Profile
Blog
Photos
Videos
Week #2 in Bali Campuhan Ridge Walk + Babi Guling
Joey heeft lekker kunnen uitslapen na de lange reis van Nederland naar Bali. We zouden vroeg in de ochtend het artistieke plaatsje Ubud bezoeken, maar het weer zat niet mee. We gingen vier uur later dan geplanned weg. Typisch Indonesië...
Jeffrey had ons opgepikt en we reden naar Ubud. We stopten bij een restaurant om te gaan lunchen. Het restaurant was drie verdiepingen hoog en zat naast een kleine waterval, rivier en bebossing. Verschillende wilde dieren werden hier gespot. Grote varanen, vlinders, vogels en een eekhoorn. Na het eten reden wij zo'n 100 meter naar de volgende bestemming, Campuhan Ridge. De Campuhan Ridge Walk is zo'n twee kilometer lang waar je uitzicht krijgt over heel veel groen, huizen in de bergen en dieren. Uiteindelijk kwamen wij uit in een dorp met boerderijen en mooie rijstvelden. Altijd leuk om tussen de bevolking te zijn en wat jaren terug in de tijd te stappen.
Na het uitstapje reden wij terug naar ons hotel in Kuta. Onderweg waren wij opzoek naar een restaurant om 'Babi Guling' te eten. Dit is een varkensvlees gerecht die erg populair is in bali. Na een dik uur gereden te hebben kwamen wij eentje tegen en stopten gelijk. Door onze trek zijn we zonder nadenken naar binnen gestapt. Het was een warung in een steeg, gebouwd van hout en reclame borden die met de stift waren geschreven. Opzich waren teamjess en Jeffrey veel gewend uit Jakarta en andere plekken. Joey keek zijn ogen uit en wou liever hier niet eten. Om het varkensvlees gerecht te eten in en restaurant met michelin sterren viel in duigen. Echte Indonesische Streetfood was een feit voor Joey!
Dag #1 - Nusa Penida Na een strand dagje en een overnachting in Sanur vertrokken wij, met een Dunkin'Donut ontbijt, in de ochtend richting het eiland Nusa Penida. De fastboat bracht ons in ongeveer 45 minuten naar het eiland. Hier aangekomen regelden wij brommers om door het eiland te kunnen rijden. Natuurlijk kregen wij één brommer met een lege tank en lege banden. Eerst banden op laten pompen toen opzoek naar de eerste beste tankstation. Nu konden wij eindelijk opzoek naar ons hotel. Hier aangekomen bleken het een vijf bungalowtjes te zijn achter een boerderij met kippen en hanen. Alleen de eigenaar (Made) was er niet vertelde een jongen die ons observeerde en aanstaarde. Het bleek achteraf dat Made een berichtje of facebook had gestuurd dat hij ons zou ophalen bij de haven.... De bungalows waren erg mooi en netjes. Made had ons aangeraden om verschillende attracties te bezoeken en vertelde was het beste was om per dag te doen. Onze spullen uitgepakt en we gingen naar onze eerste bestemming: Atuh Beach. De weg langs de oostkust van het eiland was het eerste gedeelte mooi en goed begaanbaar. Langs de zee en door het bergachtige gebied reden wij naar richting onze bestemming. Na ongeveer 20 minuten hield de goede weg ermee op. De wegen waren niet meer dan grind, stenen en rotsen. Vooral omlaag was het moeilijk om te rijden. We gingen bij een steile afdaling bijna onderuit. Net als Joey en een buitenlands gezin die met z'n vieren op één brommer zaten. Vrouwelijke Jess wou niet meer rijden en mannelijke Jess moest het overnemen. Uiteindelijk zagen wij een parkeerplek voor brommers. Vanaf hier moesten wij lopen. We liepen over een zandpad door de bosjes en kwamen uit bij een trap. De trap liep langs de zijkant van een kliff naar beneden. Na deze workout kwamen uit op een bijna privé strand. Stel je even voor: lichtblauw water, wit strand, palmbomen, een paar strandhuisjes tussen de enorme kliffen. Na een lunchbreak zijn we de andere kant van de kliff op geklommen en werden wij weer beloond met een prachtig uitzicht. Later in de middag zijn wij naar de Bukit Teletubbies gereden. Het uitzicht was mooi, maar niet heel erg bijzonder. Het had inderdaad wel wat weg van het landschap van de teletubbies... In de avond zijn wij uiteten geweest bij een restaurant. Onze tafel was buiten en had uitzicht op de zee. Er stond een volle maan die ons licht gaf bij het dinner.
