Reisverslag 7 | Azië: same same, but different

Al een tijd geleden dat er alweer een verhaal geplaatst is. Bij deze in een 'notendop' onze belevenissen in Azië.

Thailand
27 januari kwamen we in de ochtend aan in Bangkok. We werden opgepikt door ons guest house. Dit vonden we wel zo lekker. We waren nu dubbelop blij, want we hoorden allemaal verhalen over rellen in de stad vanwege de verkiezingen. Samen met nog 2 Nederlanders werden we netjes afgezet. Een prima kamer en deze keer geen slaapzaal met 10 bedden.
Rond het middaguur de stad in. We liepen nog geen 50 m op de stoep en BAM, een scooter rijdt vol op Robert in. Gelukkig niks bezeerd, maar de boodschap was duidelijk, welkom in het hectische Bangkok. We hebben een boot genomen, over de heerlijk frisse en bruine mekong rivier, naar de bekende what phu tempel. leuk en betaalbaar. We wilden nog doorlopen naar het paleis, maar we liepen en liepen, maar we kwamen nergens op uit. Eind van de middag kregen we een welkomstpraatje over de do's en don'ts in Azië. Helaas kon ze de volgende dag onze nachttrein pas regelen.
's Avonds de stad even in geweest, maar we waren allebei benauwd van, we denken, de uitlaatgassen en misselijk van de steeds terugkerende etens- en rioollucht. Welcome to Thailand 2.0 haha.
De volgende dag het treinticket geregeld. Helaas hebben we moeten besluiten dat we onze tweede nacht en de daarop volgende dag in Bangkok laten vervallen, omdat we die nacht de trein naar Chiang Mai nemen. Anders moesten we 4 nachten langer blijven en dan komt onze planning, m.n. Gezien het visum voor Vietnam niet meer uit. Dus dan moet je keuzes maken. Blijkbaar is de trein druk, om het 1: bijna Chinees nieuwjaar is en 2: veel mensen uit Bangkok trekken vanwege de rellen en onrust.

De nachttrein was echt leuk. Hij rijdt maar een kilometer of 50 per uur, ja niet meer klagen over onze boemel/sprinter tussen Zwolle en Enschede ;), maar de conducteur regelt verder alles voor je. Dit betekent dat je bed opmaakt wordt en hij zorgt ook dat je de volgende dag kan zitten. Het waren wel Thaise maten qua bedden, maar ach het is niet anders. Het enige nadeel dat wij van de nachttrein ondervonden hebben, is dat ze om half 6 in de ochtend alweer beginnen met " olange juuce, olange juuce (orange juice)". Echt heel irritant. En als de ene was geweest kwam de volgende alweer. Anyway om 6u bleek de trein ook kapot te zijn. Nja boekje lezen, niks aan te doen, we vermaken ons wel. Rond 8u was de trein weer gemaakt,dus om 12u waren we in chiang Mai. De rit duurde ipv 14u, ongeveer 18u. Hoppa. We werden met een tuk tuk, naar ons hostel gebracht. Ook de laatste keer dat we vooraf boeken, want dat is niet nodig, genoeg aanbod. We hebben de stad lekker doorgelopen en voor de verandering wat tempels bekeken. Die ben je ook zo zat, maar ja hoort bij de cultuur hè;). Vervolgens richting de nachtmarkt gelopen,wel grappig, maar elk kraampje is hetzelfde.
Dag 2 in chiang mai nog naar een tempel geweest boven op een berg. Erg mooi uitzicht,ondanks de smoq o.i.d. 's Avonds een overheerlijke Panang(rode curry) en groene curry gehad. Echt de beste ooit.
De volgende dag naar het busstation gegaan voor chiang Rai. Helaas moesten we 4u wachten op onze bus, tja het is niet anders. Wel leuk om eens tussen de lokale mensen te zitten ;). Deze bussen doen er gemiddeld wel 2u langer over en zitten dubbel zo vol, maar ja, we hebben de tijd.
Wij vonden de stad zelf niet echt leuk. De clocktower, was wel grappig om te zien, maar dan houdt het ook wel op. We hadden dus ook besloten om de volgende dag door te gaan.

