Reisverslag 5 | halfway 20 januari 2014

We zijn alweer ruim over de helft van onze reis. Wat gaat de tijd ongelooflijk snel. Nieuw Zeeland lijkt ook alweer zooo ver weg. Bij deze krijgen jullie weer een update van onze belevenissen.

2 januari moest Robert weer terug naar het ziekenhuis voor een controle van zijn knie. We hadden dezelfde arts. Yes, Robert was goedgekeurd op voorwaarde dat hij de wond goed schoonhield en de antibioticakuur afmaakte. En Robert is fanatiek met zijn huiswerk aan de slag gegaan. En voor wat hoort wat, zijn knie ziet er weer super uit. We hebben daarna ook een trip geboekt naar Daintree Forrest/cape tribulation. De keuze was snel gemaakt, Robert mocht niet zwemmen van meneer de dokter dus helaas geen great barrier reef. Daarbij hebben we al veel gesnorkeld in Fiji en The withsundays.

Het was een lange en leuke dagtocht. We vlogen helaas wel Van hot naar her. We hadden ook graag een wat langere wandeltocht willen maken door het regenwoud. Daarnaast viel cape tribulation(het strand) qua mooiheid wat tegen, maar we zeggen al vaker, dat we vast te verwend zijn met Fiji;).

6 januari vlogen we van cairns naar Melbourne. Een mooie stad ook. 8 januari hebben we onze campervan opgehaald. Ideaal voor Cheryl want ze kan er, met 30 cm boven haar, comfortabel in staan. Toch een voordeel als je klein bent. Toen de Aldi geplunderd, goedkoper Kennu we t nie krijge... Zegt Robert dan! En toen op naar Torquay, het begin van de great ocean road. We dachten dat het met grote signalen aangegeven zou staan, niet dus gewoon een klein bord. Na een x aantal km staat er een grote boog om The great ocean road wat beter aan gegeven. Anyway, we hebben die als het ware gemist. Langs de weg super veel kangoeroes gezien, alleMaal DOOD, morsdood! dus hopelijk zien we nog levende kangoeroes. Het is in ieder geval een mooie route langs de kust, en we leren direct haarspeldbochten rijden. Ze geven ook precies aan of je .55 km/h of 35 km/h mag rijden. Deze snelheid klopt ook aardig. Aangezien onze campervan , Toyota hiace 2.0 met 550.000 km op de teller, niet zo heel snel was, kwam dit goed uit. Maar ons bakkie bracht ons wel mooi naar onze eerste kampeerplek ergens van de hoofdweg af, in het bos. Wel even spannend want je hebt geen idee of het klopt. We hadden gelukkig wel een campingboek bij ons. Eigenlijk was de plek vol, maar op het zandpad was ook nog wel plek. Heerlijk die vrijheid. We liked iT a loooot!! En wat eten we, aardappels...whoehoe lekker Hollands.
Na een zeer koude nacht, 12 graden?!, Gingen we op dag 2 eerst naar Lorne, een rustig maar leuk plaatsje. We zijn nog naar cape otway geweest, naar de vuurtoren, maar dat was niet zo bijzonder. Het mooiste vonden wij de koala's langs de weg in de bomen. Super. Soms zouden we ze zelfs kunnen aanraken, maar ze schijnen niet zo aardig te zijn. De tweede nacht hebben we bij Johanna beach overnacht. Een mooie, wederom gratis, kampeerplek tussen de duinen. Erg mooi, met een mooie zonsondergang. Weer heerlijk ons maaltijden gekookt in ons autootje, love iT! De volgende dag het laatste deel van de great ocean road afgelegd. Al met al nog geen 300km. we zijn natuurlijk vanuit Melbourne vertrokken dus aan het eind van dag 3 hadden we er ongeveer 400 km op zitten. Met als hoogtepunt de 12 apostels. En dan blijkt de greAt ocean road alweer klaar te zijn. Want het logo op de borden veranderd ineens. Het was een mooie tocht dat zeker de moeite waard is.
Het rijden aan de linkerkant van de weg verloopt prima. Het idiote is dat je de andere rijbanen (die met de tegenliggers) gewoon kan oversteken. Hmz zouden we in Nederland eens moeten proberen. ;-) we wilden dus ook via Broken hill naar Sydney rijden zodat we nog wat van The outback zouden kunnen meepakken. Helaas, in Portland werd ons dit afgeraden met de opkomende hittegolf. Na 2 dagen wikken en wegen ervoor gekozen om broken Hill te skippen en via The grampians te rijden. The outback zou volgens de voorspellingen over de 50 graden worden tegenover 43 in de Grampians. Wij wisten het wel ;)

