Profile
Blog
Photos
Videos
Het donker komt prompt, tegen zes uur. Het is winter. Maar de Thaise winter is warmer en zonniger dan onze zomer.
Een in oranje gewaad gehulde monnik zit op zijn vertrouwde plek aan de bar naar een klein televisietje te kijken. Hij gebaard vanaf zijn kruk naar de barjongen, ze spreken Thai met elkaar. Dan gaat de jongen, die afgezien van zijn kapsel heel veel van Boedda weg heeft, aan het werk.
Momo (zo heb ik de zwarte zwerfhond genoemd, een afkorting van mommy mohawk, afgeleid van de rechtopstaande haren op haar rug en natuurlijk het moederschap) ziet verheugd dat ik alleen aan mijn maaltijd zit. Alleen, want Mees en Jan-Joost slapen al. Jan-Joost had trouwens toch al zijn buik vol van vis. Niet voor lang, want zijn aan vegetarisch voedsel gewende darmflora wil zich zo snel mogelijk van het dierlijke ontdoen.
Momo blaft zacht. Ik knipoog naar haar en ze gaat liggen. Ik laat drie reepjes varken over voor haar, dan heeft ze toch weer wat brandstof en grondstoffen voor de moedermelk. Haar zes pups liggen hoogstwaarschijnlijk te slapen onder ons palenhuisje.
- de volgende dag-
Op het strand lopen mannetjes met fruit en doeken en vrouwtjes die hun diensten aanbieden, in de vorm van een Thaise massage of een manicure- of pedicurebehandeling. Ze dringen niet erg aan, als je ze met een glimlach een goede dag wenst en vriendelijk bedankt voor hun waar. Maar zo'n massage moet je toch eens gehad hebben is mij verteld. Dus wanneer een lief vrouwtje nogmaals ons hutje passeert stem ik toe om voor 250 Bath een Thaise massage te ondergaan. Angstig vraag ik nog of ze ook over me heen gaat lopen (ik laat niet over me heen lopen!) en of het pijn doet. Ze glimlacht en ik geef me over.
Het was fantastisch. Ze vroeg me vaak of het 'ok?' was en ik kon alleen maar knikken. Een fruitmannetje kwam voorbij, ze kocht (terwijl ze mij masseerde) wat fruit en sprak gedurende een minuut of tien met de man. De Thaise klanken gaven me het gevoel dat ik echt in Thailand was. Glimlachend zei ik in gedachten tegen mezelf: en dat is ook zo.
Na de massage kwam dan de zakelijke transactie. Ik had enkel een briefje van 500 bath, massagevrouwtje had no change. Ik had natuurlijk naar het restaurantje kunnen lopen voor wisselgeld, maar ik vroeg: you come back tomorrow? (mijn Engels past zich qua woordenschat en accent langzaam aan aan dat van de Thai) Ik gaf haar de 500 bath.
'Heb je haar nou 500 roebels gegeven?' vroeg Jan-Joost.
'500 bath, ja, maar ze komt morgen terug en dan krijg ik nog een massage' antwoorde ik gelukzalig.
'Dat is natuurlijk heel dom van je. Die zie je nooit meer terug'.
'Natuurlijk wel,' antwoordde ik beslist 'ik vertrouw haar. Bovendien kan ze het zichzelf niet permitteren om de massagevrouwtjes een slechte naam te geven'.
'En jij denkt dat je haar nog herkent?'
Zij herkende mij eerder dan ik haar. Ze vroeg of ik nu die massage wilde, maar we zouden net gaan eten, we barsten van de honger. Dus we spraken af dat het later op de dag zou gebeuren.
