Profile
Blog
Photos
Videos
02-08-'16 - Paleis + Birdmarket
Bij het hotel zat een zwembad, maar elke keer als wij aankwamen was de zon al verdwenen. We hadden vandaag besloten om gelijk na het ontbijt lekker te zonnen bij het zwembad. Heerlijk om onze ( nog steeds) witte huiden een kleurtje te geven.
Na het zonnen besloten wij om eens wat verder te lopen en wat cultuur te gaan snuiven in de binnenstad. We liepen naar Kraton, het paleis van de Sultan van Yogyakarta. De Sultan woont hier dan ook nog steeds met zijn dienaren. Echter heeft de Sultan geen macht meer en is de Sultan tegenwoordig symbolisch. Hier kwamen wij een man, met een gemotoriseerde becak tegen en vroeg waar wij heen wilden: "Taman Sari (waterpaleis)? Bird market?". Vrouwelijke Jess had over de bird market gelezen en wou er wel graag naar toe.
Na het onderhandelen over de prijs reden wij in de becak richting de bird market. Op de weg er naar toe probeerde de man ons nog naar verschilende winkeltjes te lokken. Eenmaal aangekomen bij de bird market waren wij enthousiast. We zagen mooie vogels en vissen in kleine kooitjes/aquaria zitten. Toen wij verder de markt op liepen werd onze enthousiasme al snel minder. We zagen grote aantallen vogels, vleerhonden, hagedissen en een klein aapje snakkend naar adem in veel te kleine kooitjes. We hadden ons hierover heen gezet met het idee "Zo gaat dat in Azië en zo verdienen deze mensen hun eten aan het eind van de dag". Verder kwamen wij enorme varanen en leguanen tegen met daaronder hun voedsel: kleine muisjes. Er lag nog een grote enge wurgslang op de grond in het midden van de markt. Toen wij achterin de birdmarket kwamen wisten wij niet hoe snel wij weg moesten zijn. Bij vrouwelijke Jess sprongen de tranen in de ogen. Grote apen in kleine kooien, honden puppies en kittens in kooien die schreeuwden om vrij gelaten te worden of te worden meegenomen door een nieuw baasje.
Achteraf een slecht idee om de 'Bird market' te bezoeken....
03-08-'16 Borobudur
De tours die worden aangeboden zijn vaak duur en allemaal op de toeristen ingesteld. Terwijl je bij de meeste plekken gemakkelijk met openbaar vervoer kan komen. Soms moet je de weg vragen met je handen, voeten en je beste Bahasa Indonesia, maar je komt er wel. Zo besloten wij om een brommer te huren en zelf naar de tempel Borobudur te rijden.
De avond van te voren waren wij al opzoek gegaan naar een aantal zaakjes waar wij de brommers eventueel konden gaan huren. Wij hadden al één op het oog, maar bleek de volgende ochtend ineens dicht te zijn. We besloten om naar een andere toe te gaan. We konden een brommer huren, maar dan moesten wij vijf minuten wachten. Na het invullen van het papierwerk kwam al snel onze brommer aangereden. Een vrouw en haar kind stapten af en overhandigden de brommer. Ze konden geld verdienen dus moest de vrouw haar brommer maar een dagje afstaan... We reden met een halve tank en google maps richting Borobudur. Door de drukke straten van Yogyakarta naar het platteland. De regels voor brommer rijden in Azië? Geen. Voor je kijken wat de ander doet en daarop anticiperen. Best makkelijk, want niks is fout.. Al levert dit soms gevaarlijke situaties op.
Na 40 kilometer rijden kwamen wij veilig aan bij het tempel complex van Borobudur. Hier moesten wij weer via de toeristen ingang naar binnen. Drie keer meer betalen dan locals. Met een sarong, om onze blote witte benen te bedekken, liepen wij door de hitte richting de tempel. Op een heuvel stond de gigantisch boeddhistische tempel. De tempel is gebouwd tussen 750 - 850 na Chr. en staat naast de meest actieve vulkaan van Indonesië de 'Merapi' vulkaan. De tempel wordt tot de dag van vandaag nog gebruikt als gebedsoort. Monniken lopen elke dag iedere etage (9 totaal) zeven maal rond met de klok mee.
We liepen helemaal naar boven en zochten onze weg door de tempel naar beneden met verschillende fotoshoots.
De terug weg besloten wij om met de brommer een andere route te nemen. Een toeristische route langs de rivier door verschillende dorpjes en sawah's (rijstvelden). Vrouwelijke Jess mocht deze keer ervaren hoe het was om te rijden als een echte Indonesische. Na 20 minuten verschenen er donkere wolken en was er veel wind. Wij als echte toeristen in onze korte broeken en hemden kregen het dus erg koud. Gelukkig viel er geen regen en voordat we het wisten kwamen wij aan, met een houten kont, bij het hotel...
04-08-'16 - Met de trein richting Malang
Onze reis in Yogyakarta zat er op. Het was tijd om de trein te pakken richting Malang. Opnieuw een lange trein reis van acht uur.
- comments
Nanda Kasian. matha uang iedereen daar