiva's en torens van zandsteen. Er zijn grapjes in verwerkt zoals een steen die grofweg in een pijl is gehakt en die naar de deur wijst. En een natuurlijke steen die een vorm van een kop heeft is verwerkt op een hoekpunt. Hoe langer je kijkt hoe meer leuke details je opvalt.
Weer op weg, rijden we een geel pas-op-bord voorbij waarop een bergleeuw staat, maar daar geloven we niet meer in. Tot nu toe zijn dat soort bordjes nooit hun belofte nagekomen. Net als in Australië waar we ons verheugden op het zien van de casuaris, maar nee hoor, je moet naar een dierentuin om er een te zien.
Het begint aardig druk te worden, we waren verbaasd dat de drie grote parkeerterreinen al bijna helemaal vol waren. We laten Gosje achter op de blauwe parkeerplaats drie en gaan op zoek naar het bezoekerscentrum waar we, ach hoe zielig, een opgezette bergleeuw zien. Aangereden door een auto, net als een welp van een zwarte beer. In dit bezoekerscentrum zien we net als gisteren een boot die Powell heeft achtergelaten na zijn expeditie. Op een plattegrond zie je hoe ze zijn gevaren en op een groot scherm zie je hoe de rivier en de omgeving van de Colorado rivier eruit zien op dat punt.
Na een film in een zaal die niet zou mistaan in de bioscoop in Apeldoorn gaan we op zoek naar het uitzichtpunt hier, wat volgens onze gids erg mooi moet zijn. We lopen van punt naar punt om in de diepte te turen naar de Colorado rivier die daar verstoppertje speelt en rood in en uit het zicht slingert. Terwijl aan de overkant een dreigende wolkenlucht prachtig boven de platte South Rim aan de hangt. Er staan bordjes dat je de grondeekhoorns niet mag voeren, dat ze bijten en vlooien hebben die een gevaarlijke ziekte dragen. De squirrels zijn het hier niet mee eens en er is er één die stiekum in mijn zakken komt snuffelen als ik op een rotsblok van het natuurtheater even uitrust. Dat is van beide zijde even schrikken.
De volgende uitkijkpunten gaan we met de (gratis) bus bekijken, aangezien je niet verder mag met de auto. Er zijn meerdere routes waardoor we een keer moeten overstappen om op de gewenste plekken te komen. Elke tien minuten komt er een bus langs die vaak tot de nok toe vol zit. De buschauffeur vertelt ondertussen bij elke stop wat er voor bijzonders te zien is. En sommige chauffeurs maken er een heel theater van door grapjes te maken en verhalen te vertellen als een halte wat verder weg is. We hoppen op en af met de bus, lezen de nodige historische, geografische en natuurhistorische informatie borden. Zo gaat de tijd nogal vlug en aan het eind van de dag keren we terug naar Gos om onze laatste blikjes soldaat te maken. Het is tijd om richting Las Vegas te gaan, ons laatste station van deze lange vakantie.
Hetty
- comments