Er werd ons bij het verhuurbedrijf aangeraden om elke dag de motorolie en het waterpeil te controleren. Laatstgenoemd was vrij laag op de derde dag. Aangezien we vroeg weggingen was het nog wat koel, maar de meter op het dashboard kroop niet omhoog zoals de bedoeling was. Toch wel een beetje in paniek, hebben we het dan wel goed bijgevuld. Na 15 min rijden de auto aan de kant gezet en de Australische ANWB gebeld, aangezien het verhuurbedrijf nog niet open was (tijdsverschil). De 'ANWB' konden via de telefoon niet beoordelen of het ok was, dus ze stuurden wel iemand.niet nodig dachten we, gelukkig belde het verhuurbedrijf ons terug en gelukkig was er Niks aan het handje en moesten we een dopje iets beter aandrukken. Daarom zijn we dus geen automonteurs geworden.

Vervolgens gingen we door richting Adelaide. We moesten nog wel de grens over van Victoria naar south Australië. De aardige vrouwen bij het VVV vertelden ons dat we absoluut geen verse producten als groente en fruit mee mochten nemen. Dus als een malle druiven, bananen etc eten. En natuurlijk onze avondmaaltijd alvast opwarmen, dat mocht wel. Uiteindelijk was er geen kip op de weg te vinden, dus zorgen om niks. Maar ja, beter dan een boete. Tot Adelaide was het nog wel een lange rit, maar wel de moeite. Op de snelwegen mag je 110 km/h, Autowegen en landwegen mag je 80-100 km. Best doorrijden dus. In adelaide zaten we op een wat duurdere camping maar ja, in de stad ontkom je er bijna niet aan. Ter ere van onze anniversairy maar naar de bioscoop gegaan. Eindelijk kon Robert naar The hobbit 2. Eindelijk was Cheryl van het gezeur af, nee, ze ging met veel plezier mee.

Na 2 dagen Adelaide gingen we dus door richting Grampians national park. En ook de dag dat de echte hittegolf uitbrak. De dagen ervoor was het ook al erg warm. Maar nu was het echt niet normaal. 43+ phoe. Wel airco, maar die sloeg voor geen meter aan, dus airco uit raampje open en zweten als een malle. Je snakt naar een deur die open kan en dat je even naar buiten kan want de auto is zooo warm, maar naar 10 sec. Wil je graag weer naar binnen Gwant het is buiten ook zoooooo warm. The grampians waren mooi, maar helaas te te warm om er echt van te genieten en alles te kunnen zien. De hitte brak ons wel op. 'S avonds Hebben we ergens in de buurt van dit national park geslapen. Toen we er naartoe reden dacht Cheryl katten langs de weg staan, tja omdat ze zo van die dieren houdt, ahum. Het bleken kangaroes te zijn. YEAH eindelijk levende gezien. Toen we de volgende ochtend wakker werden en onze gordijnen open deden zagen we er nog een aantal. Snel de camera erbij, want dat moet vastgelegd worden. Toen zijn we doorgereden richting Canberra waar we onze VISA voor Vietnam gingen aanvragen. We hebben nu een mooi stickertje in ons paspoort en we mogen het land in. Canberra ook nog even bekeken en ook nog het parlementsgebouw bekeken. Want ja je bent niet voor niks in de hoofdstad van Australië waar ze een belachelijk super duur gebouw hebben neergezet. Echt niet normaal, over The top. Maar ja kunnen we ook weer van ons lijstje halen. s avonds hebben we op het grasveld bij een voetbalvereniging geslapen tussen de schapen. Landelijker kun je het haast niet treffen, want met nog 2 mensen sta je aardig in The Middle of The nowhere. Maar prima vertoeven. We moeten natuurlijk wel netjes betalen. Maar toen we 3 keer van het kastje naar de muur woerden gestuurd hadden we zoiets van bekijk het maar.