Eerder die dag zijn we op een 'hike' gegaan. We moesten maar eens wat meer van het eiland ontdekken. Vaak zag ik fuitmannetjes de rotsen opklimmen, zwaarbeladen met twee manden elk aan het uiteinde van een lange stok, dus er moest meer zijn daarachter. Jan-Joost en Mees vonden het goed (we gaan op avontuur!) en al gauw zag ik olifanten en apen in het bos. ('Er zijn hier helemaal geen olifanten en apen' aldus Jan-Joost. 'Nee, maar we kunnen toch doen alsof? Je moet je eigen avontuur maken!)
Gedurende tien minuten bevonden we ons klimmend over steile rotswanden en stappend door het bos. Om vervolgens het volgende resort te ontdekken. Een beetje teleurgesteld (maar ja, wat hadden we dan verwacht?) vervolgden we ons avontuur over het strand vol ligstoelen, eettentjes met westerse muziek en opblaasbeesten die je kon huren. Daarna leken we weer iets meer de wildernis in te gaan, als je de bungalows niet meerekende. We kwamen op een rotsheuvel en zagen dat als we verder gingen er weer een resort op ons wachtte. Laat maar dus. We bevonden ons midden tussen de rotzooi en dan bedoel ik afval. Plastic bekertjes, tasjes, etensresten, peuken. Een zwartgeblakerd stuk rots verraadde dat men hier af en toe wat afval probeerde te verbranden, om zich er van te ontdoen.
De terugweg (langs het eerdergenoemde resort) besloten we maar even op het strand te spelen. Mees klom in een hangmat. We wilden de zee in gaan, maar zagen buizen met afvalwater dezelfde zee in sijpelen. Kleine baby's speelden in een plas bruin water, waar ook van diezelfde blauwe buizen in uitmondden. Het zeewater was bruinig, waarschijnlijk van de jetski's en de speedboten die je daar kon huren. We zagen de hel van het paradijs.
De massagevrouw was nergens meer te bekennen. Maar ik had goede moed, want na het eten was ik even gaan liggen rusten. Ze was vast juist op dat moment langsgekomen en had niet durven roepen. Jan-Joost had er een hard hoofd in.
De ontdekking van de viezigheid en de onbekommerde toeristen grepen ons aan. Opeens kon ik de schoonheid van dit eiland alleen nog ontwaren als ik alles wat met toerisme te maken had zou wegdenken. Bovendien bleek alles hier toch veel duurder te zijn dan wat ons budget toeliet. En het echte Thailand, dat vind je ook niet in de eettentjes waar ze Westerse muziek draaien en hamburgers en pizza serveren.
's Nachts hoorden we de bassen van de discomuziek boven de golven uit, het was nu weekend en Jan-Joost en ik bekenden aan elkaar dat we het paradijs opeens niet zo paradijselijk meer vonden. Als we het echte Thailand wilden ontdekken, dan moesten we misschien maar eens verder gaan, richting het noorden, landinwaarts.
Nadat we dit besloten hadden zagen we toch ook wel weer al het moois van het eiland. We genieten nu wel weer en realiseren ons ook dat we met Mees niet te snel weer ergens anders heen moeten trekken. Bovendien is ons eigen strandje niet vies en niet bedolven onder de toeristen, dus ons paradijsje bestaat nog steeds. Maar misschien dat we over een week toch wel verder trekken. Waarheen? We zijn ons druk aan het oriënteren.
Vandaag, inmiddels maandag, liepen we naar het andere strand, omdat Mees daar een vriendinnetje heeft gemaakt, gisterenavond. Een meisje, Nathalie, woonachtig in Duitsland met Duitse pa en Thaise ma met de bijnaam Miauw. Miauw is aan die bijnaam gekomen, omdat ze is geboren in de maand waarin honden en katten paren; oktober. Haar broer heeft de bijnaam Kip, vraag me niet waarom. Het schijnt dat iedere Thai een bijnaam heeft.
We liepen langs allemaal massagevrouwtjes die de voorbijgangers vriendelijk verzochten om zich toch vooral door hen te laten masseren. Onder hen was de lieve vrouw die mijn 500 bath had gekregen, een aantal dagen geleden. Ze herkende me, haar gezicht lichtte op en ze verontschuldigde zich voor haar afwezigheid; ze had ergens anders gewerkt. Ik kreeg alsnog mijn massage.
