Profile
Blog
Photos
Videos
Hallo allemaal!
Na een weekje tijd dan eindelijk een blog van onze hand! We hebben een fantastische vlucht gehad naar Bangkok, mede mogelijk gemaakt door KLM (en Sanne's vader). We werden tot in de puntjes verzorgd en hebben genoten van de worteltaart, chocolademouse, chips en wijn. We kijken al uit naar onze terugreis... ;)
Nadat we met een binnenlandse vlucht direct zijn overgevlogen naar Chiang Mai, ontmoeten we daar al een Nederlands meisje op het vliegveld, Eline. We besloten een taxi te nemen naar ons hostel, wat zowel een guesthouse heeft als een beautysalon (elders in de stad). En ja hoor, daar was onze eerste blunder al: driemaal vragen of hij ons echt heeft afgezet bij het guesthouse en hij bleef maar knikken. Niet natuurlijk, de masseurs stonden al voor ons klaar. Gelukkig werden we hartelijk ontvangen en later door de eigenaresse naar ons hostel gebracht.
Eerst maar uitslapen tot de max! Veertien uur later deden we een dappere poging ons bed uit te komen en gelukkig ging dit redelijk. We besloten wat door Chiang Mai te gaan wandelen en als een ware toerist de stad te verkennen. Wat een cultuurshock! Het verkeer, de hitte en het aanzien van de straten met overal elektriciteitskabels, honden en vooral levensgevaarlijke scooters. We horen nog steeds de toeters in onze oren! We zijn langs de oude stadsmuur gelopen en hebben de mooie tempels van Chiang Mai bezocht. In de Wat Chedi Luang was een grote groep monniken aan het bidden en zingen, wat een magisch effect had op ons. We waren nog steeds wat uitgeput en hadden last van de hitte, en dit was het moment waarop we beide weer wisten waar we deze reis voor deden.
We besloten een hapje te gaan eten in de tent die de meeste locals bleek aan te trekken en daar kwamen we bij toeval Eline weer tegen! Zij was samen met haar roomie Milly (GB) op pad en we besloten die avond met de rest van hun roomies door te brengen. Het was erg gezellig en wij bleken het beide ook erg goed te kunnen vinden met Milly. We maakten al snel plannen om misschien met zijn allen naar Pai te gaan.
Nadat we terugkwamen in het hostel heeft waarschijnlijk Sanne haar gegil al het getoeter op de weg overstemd. Er bleek een gekko in de kamer te zitten, waarna Elma als ware held op pad werd gestuurd het beest te vermoorden/verwijderen (het maakte Sanne niet uit). Na heel wat geschuif van bedden en gegil van Sanne, heeft de gekko uiteindelijk de nacht doorgebracht onder Elma's bed, in een glas. Jippie.
De volgende dag vertrokken we met een minivan naar Woody's elephant farm (dankjewel Brend!). Dit was al lange tijd Sanne haar grote droom: op een olifant zitten en door de jungle ploeteren. Het was een fantastische dag waarvan we ontzettend veel hebben genoten. We kregen training om zelf de olifanten te besturen (wij kunnen nu dus vloeiend Thai, dat snappen jullie wel). Na veel geoefen hebben we uiteindelijk een aantal uren door de jungle gewandeld, met de olifanten gezwommen en ontzettend veel lol gemaakt. Het was een ontzettend leuke groep, waarbij we het vooral met Stacy goed konden vinden (AUS). Het was een heerlijke dag: wij samen op Fa, Stacy op Naughty boy. Dit kleine feitje leidde ertoe dat Sanne heel enthousiast riep: Stacy, you can ride on Naughty Boy! Dus.
We besloten na deze geweldige, maar intensieve en vermoeiende dag dat wij een massage hadden verdiend. We gingen naar de vriendelijke dames van de beautysalon, waar we eerder bepakt en al waren gedropt (autsj, we schamen ons nog steeds). Een uur lang heerlijk onder handen genomen door de krachtige massage van echte Thaise dames. Autsj!
Kleine tip voor toekomstige reizigers: vergeet niet je schoenen uit te doen als je een ruimte of tempel betreedt. Wij zijn het al aardig wat keren vergeten en ook meerdere malen uitgelachen. Een tweede tip: gewoon blijven lachen, daar wordt elke Thai vrolijk van!
De dag erop gingen we met Milly richting Pai in een minivan. We waren aardig bang gemaakt voor de reis die 3.5 uur zou duren en nogal heftig zou zijn, de bergen en jungle in. Eline besloot daarom niet mee te gaan, aangezien zij erg reisziek is.
We waren nog geen halfuur op pad, of we hadden al een fikse aanrijding met een veel te dure auto. Wat te doen? Uitstappen, de schade bekijken, valt best mee, en weer doorscheuren. Wat Sanne deed? De hendel voor zich vastgrijpen, die ter plekke besloot het te begeven. Nee, dat geeft hoop... En Elma? Die was verdiept in haar boekje.
De reis was inderdaad erg heavy en zeker niet verantwoord. De Thaise mensen rijden voortdurend op elkaars weghelft, vanwege alle gaten in de wegen. Wat te doen bij een bocht (elke 5 seconden): TOET TOET. En hopen dat de tegenligger snapt dat je op zijn weghelft door de bocht komt. Wat wij (lees: toeristen) deden? Iedereen kotsen tot de max, Sanne en Milly ietwat oncomfortabel en Elma ongestoord nog boekje lezen. En de chauffeur? Genieten, lachen, en bellen...
