Profile
Blog
Photos
Videos
Joo people. Het is weer eens tijd voor een verhaaltje, aangezien m'n blog niet meer 'under construction' is. Inmiddels ben ik in mijn nieuwe 'huis' beland, namelijk een guesthouse. Twee mensen van hun huis een overnachtingsplaats voor reizigers gemaakt en het is zeer cheap, dus perfect voor mij. Hier heb ik super chille mensen ontmoet en we hebben er alweer twee gekke nachten in het studentengebied in Seoul opzitten (Hondae). Kan ook eindelijk weer normale gesprekken voeren in plaats van alleen maar 'i want normal food eat, hot nooo, not'. En er zijn ook weer mensen die m'n naam (bijna) normaal kunnen uitspreken.
Heb het trouwens voor mekaar gekregen om naar een Koreaanse film te gaan in plaats van een Hollywood film, aangezien ik op internet had gevonden dat er in twee bioscopen in Seoul, films met Engelse ondertiteling werden gedraaid. Dit was een zeer goede film moet ik zeggen en lekker politiek oncorrect ten opzichte van al die te blije Hollywood films die ik eerder had gekeken.
Anyway, ik had een paar dagen geleden wel een aparte avond. Ik was naar Night at the Museum 2 geweest (ja, ga vrij veel naar de bios, kost toch geen flikker en HAD geen vrienden, dus 's avonds niet veel te doen, afgezien van een paar keer random drinken met koreanen) en daarna besloot ik random naar station City Hall te gaan, om te kijken of daar wat gaande was. Ik mistte bijna de laatste subway, maar vanaf City Hall kon ik terug naar het motel lopen, dus dat was een van de beste plekken om te stranden. Na een tijdje ergens gezeten te hebben om een liedje te creeeren met m'n Nintendo DS, besloot ik maar weer eens verder te lopen en ik kan op een herdenkingsdienst terecht van de overleden president weten jullie wel, het was bij jullie op het nieuws hoorde ik. Hier zaten allemaal mensen kaarsjes enzo (en opa's met bier en soju natuurlijk). Na een tijdje gekeken te hebben, besloot ik proberen naar huis te lopen, maar onderweg kwam ik een bord tegen met "Namsan park", dus dacht ik ga dat maar eens zoeken. Het was echter f***ing ver, dus ik stopte weer met lopen. Toen ging ik met een 'shortcut' naar mn motel proberen te lopen, maar de 'shortcut' bleek echter het tegenovergestelde te zijn, dus ik belandde op de Namdaemun market, waar nog mensen zaten te eten en drinken en alle winkels waren nog open (en het was 2 uur 's nachts btw). Maar ik dacht nog steeds dat ik de goede kant op ging en uiteindelijk na een paar straten stond ik weer bij station City Hall en ik dacht neeee joh. Dus ik ging weer naar de memorial dienst en daar maar even zitten (ze rouwen hier zeven dagen om de president en de meeste mensen zijn elke dag op dezelfde plek). Een man begon opeens tegen me te praten in het Japans, maar hij bleek Koreaans en te zijn en vier jaar in Japan te hebben gewoond. We praatten een beetje over de president enzo, maar hij sprak Koreaans en Japans en ik sprak Engels en Nederlands, dus communiceren ging niet heel diep. Dus toen haalde hij zijn vriend, John Lennon, erbij. Althans, daar leek hij op, maar hij had dezelfde naam als het Nederlandse woord 'Dankje' en hij kende dat woord, want hij was in Amsterdam geweest. Hij had vijf jaar in Parijs gewoond, dus hij sprak Frans, maar nog steeds niemand sprak Engels. Na een tijdje praten hoorde ik opeens een stem achter me "Where are you from?" en er zat een omaatje ingewikkeld in kranten en ik dacht dat ze een zwerver was, maar ze bleek het koud te hebben :P Ze sprak super goed Engels en ze werkte voor de Amerikaanse overheid voor haar pensioen, vertelde ze. Nu konden we beter communiceren xD
Na een tijdje wilde de Japanse sprekende dude met mij naar de herdenkingsdienst om eer te bewijzen. Ik dacht van tsja... dat is wel suf als je 'm niet kent, maar hij stond erop, dus ik ging mee en we pakten een bloem en we liepen naar het altaar en gingen op ons knieeen en buigen enzo. Voelde me wel een noob, want al heb ik een asian fetish, ik ben niet asian! Nadat we dat hadden gedaan kwamen er allemaal Koreanen naar me toe om me een hand te geven, what the hell :P Daarna wou de Japans sprekende dude (die 42 bleek te zijn) met mij naar een club! Ik dacht huh, maakt die een grapje xD er zijn allemaal studenten daar, vind hij dat leuk xD maar blijkbaar wel, want even later gingen we erheen en hebben we tot de volgende ochtend gepartyd.
Dus wat is de les hiervan? Alles is mogelijk, al lijkt de avond nog al doel- en uitzichtloos rond 12 uur 's nachts en rond 2 uur 's nachts nog steeds xD
Maarja, byebye xD
Rob
PS: De mensen in dit guesthouse maken trouwens zieke reizen, sommigen zijn al 2 jaar op reis :S en werken als programmeur terwijl ze reizen. Wel interessante gesprekken over allemaal landen xD
- comments