Na het drukke Kuala Lumpur achtergelaten te hebben en vier uur in de bus gezeten te hebben was het koele en rustige Tanah Rata ten midden van de Cameron Highlands een verademing.

Het hostel was wat rommelig en niet altijd even schoon, maar de sfeer was heel gemoedelijk en voor 3 euro per nacht kan ik ook niet echt klagen. Hoewel... De eerste nacht op de grond in de hal viel wat tegen. Dat was bij gebrek aan ruimte een hele goedkope optie. Toen ik daar lag bedacht ik pas dat ik ook voor een paar euro meer op een aparte kamer had kunnen liggen. Maar goed, de opeenvolgende nachten heb ik weer goed uit kunnen rusten.

De eerste dag na aankomst hebben Jackie en ik een brommer gehuurd en zijn we een dag op pad geweest. In het begin was het weer even wennen, maar al snel kreeg ik er goed plezier in. Gewoon net als de andere verkeersdeelnemers niet eens de mogelijkheid overwegen dat er iets mis kan gaan en rijden maar.

De theeplantages op de heuvels zorgen voor hele mooie plaatjes. Verder was er een honey bee farm, strawberry farm en butterfly farm. De dag daarop hebben we een korte wandeltocht gemaakt. Het pad naar de langere toch hebben we niet kunnen vinden en eerlijk gezegd vonden we het wel best zo.

Daarna ben ik doorgegaan naar Georgetown en Jackie ging naar de Perhentians. Daar ga ik ook nog naar toe, maar ik had weinig zin om te moeten backtracken. De reistijden probeer ik te minimaliseren. Zeker gezien de manier waarop de buschauffeurs hier rijden. Met een lange en piepende remweg, één hand aan de mobiel, inhalend waar het niet mag en waar je geen aankomend verkeer kunt zien; Dat is touren zijn Maleisisch.

Heelhuids en wel aangekomen in Georgetown. De grootste stad in Maleisië na Kuala Lumpur, maar het doet allemaal veel relaxter aan. Gisteren heb ik schuilend voor de meest hevige regenbui die ik heb meegemaakt maar een biertje besteld en ben met wat andere reizigers in gesprek geraakt. Hier kan ik wel een aantal dagen doorbrengen.