We konden vrij snel de bus pakken naar chiang khong. Ook dit duurde iets langer dan gepland, maar we waren blij dat onze reservering over was gekomen in het guesthouse. We hadden dit telefonisch geregeld, maar wat koste het een moeite om de dag vast te leggen. De man bleef maar zeggen Tomollow (tomorrow), no, day after tomorrow. Na 15 min. Ging het lampje pas branden. Zucht! In Chiang Khong genoten van wat dop pinda's en een biertje (chiangover bier). 's Avonds heerlijk curry gegeten bij een leuk restaurantje. Waar we een Belg ontmoetten die nu 3 jaar in China woont. Erg gezellig om zo uit het niets met mensen een heel gesprek te hebben en zo een avondvullend programma.

Laos
We werden netjes afgedropt bij de grensovergang. Stap 1:exitstempel van Thailand kosten: 25 eurocent. Stap 2: bustocht kosten 50 eurocent. Stap 3: visa formulier in tweevoud invullen en vervolgens afgeven met paspoort en pasfoto bij douanebeambte 1. Vervolgens gaat je paspoort langs 3 andere douane beamten en blijft nog eens 15 min liggen omdat alle Chinezen (met geld en de hele familie hebben meegenomen) voorgaan. Grrr. Stap 4: Wij Nederlanders mogen ook het meeste geld neerleggen, maar dan heb je een heel mooi visum in je paspoort. Vervolgens stap 5: nog een euro voor overtime fee (buitenwerktijden toeslag, omdat we in het weekend de grens overgingen ).
De bus in over de brug, want je kunt niet meer met een bootje. Op de brug wisselt de chauffeur ineens van weghelft,Owja vanaf nu rijden we weer rechts.
Aan de Laos kant veel moeite voor afdingen van de tuk tuk gedaan, maar met behulp van een Laotiaans vrouwtje toch iets voor elkaar gekregen. Samen met een Fransman richting Huang Xai. We worden netjes afgezet en het eerste guest house was ruim, goedkoop dus hop die nemen we maar. Het dorpje doorgelopen, maar er was niet echt veel te zien/doen. Nog wel even wat schnaps en lekkers gekocht voor morgen, voor de gibbon Experience. We kwamen de Belg van gisteren weer tegen. Nu weer samen een drankje gedaan. Gezellig met nog een Nederlands stel. Daarna gegeten met een ander jong Nederlands stel. Wat hebben we gelachen met ze haha. Onder t genot van een beerlao natuurlijk.

3 februari gingen we dan eindelijk de Gibbon Experience doen. Ziplinen(kabelbanen) door de jungle. Na een wandeling van 1,5u kon het echte werk beginnen. Waaauw 400m en 600m lange kabels, 10 m. boven de boomtoppen door de jungle roetsjen. Gaaf. Echt heel leuk. En ook met de kabelbaan de boomhut in, want ja daar sliepen we voor de nacht, ook nu werd er voor ons gekookt. Bedje werd opgemaakt, en 's avonds lekker wat kletsen. Het was niet een hele spontane groep, maar we hebben ons met een stel Zwitsers en Zweden wel vermaakt met ons meegebracht bier en snacks. De volgende dag ook weer Ziplinen en aan het eind van de dag was het ook genoeg geweest. We hebben echt twee mooie dagen gehad.
's Avonds met de nachtbus naar Luang Prabang. En het is dus echt een slaapbus, met bedjes. Wel weer Azie -size, maar ach de bus was helemaal vol. Maar hij kan nog voller. Want de lokale mensen worden ook voorzien van een plekje alleen dan bezetten ze het gangpad. Mag ook wel, ze betalen een stuk minder dan wij. En hun bagage en onmens grote knuffels, die ze ge ruiken als kussen, gaat niet zoals ons onderin de Bus, nee dat gaat mee in de bus en wordt direct op ons voeteneind gedropt. Ja dat wordt m niet dachten we. Wij hebben voor ons te krappe bed betaald en willen toch wel even slapen vannacht en niet met onze knieën in de nek liggen. Dus we hebben mevrouw duidelijk gemaakt dat ze die tassen maar bij haar in het gangpad moet houden.
Naar wat blijkt een pittige rit. (Onverharde wegen, heuvels en afgronden) kwamen we in Luang Prabang aan. Erg leuk plaatsje. We zijn hier 2 dagen geweest waarvan we 1 dag een olifantentocht hebben gedaan. Rijden op de olifant, bananen geven terwijl je op de olifant zit en met de olifanten zwemmen in de mekong rivier. Dat laatste was even een dingetje, bedoel de mekong rivier is niet echt hygiëne proof. Maar ja, helemaal leuk als jouw olifant aan de rand van de rivier meteen gaat plassen en een extra dimensie aan de rivier geeft haha. Erg leuk, maar toch met een dubbel gevoel, want je hoort normaal gesproken niet op een olifant te zitten. Maar we hebben wederom een leuke dag gehad.