The blue mountains waren vergelijkbaar met de Grampians maar wel groter. Erg mooi, maar het maakt niet zo'n indruk op ons als Nieuw Zeeland. Te verwend misschien?!?!. Desalniettemin hebben we veel gezien van de blue mountains en daarna zijn we via katoomba doorgereden Naar valley heights. Hier hebben we een gezin opgezocht die we in nieuw Zeeland hebben ontmoet tijdens de Milford track. We worden hartelijk ontvangen in hun nederige stulpje. Het is nog steeds erg warm, dus een huis met airco was wel welkom. De temperaturen waren namelijk nog steeds rond de 40 graden. Valley Heights ligt ook nog in De Blue Mountains en zoals sommigen misschien weten zijn hier onlangs bosbranden geweest. De mensen waar we op bezoek waren hebben ons foto's laten zien vanaf hun huis en de omgeving tijdens de bosbranden. Zeer indrukwekkend. Best beangstigend lijkt me. Na veel gesprekken over dagelijkse dingen, verschillen tussen Nederland en Australië ook nog wat typisch Australische comedy series bekeken en natuurlijk een blik van de Australian open opgevangen. Erg gezellig en een lekkere avondmaaltijd genuttigd. Om vervolgens weer lekker in ons campervan te kruipen. De dag erna in Sydney op de camping gestaan. Wasjes draaien, spullen pakken etc. Om vervolgens de campervan weer in te leveren. We hebben echt genoten.

Aangekomen in Sydney centrum (kings cross. Waar we verblijven in een hostel) is het gelukkig rond de 25 graden met motregen. Wat is dat even lekker, maar direct ook weer erg koud. Dus sydney gezien bij nacht en de volgende dag ook de hele stad doorgeslenterd om alle highlights te zien. Jammer dat we er zo kort zijn, maar het is niet anders.
De laatste dagen moesten we nog regelen hoe we van Sydney naar Brisbane zouden komen. We hebben voor een bus gekozen. We hebben nog een tussenstop gemaakt in Yamba. We hebben ervoor gekozen om byron bay en surfers Paradise over te slaan. En wij vinden het een goede keuze geweest. Het hostel was leuk en we hebben 2 dagen gesurft. 1 dag alleen in de regen en een dag les. Die les stelde niet veel voor, het was voor de eigenaar meer een excuus om te gaan surfen haha. Maar het ging aardig goed. Robert wilde zelfs de 3M golfen pakken en dat deed ie me te en hele hele mooie snoekduik haha. Na 3u waren we ook kapot, snel eten want daarna gingen we mee met Shane's (de eigenaar) bulls*** tour. Laten we zeggen, Het heet niet voor niks bulls*** tour, dus je kan waarschijnlijk wel verwachten wat er gebeurde. Super leuke dagen gehad en de laatste dag in brisbane hebben we nog kunnen genieten van Australia Day. Het werd allemaal groots aangekondigd, net als koninginnedag, maar er waren wel wat activiteiten en wat verkleedde mensen, mAar lang niet zo'n gekte als in Nederland met koninginnedag.
Helaas geen vuurwerk voor ons, want we vlogen alweer naar Azië.

We hebben een hele leuke tijd gehad in Australië. Veel stranden gezien. Ook veel natuur. We willen ook echt wel ooit een keer terug om de andere kant van het land te zien, want we denken dat we veel gemist hebben. Helaas kun je niet alles in een keer zien dus ja, er moeten dromen/wensen overblijven.

Nu nog 7 weken Azië, al dachten we zelf 6 weken. Het voelt wel een beetje het begin van het einde van ons avontuur. Al hebben we nog wel wat weken te gaan. Maar de tijd gaat zooo snel.

Tot snel.

Liefs ons.

Hier nog wat links met foto's van Australië en Thailand
https://www.icloud.com/photostream/#A1532ODWGevRI

https://www.icloud.com/photostream/#A1GWZuqDJIPXCZ