Uiteindelijk levend in Pai aangekomen en flabbergasted door de prachtige omgeving (jungle en bergen) en het super sfeervolle stadje. Totaal anders dan Chiang Mai, we voelden ons hier gelijk thuis! Ondanks de verstikkende hitte (35 graden in het regenseizoen, sweaty). We gingen na vele adviezen richting Spicypai, waar we een prachtige bungalow toegewezen kregen. We zijn nog even door het stadje gelopen maar besloten al snel onze verkoeling te zoeken in het zwembadje van een resort vlakbij. Daar ontmoetten we Mr. Crab. Aangenaam: deze lag dood te zijn op de bodem van het zwembad.
De avond hebben we heerlijk relaxed doorgebracht in de lounges van verschillende cafetjes. Vooral de hangmatten vielen erg in smaak! En de cocktails en smoothies natuurlijk... Milly kwam een groep Engelsen tegen die ze eerder had ontmoet, waarna we de avond met ons allen hebben voortgezet. Het was erg gezellig en de spelletjes Jenga hebben ons de hele avond bezig gehouden. Omdat we de volgende dag scooter wilden rijden, besloten we de avond voort te zetten met een colaatje. Dit werd ons niet in dank afgenomen, waarna alle Duchtpeople nu bekend staan als p**** s. Sorry mensen.
De volgende ochtend namen we een ontbijtje bij Witching Well, wat vanaf toen ons vaste stekkie werd iedere ochtend in Pai. Superlekker ontbijtje, en erg aardige bediening. Omdat het regenseizoen ineens zich bleek te tonen, moesten wij daar natuurlijk wel blijven zitten om drie cakes naar binnen te werken. En wij maar denken dat we hier zouden afvallen. Niet dus.
Later toch maar een scooter gehuurd, ondanks ouders die ons dit vooraf hadden verboden. Als je echter van Pai en de omgeving iets wilt zien, is de enige mogelijkheid een scooter huren. Hoe je dat doet?
1. Zeg dat je een scooter wilt huren en geen ervaring hebt
2. Krijg 5 minuten training van een stelletje Thaise locals zonder Engelse kennis
3. Lever je paspoort in
4. Betaal 100 baht (2.50 euro) voor 24 uur lang scooteren
5. Sluit een verzekering af van 80 baht (2 euro)
6. Ga scooteren, met Milly achterop! En geniet!
7. Kom er later achter dat je lichten het niet doen en je geen nummerplaat hebt. Och och Elma, dat kan toch niet!
Van het scooteren hebben we alledrie echt genoten. Het was prachtig om de omgeving van Pai zo te kunnen bekijken en de wind was heerlijk verfrissend (ga vooral niet stilstaan, de hitte zal je nekken). We besloten het gebied ten zuiden van Pai te verkennen en hebben daarmee uiteindelijk zo'n 40 km afgelegd. Eerst bezochten we de Pam Bok waterval, die totaal niet toeristisch bleek te zijn. Hierdoor konden we heerlijk met zijn drietjes zwemmen en genieten van de prachtige natuur eromheen. Verder zagen we nog de Pai Canyon, die een fantastisch uitzicht bood op de omgeving rondom Pai (degenen die ook echt over de canyon gaan lopen hebben lef, het is levensgevaarlijk). Ook zagen we nog een echte Thaise hotspring, oftewel door natuur opgewarmd water waar je tegen betaling in kan zwemmen. Je zou echter levend verbranden als je dat zou doen, dat water is zo ontzettend heet!
'S avonds besloten we een avondje voor onszelf te nemen en gingen we redeljik vroeg slapen.
De volgende dag stonden we vroeg op om nog even te kunnen scooteren ten noorden van Pai, voordat we ze weer terug moesten brengen. We besloten naar de Mor Paeng te rijden, waar ontzettend veel toeristen aan het zwemmen waren. De waterval bestaat uit enorme rotsen, die vele (dappere of gekke) toeristen gebruiken als glijbaan. Wij hebben dit aan anderen over gelaten, maar heerlijk even bij het water gezeten.
Het scooteren ging twee dagenlang goed (ondanks dat vele toeristen hier in het verband of op krukken rondlopen), totdat Sanne de scooter op het laatst wou parkeren. Ze vergat dat hij nog op contact stond en draaide bij het wegzetten per ongeluk aan het gas. Dus: de scooter reed weg, met Sanne eraan. Maar goed van de cola de dag ervoor, want haar reactievermogen bleek nog goed. Hierdoor werd haar een ongewenste verfrissing in het vieze rivierwater bespaard, gezellig met haar scooter.
'S middags nog even geshopt en 's avonds over de markt van Pai gelopen, die tot laat in de avond aan de gang is. We besloten Pad Thai te eten, een officieel gerechtje in Thailand, en dus moesten we dit natuurlijk met stokjes proberen te eten. We bleken echter ware talenten en hebben onze hele maaltijd met de stokjes naar binnen kunnen werken. Daarna nog even met een biertje gechilled, onder het genot van heerlijk vrouwengeklets. Lovely!
Vandaag is het de dag dat we door zullen reizen richting Chiang Kong, om daarna morgen op de slow boat te stappen richting Laos. Deze tweedaagse boottrip vaart over de Mehkong naar Luang Prabang en schijnt prachtig te zijn. Straks dus weer klaarmaken voor zo'n heerlijk ritje in de minivan, hopelijk zonder kleerscheuren! Milly gaat helaas niet met ons mee en daarm hebben we zojuist afscheid van haar genomen. Hopelijk zien we haar weer in Laos!
Een lange blog, maar hopelijk kunnen jullie (bijna) net zo van onze verhalen genieten als wijzelf. Nog maar 7 weekjes jongens, niet huilen.
Liefs en knuffels,
Sanne en Elma
- comments
Jelske Fantastisch!!
Anneke Prachtig, fammen. Bliid mei dit ferslag.
I & J MMMMMMmmm wy genietsje mei en sjoche it allegearre barren....