Vanmiddag slenterde Mees een paadje af, ik slenterde mee. Daar zag hij allemaal 'Bob de Bouwers' (populaire kinderserie over een bouwvakker, red.) die een huis bouwden. Mees wilde natuurlijk meehelpen. De Bob de Bouwers, lieverd gezegd de Betty de Bouwers want het waren allemaal vrouwen, waren allemaal meteen verzot op Mees. Ze staakten allemaal hun werk om hem te bekijken, te bevoelen, op te tillen en joelend met hem te dansen. Mees vond het allemaal maar niks. Maar zo zie je maar weer, het echte Thailand bevindt zich recht onder onze neuzen; laat je kind gewoon de weg wijzen.
- comments
geertje wow merel, nu al mooie verhalen en foto's! lekker genieten. x
Janneke Wat een mooie foto's allemaal zeg! Het ziet er echt heerlijk uit! En bedankt voor de impressie van Thailand die je ons hebt gegeven. Ik ben benieuwd wat jullie allemaal nog gaan beleven. Liefs
sjem hai buuf'... ziet er lekker uit allemaal! gedraagt JJ zich een beetje??? x Sjem & Noes.
Corrie Jeetje,zover weg............maak plezier,geniet en wees voorzichtig! Kus voor jullie(voor Mees 2 kusjes!)
wendy Ben heel blij dat jullie goed aangekomen zijn en alles (weer) positief inzien! Er is zeker weten zoveel mooist te ontdekken en jullie hebben de tijd! Je schrijft zo mooi, echt een genot om te lezen ik hoop dat jullie daar net zo genieten als ik hier, lezend achter mijn schermpje. liefs en een kus x
marjanne Wat een heerlijke verhalen schrijf je! Om bij weg te dromen... zie het helemaal voor me. ik vind het net van die bedtijdverhaaltjes die worden voorgelezen vlak voor je gaat slapen, waarna je tevreden wegdoezelt. wat een aapvonturen: genoeg stof voor je volgende boekje ;)
agnes ooooh wat heerlijk, sweet memories, heb ook weer zo veel zin om weer te gaan als ik zo je verhalen lees, veel geniet plezier! kussies Agnes
maartje geweldig jullie verhalen! ik wil daar ook wel zijn. schatjes wat zien jullie er lekker uit! hihi janjoost in bikini is een must voor volgend jaar zomer rrrrrrrrrrauw
annemieke wat een waanzinnig idee dat jullie daar zitten.je schrijft ontzettend goed heerlijk om te lezen.geniet ervan!liefs miek
laura Nina zegt de hele tijd: gaan zo naar mieuwmees enne jajoos. kussss
Loes Hi liefjes, sawadee ka.... Ik ben toch heel benieuwd waar jullie vertoeven op ko samet. Tja, beetje jammer he, die keiharde westerse muziek. Vergeet vooral Amaro de yogaleraar en Rob uut grun van 'de koffie is klaar' (derde of vierde strandje vanaf white sand) de groeten te doen. Geniet vooral heel erg!!!! Dikke zoen
Gordon Heey! Wat een verhalen allemaal zeg! Poeh! Ben jaloers hoor! Heel veel plezier nog!
Koos en Gerda Hallo Jan Joost en Merel Reine vertelde me van jullie avontuur dus heb direct even gekeken. Geweldig daar en die mooie verhalen van Merel. We blijven jullie volgen. Groetjes en kusje voor Mees
Nina (Rietveld) Ik heb jullie gevonden!! haha;) Wat een raar gevoel lijkt me dat! Wel in paradijs maar dan met disco en afval..zo zonde! Geniet allemaal! Dikke kus uit heel regenachtig Groningen!