Dag #2 - Nusa Penida We besloten om vandaag de westkust van het eiland te bezoeken. In de ochtend reden wij na het ontbijt naar Crystal Bay. Een makkelijk begaanbare weg die ons leidde naar een wit strand. De plek staat bekend voor het snorkelen en hier waren dan ook veel toeristen aanwezig. Hier hebben we even kunnen genieten van het strand, de zee en de zon. We zijn hierna door gereden naar Broken Beach en Angel Billaboong. De Broken Beach was als het ware een enorm gat omringt door kliffen. In dit gat lag een strand waar je niet kon komen. Het water van de zee kwam door een een gat in de kliffen die een natuurlijke brug vormde. Toen Joey naar de natuurlijke brug liep voor een foto's kwam hij terug en zei dat hij Manta's zag. Aan de andere kant zaten in de zee enorme manta's van ongeveer 3 meter breed in het water. Heel vet om dat met eigen ogen te zien. Nu er nog een keertje mee zwemmen. Naast de Broken Beach lag Angel Billaboong. Een natuurlijk zwembad van zeewater tussen de rotsen. Team Jess is naar beneden geklommen om hier een frisse duik te nemen. Joey koos voor de veilige weg en wou wel foto's van ons nemen. Het was een lastige opgave om er te komen. Scherpe rotsen die beklommen moesten worden en golven die tegen de rand van Angel Billboong sloegen. Je kon de golven tegen de rotsen voelen beuken. Op de terugweg zijn we gestopt bij een avondmarkt met verschillende soorten streetfood. We besloten om saté ayam te eten en Joey nam nog een extra kom met soto. De saté kon onze trek niet stillen en we besloten om bij het kraampje ernaast nog een bord nasi goreng te eten. Onder het genot van eten en het geluid van een zelfgemaakte kermisattractie sloten wij de tweede dag af.
Dag #3 - Nusa Penida
Helaas was de laatste dag aangebroken. We zouden later op de middag weer terug op de boot naar Sanur, Bali. We hadden alleen het midden en de onderkant van het eiland nog niet gezien. We besloten om eerst naar Banah Cliffs te rijden. Met weer een avontuurlijke tocht kwamen wij aan bij de Banah Cliffs. Een steile afgrond met een mooi uitzicht over de zee en verschillende eilandjes. Door een tip, van een man die ook bij onze bungalows was, zochten wij naar een trap die langs de kliffen naar beneden liep. Deze vonden wij en we waagden ons naar beneden. We besloten niet al te ver te gaan en we schoten met veel verzamelde moed een paar foto's.
Hierna reden wij een stukje terug om naar een natuurlijke zoetwaterpoel te rijden. We reden over een smal pad door de jungle. We zagen opnieuw wilden apen wegspringen en vlinders fladderden om onze oren. Uiteindelijk kwamen wij aan bij de parkeerplek voor motoren. We vervolgden ons pad te voet verder. Na een hike door de jungle langs verschillende tempels gingen wij bergafwaards naar beneden. We kwamen aan bij de poel, waar een aantal mannen zaten te vissen. Het water was lichtblauw en helder. De poel was 20 meter diep en alleen voor mannen. Alleen mannelijke Jess waagde zijn leven om in de verfrissende poel te duiken. We liepen verder naar beneden om de vrouwelijke poel te bekijken. Deze was een stuk kleiner dan die van de mannen, maar zeer helder en met uitzicht op de zee. Na hier genoten te hebben van het mooie uitzicht moesten wij de weg weer terug lopen door de jungle. En naar boven...Hijgend en zwetend kwamen wij aan bij de brommers.
We reden terug naar het hotel om onze spullen op te halen. De man waarvan wij de brommers hadden gehuurd zou bij de haven op ons wachten. Wij wachten, maar de man was nergens te bekennen. We lieten de brommers staan met de sleutels in het contact... Achteraf wel gevraagd of dit kon. Geen probleem...Komt wel goed..OK?!
We stapten als laatste op de boot. Lekker op het dak genieten van het uitzicht en het weer. Net als de vorige keer! Dit veranderde al gauw. De zee werd ruig en de boot sloeg op de golven, waardoor wij overspoeld werden met zee water. Gelukkig was mannelijke Jess niet zeeziek en kreeg hij extra zoutwater in z'n mond en ging de boot van links naar recht en van onder naar boven... Gelukkig was Sanur in zicht. Het was eb en zat de boot vast op een stenen in de zee. Mochten wij nog even wachten om aan wal te komen. De bemanning sprong uit de boot en wilden de boot in de juiste richtingen duwen. Een aantal anderen mannen hielden met bamboo stokken de boot ook in de juiste richting. Na een half uur besloot de bemanning dat de toeristen van de boot moesten en een stukje door het water moesten lopen. Het was gelukkig niet diep, maar de bodem van de zee zat vol met scherpe stenen en koraal die je voeten konden openhalen. Met gevloek, pijn en moeite toch aan wal gekomen.
Tijd om bij te komen van de geweldige trip naar Nusa Penida. Morgen komt Lesley, de broer van Joey, naar Bali. Gezellig. Hoe meer zielen hoe meer vreugde!
- comments
Nanda Prachtig