HéHé daar ben ik dan eindelijk!! Na een paar keer geprobeerd te hebben is het mij eindelijk gelukt. Er is een hele hoop gebeurd de afgelopen dagen. Zoveel dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Ik zal proberen al mijn gebeurtenissen in het kort beschrijven. Het avontuur begon gelijk al op Schiphol. We moesten namelijk 5 uur wachten voordat ik pas kon instappen. Gelukkig gingen deze uren vrij snel vanwege de gezellige meiden waarmee ik aan het reizen ben. Na de lange vlucht kwamen wij eindelijk aan op Jakarta. Bij aankomst waren we moe en wilden we zo snel mogelijk de taxi pakken naar het hotel. Helaas gebeurde dit niet, want mijn koffer kwam NIET aan. Wij hadden zeker een uur staan wachten en er kwam maar niks. Ik vond het op dat moment even lastig na een reis van zeker wel 24 uur. Na het melden van de koffer zijn we snel naar het hotel gegaan. De volgende dag hadden wij besloten om nog een dag in Jakarta te blijven i.v.m. mijn koffer. Zo konden we rustig onze treinkaarten regelen. De volgende dag moesten wij namelijk heel vroeg op om naar het treinstation te gaan. Dit was een geweldige reis van 8 uur om te maken. Onderweg hebben wij dingen gezien die je normaal gesproken alleen maar op tv zou zien. Het was echt bizar!!!
Eenmaal aangekomen in Yogyakarta zijn we gelijk naar het appartement gegaan en hebben we even onze spullen daar neergelegd. Ik had niet zoveel bij mij, omdat wij de vorige dag in Jakarta te horen kregen dat mijn koffer nog in Nederland stond. Aan de ene kant heb ik heel licht gereisd, maar aan de andere kant had ik niet echt fijn mijn eigen spulletjes. Na het appartement hebben we boodschappen gedaan en een beetje de stad bekeken. Wij waren al gelijk van mening dat Jakarta zelf geen fijne stad was of dat wij niet echt in de leukste buurt zaten van de stad. In Yogyakarta voel je gelijk fijn en de mensen zijn ook wat vriendelijker.
De eerste paar dagen hebben we van de stad gezien. Elke dag zagen we weer wat nieuws en we waren ook zo moe na een hele dag dingen zien. Ik vind het nu ook lastig om zo even van een week een reisverslag te typen. Nu het gelukt is probeer ik zoveel mogelijk bij te houden.
Deze week zijn we begonnen met onze stage op de Tumbuh school. Het was erg spannend wat wij nou zouden gaan doen. Nu na twee dagen observeren weten wij een beetje wat wij willen gaan doen in de klas. Het viel gelukkig ook erg mee met mijn Engels. Ik was erg bang dat ik geen Engels kon praten, maar het valt reuze mee. In deze twee dagen heb ik meer Engels gepraat dan de afgelopen jaren in Nederland. Het was erg leuk om te zien hoe het onderwijs hier er aan toe gaat. Je ziet toch wel veel overeenkomsten met het onderwijs in Nederland. Het grootste verschil is eigenlijk de omgeving waarin de kinderen les krijgen. De klaslokalen zijn erg klein en kaal. Ze hebben ook bijna geen materialen waarmee zij kunnen werken. Ook valt het licht soms uit en kunnen de kinderen niet verder werken. Ze mogen dan buiten werken, maar daar zie je dat zij dan meer kletsen dan werken.
Het wennen hier gaat al aardig. De warmte is het lastigst en ook wel een beetje de tijd. Ik vind het lastig om 's morgens op te staan hihi. Het is nu al 21:00 en het is nog steeds 29 graden. Het is ook dat ik nu aan het typen ben en het zweet staat op mijn voorhoofdje hihi. Ook de straten hier zijn heel anders dan in Nederland. Met een stevige regen bui sta je gewoon met je enkels in het water. Ze hebben namelijk geen echte goten.

Ik ben benieuwd wat deze week mij nog te wachten staat!!
xx