Vervolgens ging de trip (erg mooie reis met mooie rotspartijen, wat ook mooi is om bijv te fietsen als je van bergen houdt) door richting Vang Vieng,. Onderweg een ongeluk en omgevallen vrachtwagen gezien, slik, niet teveel bij nadenken. In Vang Vieng hebben we een dagje tubing gedaan. Dit houdt in: 20 m in een donut op de rivier drijven met een tempo van 5 km per uur, om vervolgens bij een kroegje aan te komen met een welkomstdrankje. Je kan er net zo lang blijven als je wil.Ongeveer 2 jaar geleden waren er nog zo'n 30 barretjes. Nu nog 4. Dus tubing, daar gaat het niet echt om, maar gezellig drinken met wat andere reizigers is altijd leuk om vervolgens 's avonds lekker te eten met heel wat afleveringen van friends. Deze tv-serie werd alle avonden non-stop in alle eettentjes gedraaid, dus je ontkwam er niet aan.
Na 2 dagen Vang Vieng, wat echt een leuk klein plaatsje is gingen we door naar Vientiane. Dit plaatsje hadden we snel bekeken. Met de fiets erdoorheen getourd, maar de hoofdstad van Laos heeft niet veel te bieden. De volgende dag door gegaan naar Kong Lor. Hier hebben we in een bootje een super grot bekeken, deze grot was zeer groot en erg leuk dat we alleen door de grot gingen, want het is pikke donker om je heen.
Kong lor is in The Middle of Nowhere dus met tuk tuk nr 1 moesten we naar het volgende dorpje. Daar overstappen op tuk tuk nr 2, warempel een redelijke aansluiting en in het volgende dorpje konden we overstappen op lokale bus naar Paksé. We waren met een Israëlisch meisje die tot Paksé met ons meereisde. De bus zat overvol en om 2 uur 's nachts kwamen we in Paksé aan. De tuk tuk bracht ons eerst totaal de verkeerde kant op (snapt geen Engels, kan geen kaart lezen, terwijl Robert fanatiek met z'n google.maps staat te zwaaien). Uiteindelijk wel in het centrum afgezet en toen bleek elke slaap gelegenheid pot dicht te zitten. Hmz tja half 3 's nachts best logisch. De stad doorgelopen en beland in een luxe hotel. Hier bleek een kamer vrij, hoefden we niet te betalen, maar was wel gebruikt. Tja hier moesten we met z'n drieën even over nadenken, maar ja zo konden we nog wel even 4u slaap pakken. Wat doe je dan als 3 vermoeiende reizigers.....
Anyway.....in Paksé hebben er een tuk tuk genomen richting Tat Fan. The Middle of nowhere dus. We moesten 2 km die kant oplopen. Uiteindelijk Bolivian plateau niet gezien, maar wel een erg leuke waterval waar we achterlangs zijn gelopen. Erg gaaf. Daarbij ook nog wat dorpskindjes in gehavende kleren een stukje watermeloen gegeven, wat waren ze blij.
De volgende dag door naar 4000 Islands. Uiteindelijk niet helemaal het eiland gekozen waar alles te beleven viel. Maar de fietstocht die we zelf gedaan hebben over het eiland was erg leuk. Lekker door de lokale dorpjes fietsen en alle kindjes mAar begroeten : sabadee(hallo). Ook nog een boottocht gedaan naar de waterval op een ander eiland. Dit verliep niet helemaal zoals wij gedacht hadden, maar we hebben ons prima vermaakt met een wat ouder Nederlands stel. Na 2 dagen reisden we door naar Cambodja.

