Profile
Blog
Photos
Videos
Annette is jarig vandaag. Maar meer dan een "lang zal ze leven" kon ik Annette vanmorgen niet bieden. Er was weliswaar weinig wind, maar het regende weer flink. Op dit soort momenten kijken we elkaar aan en vragen we ons af waaraan we deze zondvloed aan te danken hebben. De rivieren treden buiten hun oevers
Te armoedig voor een verjaardag aten we vanmorgen ons ontbijtje onder een afdak. Toch maar op de fiets gestapt.
Een zekere Frank uit Terneuzen was op de terugweg, blote benen, sandalen. Brrr. Ook hij repte over zijn wind mee, maar gelukkig voelde hij medeleven met mensen die worstelden met tegenwind op de heenweg, zoals wij.
In dit deel van Frankrijk zijn nauwelijks voorzieningen. Gelukkig bij een bakkertje nog een brood en feestelijke chaussons de pommes kunnen scoren. Maar toen we langs het enige restaurant op de route eens lekker wilden uitdruipen, opwarmen en lekker lunchen, blafte een norse "patron" ons toe dat zijn restaurant "complet" was. En dat op maandag op onze verdere route alles gesloten zou zijn. Wat een bullebak! Niet eens een kop koffie mochten we er drinken. Ik gooi er niet gauw verwensingen uit, maar dit keer wel dus. Kilometers fietsten we door de regen. Gelukkig was t parcours niet zwaar. Maar toen we nergens anders ons feestelijke taartje konden opeten, zijn we maar in de kou thee gaan zetten onder een afdak van een gesloten "Mairie". Uit de wind, dat wel.
Eenmaal weer verder leidde de route langs chique wijnvelden, het ene "grand cru" na t andere. Uiteindelijk belandden we in St. Emilion, een schilderachtig plaatsje voor de wijnliefhebber. Het klaarde een beetje op. Om toch een beetje in de buurt van ons streefaantal kilometers te komen, besloten we dit dure plaatsje te verlaten en naar Branne te fietsen. Dat was een goede keus, zeker als je je verjaardag in stijl wilt vieren.
Bij de bakker daar vroegen we of ze een Chambre d'hôte wisten. En toen liep opeens alles op rolletjes. Brigitte Blanc werd gebeld, de man bij de bakker ging er even met de auto heen omdat ze de telefoon niet opnam. Bij terugkomst konden we onze fiets inladen in zijn pickup-truck om ons erheen te brengen, hoog op de berg. En nu schrijf ik dit blog vanuit een chique studio, op een Franse laptop, met uitzicht op de ondergaande zon, het zwembad, de spiegelende rivier in de diepte en de middeleeuwse kerk beneden.
Ondertussen heeft Annette al diverse felicitaties per sms ontvangen en via deze weg bedankt ze iedereen voor de lieve woorden. Ze geniet nu van een goddelijke douche en ik duik zo het ligbad in.
Brigitte gaat een feestmaal met vis voor ons klaarmaken. Dus even doortypen!
****
Een echte Franse viergangenmaaltijd (salade, vis met rijst en amandelen, aardbeien met roo,, tisane-thee) heeft Brigitte voor ons gekookt. Vqn het geanimeerde gesprek toeteren mn oren. Tjee, wat kan Annette rebelen in het Frans. Tijd om de luiken te sluiten en de stinkende sokken en inmiddels gedroogde tent in te pakken voor morgen. Eind goed, al goed.
- comments
Henriette Dit is wel heel triest, nat nat en nog eens nat. En dat ook nog op je verjaardag Annette. Jullie kunnen vast geen regen meer zien. Laat die zon maar komen! Het zal toch echt wel een keer gebeuren, jullie verdienen het!
Martin Eind goed al goed lijkt me wel passen bij deze dag. De foto zag er wel gezellig uit. Toch nog een jarig gevoel denk ik. We blijven duimen voor beter weer bij jullie!