Profile
Blog
Photos
Videos
NIEUW-ZEELAND: COMPROMISLOZE BEWONDERING
Het is onmogelijk niet verliefd te worden op het land van de Kiwi's. New Zealand has it all: heuvels, bergen, gletsjers, stranden, meren (en dan ook meteen felblauw van kleur), rivieren, lagunes, eilandjes, rokende vulkanen, regenwoud en zelfs fjorden.De diversiteit is bijna niet te bevatten.
In Nieuw-Zeeland moet je echter geen haast hebben. Lange afstanden rijden is hier vrijwel onmogelijk. Er is hier zo veel moois te zien. Veel te veel om allemaal te kunnen bekijken én vast te leggen in de vier weken die wij hebben. Het gaat allemaal om keuzes maken. Maar het land dwingt met al zijn schoonheid volledige aandacht af. Het werkt verslavend. 'Het is alles of niets,' lijkt het ons te zeggen. We moeten dus hard zijn voor onszelf, hoe moeilijk het ook is:
Loom door het landschap
Zwijgend zitten we naast elkaar met niets dan een lege strook asfalt en onmetelijke ruimte in het vizier. Alles zo anders dan thuis. Driehonderd kilometer op de teller en nog honderdvijftig te gaan. Een grote vogel cirkelt in de lucht op zoek naar voedsel.In de berm dwarrelen witte vlindertjes door het gras. De zonnestralen die door het voorruit schijnen, verwarmen onze benen en maken ons loom. Het raam gaat een stukje open en de wind woelt door onze haren. Witte wegmarkeringen glijden langs de auto. Zoef…zoef…zoef.
Een gouden randje
Een bocht verschijnt en een nieuw, prachtig beeld doemt op. Een spiegelglad meer te midden van een diepe, brede vallei. Goudgeel gras bedekt zijnoevers en gaat tegen de bergwanden op geleidelijk over in fris groen. De zon hult alles in een warm licht en geeft de kleine wolkenplukjes aan de hemel een gouden randje. De auto maakt nog een bocht. In de verte zien we een donkere stapelwolk zijn regen over het aardoppervlak storten. Witte sluiers van druppels vervagen de blauwe bergcontouren.
Nog een paar foto's
Rosa kan de verleiding niet meer weerstaan. Stop de auto!, verbreekt ze de stilte. Robin trapt op de rem en stuurt de auto naar de kant. Het grint onder de banden knerpt. Al voordat de Nissan Bluebird stilstaat, graait Rosa het fototoestel van de achterbank en duwt het portier open. Hitte slaat van het asfalt. 'Klik, klik, klik, klik' doet de camera. Op de hurken, gebogen, gestrekt, verwoed draaiend aan de lens en druk mompelend, tuurt de fotograaf in spé door haar zoeker en drukt de ene na de andere foto af. 'Nog een paar foto's,' roept ze over haar schouder.
Ontladen
Na een minuut gaat het portier open en ploft Rosa op haar stoel. Haar haren door de war en mascara op haar wangen. He-he zegt ze met glunderende ogen. Dat lucht op.
- comments