Cambodja
In de bus liep de loopjongen op een gegeven moment door de bus en zei: paspoort en $30 please. Pardon! Ik geef m'n paspoort niet aan jou. Dan regel je het zelf, pak je al je spullen uit de Bus, als het te lang duurt dan rijden we door. Hmz tja, dat maar doen dan. Dus als een malle de Bus uit. Eerste stempel halen, kosten 4 corrupte dollars. Maar ja dat lukt niet als er een Fransman het hokje staat ge blokkeren omdat hij een bonnetje van dit corrupte geld wil. Samen met z'n jonge vrouwtje uit Thailand zorgde hij ervoor dat er 20 andere reizigers geen stempel Konden krijgen. En maak een Fransman van 50+ generatie , die kunnen geen Engels, maar duidelijk dat hij dat geld gewoon moet betalen en dat de 20 reizigers achter hem ook een leuke vakantie houden. Na 15 min. wachten toch de busjongen maar opgezocht en hem de Boel laten regelen je wilt wat. Dus uiteindelijk kwam alles goed. De loopjongen houdt wel $3 p.p in eigen zak, maar ja niet moeilijk doen over het corrupte geld, hij heeft m'n paspoort weer netjes afgegeven. Toen door Siem Riep. Een erg toegankelijke weg, NOT., dus we vlogen aardig door de bus. We kwamen 's nachts aan, met vertraging. Dus alles zat weer dicht. Onze tuk tuk man had natuurlijke wel een goede vriend waar we konden slapen. Kamer zag er netjes uit, maar met tandenpoetsen bleek geen water. 's Ochtends bleek er nog steeds geen water te zijn. Dus snel uitchecken en wat anders zoeken. We vonden een heerlijk guest house. Fiets huren en hop richting Ankhor wat. Het zijn tempels, totaal anders dan de gouden tirelantijn dingen tot nu toe. En heel groot. Eerst het korte rondje gedaan. De volgende dag de grote met een tuk tuk. We kwamen daar al km 5u in de ochtend om de zonsopgang te zien. Helaas was het bewolkt, maar erg apart om in het donker zo'n tempel binnen te gaan en dat het licht word. Zeer de moeite waard. Na 4 tempels ben je het ook wel weer zat maar erg leuk. In Siem Riep met toeval beide Avonden met 4 Nederlandse reizigers gegeten. We waren ze al eerder op de reis tegen gekomen. Maar het klikte wel en met toeval dus 2 avonden samen gegeten en daarna nog geborreld met happy hour 50 cent biertjes. Met de nachtbus door Naar phnom penh. De killing fields waren indrukwekkend. Alleen wat is phnom penh een stinkstad. De mensen leven in hun eigen afval. Dit zie je ook op weg naar die killing fields. Hier hadden ze onze kleding ook wel echt kunnen gebruiken. Erg arm zijn ze hier. Terwijl de stad weer vol is met dikke auto's. Ja arm en rijk leven dicht bij elkaar. Toch is er een groot verschil.
Toen naar Sihanoukville. Stond niet in de planning, maar veel reizigers waren enthousiast en tja, we zijn er nu. Opnieuw met de 4 Nederlanders in de bus haha. In Sihanoukville geldt het strand, zee, happy hour biertje erbij principe. Dus lekker chillen op een bedje, en je laten bedienen. s' Avonds de flyers inleveren voor gratis drank bij de barretjes. Wij hebben ook nog lekker een avondje gebarbecued op het strand. Lekker en gezellig. Na 2 dagen de nachtbus naar Ho chi minh city (Saigon) genomen

Vietnam
De grensovergang is gelokaliseerd tussen allemaal casino's. Maar identificatie met vingerafdrukken en tassenscan ging aardig georganiseerd. Het visum hadden we achteraf helemaal niet in Australië hoeven regelen, maar ja al reizende leert men. Toen op zoek naar een guest house, tja en in een smalstraatje kun je ze een Beetje tegen elkaar uitspelen. We zijn in Saigon naar de ci chu tunnels geweest, waar onze tourguide Jackie ons vertelde over de 26 jaar die de mensen onder de grond hebben geleefd tijdens de Vietnam oorlog. En de gevolgen van agent orange die nog steeds merkbaar zijn. Wel interssant om gezien hebben. In Ho Chi Minh hebben we bbq-tocht gedaan ipv kroegentocht. Voor een prikkie bbqen on The streets . Haha Robert heeft het de volgende dag ondervonden en geruime tijd op de wc doorgebracht. Het oorlogsmuseum was leuk, maar het hing alleen vol met foto's en bijschrift. Al zijn de afslachtingsfoto's en agent orange foto's wel erg indrukwekkend.
In Dalat hebben we de eerste nacht in een guest house buiten de stad geslapen. Maar de volgende dag ergens anders, want we hebben een erg leuk eettentje met goedkope kamer gevonden. Bijkomstigheid was dat de eigenaresse 12 jaar in Nl had gewoond, dus we hebben een leuk gesprek gehad over Nl en Vietnam. In Da Lat zijn we wezen canyoning. Niet helemaal beseffende wat het was, maar in ieder geval iets met een waterval. Nou dat laatste bleek haha. Naar adem snakkend, abseilen door een denderende waterval, super gaaf. En de laatste 5 meter loslaten en vrije val in het koude water. Vet! Nog even een paniek moment want door het water van de waterval verloor cheryl haar schoen, maar die werd gered. Tussendoor nog op de kop tussen de rotsen door glijden. Veel beter dan een toeristisch busreisje naar een waterval. Robert is ook nog van een 11 meter hoge rots afgesprongen, knap hoor ventje.
Na Dalat zijn we doorgereisd naar na thrang. Echt geen leuk plaatsje. 99% van de mensen die er rondlopen zijn (dikke) Russen. Alles staat ook als eerst in het Russisch aangegeven en het strand ligt ook vol met Russen. Het plaatsje is ook totaal niet gezellig, toch even aan het strand gelegen, de zee is wel mooi blauw. Anyway snel doorgereisd naar Hoi An.
In tegenstelling tot Na Thrang is Hoi An een heel leuk, schattig en indillisch plaatsje.We hebben ons reuze vermaakt. Een van de activiteiten was de kleermaker. Een erg leuke ervaring. Je weet nooit of je teveel betaald, maar hoort bij de ervaring en wij vinden dat je in Hoi An naar de kleermaker moet haha. Schoenen, tassen etc. Je kan het zo gek niet bedenken of ze maken het voor je. Het doorpassen ging ook netjes, zodat alles ook echt op maat was, net zolang tot wij tevreden waren. Daarnaast het dorpje ook verkend per fiets, de welbekende brug gespot en 's middags lekker een happy hour biertje met een nootje. We hebben ook nog een kookcursus gedaan dus we weten nu precies hoe we Vietnamees moeten koken. Alles met eetstokjes. En het was ook erg lekker.
Na Hoi An zijn we met de lokale bus naar Da Nang gegaan. En vandaar gingen we met de trein naar Hué. Een Beetje een gok, want volgens de hotelmedewerkers was ons ritje toch echt veel duurder dan de rit die zij aanboden. Niets bleek minder waar. En daarbij de treinrit was super. Langs de kust en door de bergen, echt de moeite waard. In Hué was het even zoeken naar het stadscentrum maar een fietsje huren en we hebben best wat kunnen zien.
We hebben ervoor gekozen om nog naar Ninh Binh te gaan. Op advies van het reisbureau ons laten afzetten bij Tam Coc. Helaas was het but weer en Tam Coc is één touristische attractie en verder niks. Maar ondanks het weer was het de moeite waard. Een privé bootje waarbij je tussen de bergen en rijstvelden door vaart. Degene die roeit doet dit niet met de armen maar met de benen. Ach ja alles is mogelijk. De rest van de dag rustig aangedaan. Er was weinig te beleven en het regende. Al wel vast de trip naar Hanoi uitgestippeld. Wederom werd ons afgeraden om met lokaal vervoer te reizen, want de 10 dollar p.p die zij aanboden was toch vele malen goedkoper dan wat wij wilden doen. Wij geloofden dit niet, dus we hebben lekker eigenwijs ons idee uitgevoerd. Een taxi naar het centrum met een perfect aansluitende bus naar Hanoi voor 8 dollar totaal. Whahaha lekker puh, hadden we toch gelijk. Enige nadeel was dat we 8 km van het centrum werden gedropt. Wat doen we dan, 10 min. Lopen en een stadsbus zoeken. Kosten 30 euro cent voor 2 personen. Ach tja hoeve we in ieder geval geen 7 km meer te lopen. Dit zijn grappige dingen.
In Hanoi lekker over de nachtmarkt struinen en door de stad lopen. We hebben ook besloten om toch naar Sapa te gaan, waarbij we gokten op de 2 mooiste dagen uit de weersvoorspelling. De eerste nacht in de bus, waar we vroeg aankwamen in Sapa. Even opfrissen en ontbijt in het hotel. Rond 9u vertrokken we met Sapa-vrouwtje Vu, met felgekleurde kleding, voor de hike van 12 km door de Rijstvelden door. Jammer, dat het nu nog geen seizoen voor de rijstvelden is, alles was niet zo groen als op de plaatjes. Maar het mooie was, dat in de ochtend een dikke wolk mist hing in de vallei en met een paar uur trok dit weg, tot we een heerlijke zonnige dag overhielden. Heerlijk. De lunch kregen we in een dorpje waar we bestormd werden door lokale kindjes (4-8 jaar) die armbandjes verkochten op de meest zielige, saaie en identieke toon die je je kan bedenken. Natuurlijk, zo krijg je medelijden en koop je wel wat. Maar eenmaal gekocht springen er nog eens 6 om je heen want het is niet eerlijk dat je niks bij hen koopt. Ook verteld op de meest zielige manier. Dus hop, stand negeren aan en na 10 min. Verdwijnen ze wel, in de namiddag kwamen we bij onze slaapplek aan. Een huisje(wat houten platen, binnenkant wel van steen, en 1 raam) je moet je indenken een soort schuur. Maar we wilden homestay en dan mag je niet kieskeurig zijn. Dus in de bamboe bar iets verderop een echte chocomelk gescoord (de eigenaar was Nederlands) om op te warmen. Om 17u weer naar ons homestay voor frietjes, homemade. Ach biertje erbij en lekker gezellig zitten met de groep van 12 man. Het eten was lekker en uitgebreid. En na het eten kwamen de plastic flesjes met zelf gefabriceerde wijntje oid op tafel. En het is gebruikelijk om minimaal 3 shotjes te nuttigen van dit afgrijselijke drankje. En het komt erop neer: een, twee, drie....zuipen. En na flesje 1 kwam smaak nr 2 op tafel. Met de groep nog jungle speed gedaan. Wederom hebben we veel lol gehad. Lekker nestelen op ons matrasje op de grond. Na een goede nachtrust kregen we pannenkoeken als ontbijt, tja went nog steeds niet. De volgende dag nog een korte wandeling gedaan langs huisjes die bestaan uit wat stokken en zeil, wij zouden dit een partytent noemen, ahum. 's middags was het weer zo opgeklaard dat de korte broek en t-shirt weer aan kon e. We hebben nog even een biertje genuttigd in heerlijke zonnetje. Besloten dat we ook hier een groot deel van de kleding achterlaten, want hier hebben ze het best nodig. De nacht weer in de nachtbus en direct door met de lokale bus naar Cat Ba (halong bay). Tot onze verbazing kwam de zon ook hier door de wolken lekker een kustwandeling gemaakt en daarna terrasje met loempia's. Lekker genieten. De volgende dag was het weer aan het regenen, maar lekker uitgeslapen. Dit mag ook wel een keer na een aantal gebroken nachten in de bus. De laatste avond in Hanoi nog even echt straat voedsel eten op de plastic fantastic stoeltjes en lekker socialisen met andere reizigers.

De laatste dag in Hanoi de tas inpakken, nog een paar souvenirs kopen en hop wederom met de lokale bus (wel op de centen blijven letten) op naar het vliegveld. Voor de geldtellers onder ons de lokale bus naar het vliegveld was 2 personen 50 eurocent, taxi 12,50 euro. Reken maar uit. Al stopt de lokale bus wat vaker. Vlak voor aankomst schiet er ineens een scooter voor de bus. De bus vol op de rem. Om een beeld te geven mevrouw 1 vloog 3 meter naar voren en Cheryl maakte een draai en viel bijna op schoot bij een andere vent. Lekkere actie.
De vlucht was rustig en in Bangkok aangekomen gingen we nog snel even de stad in. Dit kon mooi met 6u tussen de vluchten door. Met de airtrain, hop naar de stad. Taxi konden we delen, scheelt ook weer. Hop naar de backpackers straat. Nog even wat afdingen en wat spullen kopen. Daarna lekker settelen met een kan bier. Er was ook een 3 liter tab beschikbaar, maar ja met z'n twee ook weer zo wat. Na 1,5 uur hop weer in de taxi. De beste man vond Robert een zeer slimme man, hij had namelijk goed door dat je moet onderhandelen over de prijs en de trein was zeer goed gekozen, wat een goede kerel is het toch ook.

En dan zitten we nu op het vliegveld vóór .alweer onze laatste vlucht. Wat is de tijd snel voorbij gegaan, maar wat hebben we genoten. Met een dubbel gevoel naar huis, maar ook nieuwsgierig naar alle nieuwe uitdagingen de komende tijd.